پیروزی خرت ویلدرس در انتخابات هلند

خیرت ویلدرس کیست و چه می‌خواهد؟

خیرت ویلدرس دوست ندارد او را راست‌گرای افراطی خطاب کنند. او اصرار دارد که فقط صدای مردم عادی است.

اما تنها با به تعویق انداختن برخی از سیاست‌های تحریک‌آمیزتر و کنار گذاشتن شعارهای تندرویانه خود بود که توانست بخش بیشتری را جذب خود کرده و پیروزی در انتخابات را تضمین کند.

۲۵ سال پیش که وارد سیاست ملی هلند شد، به خاطر موهای انبوه طلایی‌اش، موتزارت لقب گرفت. موهای او خاکستری شده است اما توانایی ارتباطی او در اوج است.

او در طول مناظره‌های تلویزیونی تقریباً هر شب، در آستانه رأی‌گیری، با شعارهای شیک و جذاب و کوتاه در مورد پناهندگی و مهاجرت، مرتباً از رقبای خود پیشی می‌گرفت و بهتر ظاهر می‌شد.

او گفت: «هلند دیگر نمی‌تواند تحمل کند. ما باید ابتدا به فکر مردم خود باشیم. مرزها بسته شود. تعداد پناهجویان صفر شود.»

اگر از او بپرسید که آیا او راست‌گرای افراطی است یا نه، او منکر آن خواهد شد.

او به بی‌بی‌سی گفت: «ما کشوری اجماع‌ساز هستیم. ما حتی آنقدر افراد راست افراطی در کشورمان نداریم؛ هرگز نخواهیم داشت. مردم بومی به دلیل مهاجرت انبوه نادیده گرفته می‌شوند ... احساس می‌کنند با آنها بدرفتاری می‌شود.»

او برای اینکه حزب خود را برای رأی‌دهندگان اصلی جذاب‌تر کند، اعلام کرد که برنامه‌های اعلام‌شده حزبش را برای ممنوعیت قرآن، مدارس اسلامی و مساجد را معلق می‌کند.

این نشانه آشکار اعتدال به حزب او کمک کرد تا تعداد نمایندگان خود را در پارلمان بیش از دو برابر کند و از ۱۷ به ۳۷ کرسی برسد.

برخی در جامعه مسلمانان هلند که از یک دوره دشواری پیش رو می‌ترسند، به پیروزی «حزبِ برای آزادی» با وحشت می‌نگرند.

محسن کوکتاس، رئیس سازمان ارتباط با مسلمانان و دولت به تلویزیون هلند گفت: «ما مسلمانان دیگر احساس امنیت نمی‌کنیم.»

سیاست‌های آقای ویلدرس، از جمله پیشنهاد ممنوعیت حجاب اسلامی در ساختمان‌های عمومی، همچنان در مانیفست حزب او صریح و بدون ابهام است.

و او سال‌هاست که به دلیل حملات لفظی خود به مهاجران مراکشی‌تبار با دادگاه‌ها درگیر است.

 

خیرت ویلدرس مرتباً به دلیل اظهارات تحریک‌آمیز درباره مراکشی‌ها در دادگاه حاضر شده است

او به اتهام توهین به مردم مراکشی‌تبار به دلیل رهبری شعاری با درخواست مراکشیِ «کمتر» در یک راهپیمایی در سال ۲۰۱۴ محکوم شد، اما در نهایت در اتهام تحریک مجرم شناخته نشد.

او در طول مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۱۷، برخی از مراکشی‌های هلندی را «تفاله» نامید.

آقای ویلدرس تجسم حزب آزادی برای اکثر مردم هلند است، اما در واقع ایدئولوژی این حزب توسط مارتین بوسما، مرد دست راستش که از ابتدا با او بوده، هدایت شده است.

چهارشنبه شب آقای بوسما در مجلس جشنی در حال رقص دیده شد.

آقای ویلدرس که گاهی دونالد ترامپ هلندی نامیده می‌شود، از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ استقبال کرد زیرا از نظر او آمریکایی‌ها کشورشان را پس گرفتند. پس از پیروزی چهارشنبه شب، او اعلام کرد که هلندی‌ها را به مقام اول باز می‌گرداند.

رهبر حزب آزادی در بیشتر این قرن از «نخبگان سیاسی در لاهه و بروکسل» انتقاد کرده است، حتی اگر خودش به اندازه هر نماینده هلندی دیگر بخشی از حاکمیت شده باشد.

