۲۵۰ زندانی محکوم به اعدام در زندان لاکان رشت در انتظار اجرای حکم اعدام

فلاح میری دادستان استان گیلان و دیگر عوامل زندان قصد دارند که اعدام ۲۵۰ زندانی محکوم به اعدام در زندان لاکان رشت را سرعت بخشند

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، روز دوشنبه ۱۱ دی ماه ۱۴۰۲، هم اکنون ۲۵۰ زندانی محکوم به اعدام در زندان لاکان رشت در انتظار اجرای حکم اعدام به سر می برند. دادستان استان گیلان فلاح میری و محمدی مدیرکل سازمان زندان های استان گیلان به دستور رئیس قوه قضاییه ماههاست در تلاشند که اجرای حکم اعدام این زندانیان را سرعت ببخشند.

یک منبع موثق درباره طرح مسئولان قضاییه استان گیلان گفت: «بعد از شورش ۱۷ مهر ۱۴۰۱، در زندان مرکزی رشت که رسوایی دیگری از جنایت های رژیم ولایت فقیه بود، رئیس قوه قضاییه ایران محسنی اژه ای در نامه ای خطاب به دادستان گیلان مهدی فلاح میری دستور داد که سریعا زندانیان محکوم به اعدام تعیین تکلیف شوند و جمعیت زندانیان محکوم به اعدام در زندان لاکان رشت کاهش یابد.

به این منظور مسئولان و مددکاران زندان، به دستور دادستان گیلان فلاح میری به جای درخواست اجازه زندانیان، اقدام به نوشتن ماده ۴۲۹ برای زندانیان محکوم به اعدام کردند. مدیر کل سازمان زندان های گیلان محمدی و دادستان فلاح میری در کمتر از ۱۰ روز برای شاکیان دعوتنامه فرستاده و در جلسه ای به شاکیان گفتند پرونده شما آماده اجراست».

این منبع می افزاید: « از آنجا که خوی وحشیگری و قتل عام و کشتار از صفات بارز خامنه ای و زیردستانش است در این جلسات از رضایت دادن صحبتی در بین نبود. بلکه محمدی و فلاح میری با دادن اطلاعات دروغین سعی در ترساندن شاکیان کردند تا سریعتر بتوانند آنان را راضی به اجرای حکم اعدام زودهنگام کنند. آنان به دروغ به شاکیان می گفتند اطلاعاتی در دست داریم که زندانی به دلیل بغض و کینه ای که از شما دارد بعد از آزادی خسارت های جبران ناپذیری به شما و خانواده تان وارد خواهد کرد.

محمدی و فلاح میری با ترفندهای گوناگون بسیاری از شاکیان را راضی به اجرای حکم کردند به طوری که در عرض ۸ ماه بیش از ۵۵ زندانی محکوم به اعدام را به دار آویختند».

بر اساس همین گزارش مسئولان زندان خانواده های شاکی را که قصد اجرای حکم زندانیان را نداشتند مورد تهدید قرار داده و به ایشان گفتند: اگر حکم را اجرا نکنید شما را به جرم معاونت و دست داشتن در قتل جهت رسیدن به ارث و میراث زودهنگام بازداشت کرده و دادگاهی می کنیم.

همین منبع اضافه می کند: «اگر مدتی اعدام ها به تاخیر می افتاد بیش از ۷۵ درصد اعدام شدگان با پرداخت خونبها از شاکیان رضایت می گرفتند که با اقدامات رئیس قوه قضاییه محسنی اژه ای، دادستان گیلان مهدی فلاح میری و مدیرکل سازمان زندان های گیلان محمدی میسر نگردیده است».

 روز یکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱، زندانیان در زندان لاکان رشت (زندان مردان) در همراهی با اعتراضات مردمی، شورش کرده و درگیری گسترده ای بین زندانیان و ماموران زندان ایجاد شد.

اعدام ابزار سرکوب و ارعاب جامعه

سران حکومت از اعدام به عنوان مهم‌ترین ابزار برای سرکوب و ارعاب جامعه استفاده می‌کند. آنها با افزایش آمار اعدام‌ها تلاش می‌کنند که مانع اوج‌گیری دوباره قیام‌ها شوند. سران حکومت هرگونه تجمع در ارتباط با محکوم کردن اعـدام‌ها را به‌شدت سرکوب کرده و حتی مانع تجمع خانواده‌ زندانیان محکوم به اعـدام می‌‌شوند.

سران حکومت با سواستفاده از اینکه انظار جهانی متوجه جنگ در منطقه است، تلاش می‌کنند که با سرکوب جامعه مانع هرگونه اعتراضی شود. در این رابطه اعـدام زندانیان یکی از اهرم‌های ایجاد ارعاب در جامعه است. زندانیان محکوم به اعـدام اولین قربانیان سیاست‌های سرکوبگرانه و غارتگرانه سران حکومت می‌باشند.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک