" بريكس" امكاني بزرگ

" بریکس " امکانی بزرگ 
طی سه دهه از زمانی که با فروپاشی اتحاد شوروی ، فرانسیس فوکویاما " پایان تاریخ " و اجتناب ناپذیر شدن نئولیبرالیسم بعنوان تنها راه باقی مانده در مقابل جوامع بشری را اعلان کرد ، غرب به سکانداری آمریکا با هدف یک کاسه کردن جهان تمامی تلاش‌های خود از صدور جنگ گرفته تا پاشیدن ساختارهای کشورها و ملت های غیر همسو بکار گرفت تا آنچه را که دستگاه دیپلماسی ایالات متحده در ابتدای قرن بیستم آنرا " قرن آمریکا " خواند را عینیت ببخشد . در نتیجه این سیاست خونبارترین فجایع بشری از جنگ در یوگوسلاوی سابق گرفته تا شمال آفریقا ، خاورمیانه و بخصوص در همسایگی سرزمینمان بوقوع پیوست بگونه ای که عواقب فاجعه بار سه دهه آقایی غرب دهه ها گریبان این جوامع را رها نخواهد کرد ، اما مقاومت ملت ها بخصوص در خاورمیانه همراه با تغییرات مثبت ساختاری در تمامی عرصه های سیاسی ، اقتصادی و نظامی کشور روسیه و شکلگیری شگفت آور غول اقتصادی چین به مثابه رقیب اصلی غرب همه و همه روند یک قطبی شدن جهان را به چالش کشید ، از یکسو به لحاظ نظامی ماشین جنگی " قرن آمریکا " ابتدا در خاورمیانه به همت ایران و متحدان منطقه ای و فرا منطقه ایش به گل نشست و پس از آن نیز روسیه با مقاومت تحسین برانگیز ش در برابر توسعه طلبی و تجاوزگری غرب پروژه جهان یک قطبی را در اروپا به لحاظ نظامی به دست انداز انداخت و دیر یا زود آنرا درهم خواهد شکست ، از سویی دیگر در عرصه اقتصاد همراه با پیدایش چین و رشد شگفت آور هند ، برزیل و .... سایر کشورها بخصوص در آسیا ، جهان شاهد قطب بندی‌های جدیدی در جهان شد .
شکل گیری اتحادهای سیاسی ، اقتصادی و نظامی طی یک دهه گذشته ماحصل همین تغییر قوای جهانی ست که " بریکس " مهمترین نمونه آنست ، در قدرتمندی این ائتلاف جهانی همین بس که تولید ناخالص ملی ( GDP ) ۵ کشور بنیانگذار آن در سال ۲۰۲۳ از کشورهای G ۷ پیشی گرفته است .
بشریت در آستانه تغییرات و دستاورد شگرفیست ، جهان چند قطبی در حال شدن است و کاری بس بزرگ ودر عین حال دشوار آغاز شده است در این میان قطعآ غرب از هرگونه سنگ اندازی خود داری نخواهد کرد .
کشور ما از همان ابتدا با سازماندهی مقاومت در این بخش از آسیا با شکست کشانیدن پروژه " خاورمیانه جدید " متولیان جهان یک قطبی ، نقش ارزنده ای از همان آغاز این دگرگونی داشت و بهای سنگینی هم بابت آن پرداخت واز همبن رو ضروريست که در پی جایگاه مناسبی نیز در صف بندی کنونی جهان باشد . پیوستن ایران به سازمان کشورهای شانگهای و بعد به بریکس بازتاب درک درست سکاندارن سیاست خارجی کشور ماست . جهان چندقطبی و داشتن جایگاهی مناسب در توازن نیرو در جهان برای همه کشورهای کوچک وپیرامونی امری ضروريست ، تجربه تاریخ به ما ایرانیان نشان داد ، مستقل از اینکه کدام رژیم سیاسی برآن حکومت کرده مسئله تنظیم روابط بین المللی از مهمترین موضوعات دستور کار آن بوده است .