آقای ویلدرس ممکن است تندرو و رادیکال باشد، اما خوش‌برخورد است و در جمع‌های خصوصی با بسیاری از رقبای خود به خوبی رفتار می‌کند.

و نزدیک به ۲۰ سال است که به دلیل تهدیدات جانی، محافظ ۲۴ ساعته دارد. او یک بار گفت که دیگر نمی‌تواند تصور کند که راه رفتن در یک خیابان به تنهایی چگونه است.

او ۳۰ سال است که با کریزتینا، دیپلمات سابق مجارستانی ازدواج کرده است.

هر چند بخش زیادی از حرفه‌ای او در میان احزاب مخالف سپری شده است، بیش از یک سال و نیم او به سر پا نگه داشتن اولین دولت مرکزگرای متمایل به راست مارک روته کمک کرد و سپس جرقه سقوط آن را در سال ۲۰۱۲ زد.

طبیعت تک‌رو و صریح او برای بخش قابل توجهی از جامعه هلند جذاب است. در اوایل امسال، حزب کشاورزان به رهبری یکی دیگر از رهبران صریح، کارولین فان در پلاس، در انتخابات استانی پیروز شد.

تقریباً یک سوم از رأی‌دهندگان به کارولین فان در پلاس روز چهارشنبه به آقای ویلدرس پیوستند، اگرچه هفت کرسی حزب جنبش کشاورزان-شهروندان او می‌تواند برای تشکیل ائتلاف مفید باشند.

پیام آقای ویلدرس در ضدیت با اتحادیه اروپا از زمانی که در جریان درخواست اتحادیه اروپا برای ایجاد یک قانون اساسی در سال ۲۰۰۵ به شکست آن کمک کرد یکسان بوده است. در آن زمان هلندی‌ها و فرانسوی‌ها این درخواست اتحادیه را در دو همه‌پرسی رد کردند.

او همچنان می‌خواهد اتحادیه اروپا را ترک کند، اما می‌داند که اکثر رأی‌دهندگان هلندی موافق نیستند. او همچنان برای برگزاری رفراندوم درباره «نگزیت» (نسخه هلندی برگزیت) تلاش خواهد کرد، حتی اگر بعید باشد که شرکای احتمالی ائتلاف را متقاعد کند که با این رفراندوم موافقت کنند.

مذاکرات ائتلاف هلند می‌تواند ماه‌ها طول بکشد. تشکیل اکثریت با احزاب میانه‌رو احتمالاً او را ملزم به کنار گذاشتن رادیکال‌ترین عناصر پلتفرم حزب خود خواهد کرد.

آقای ویلدرس خواستار محدودیت‌های سختگیرانه برای مهاجرت و توقف کامل اعطای پناهندگی در هلند است، پیشنهادهایی که ممکن است مجبور شود آن‌ها را در مذاکرات ائتلاف تعدیل کند.

او همچنین می‌خواهد پناهجویانی را که از کشورهای همسایه اتحادیه اروپا به هلند وارد می‌شوند، «پس بزند» و کسانی را که مرتکب جرایم کیفری شده‌اند اخراج کند.

نظرهای دیگر او، مانند ارائه مجوز کار برای اتباع اتحادیه اروپا، ممکن است در دیوان دادگستری اتحادیه اروپا به چالش کشیده شوند و همچنین بعید است که از سد احزاب میانه‌رو بگذرند. اما او ممکن است برای کاهش قابل توجه تعداد دانشجویان بین‌المللی در هلند حمایت‌کنندگانی پیدا کند.

نزدیک‌ترین متحدان او در اتحادیه اروپا از جناح راست ناسیونالیست هستند.

ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، مارین لوپن، سیاستمدار راست‌گرای افراطی فرانسوی، و سانتیاگو آباسکال، رهبر حزب بُکس، همگی از پیروزی او استقبال کرده‌اند.

اما موفقیت او بی‌شباهت به پیروزی جورجیا ملونی در انتخابات یک سال پیش در ایتالیا نیست. او نیز برخی از رادیکال‌ترین سیاست‌های خود را تعدیل کرد و در صندوق‌های رأی پاداش آن را گرفت.

او یک ائتلاف جناح راستی تشکیل داد. خیلی زود است که بگوییم آیا خیرت ویلدرس می‌تواند همین کار را انجام دهد یا نه.