۳۱ ماه مه روز جهانی بدون دخانیات است و امسال سازمان بهداشت جهانی تلاش می‌کند تا اجازه ندهد کارخانه‌های تولید دخانیات جوانان را هدف بازار فروش خود قرار دهند.
سازمان بهداشت جهانی کمپین‌های سرسختانه‌ای برای مبارزه با دخانیات به راه انداخته است. بیشتر کشور‌های جهان اکنون قوانین و مقرراتی برای مهار و محدود کردن دخانیات دارند.
در کدام‌یک از کشور‌های جهان ممنوعیت دخانیات اجرا شده است؟
کدام کشورها سیگار را ممنوع کرده‌اند؟
به گفته سازمان بهداشت جهانی ۱۵۱ کشور جهان قوانینی برای ممنوعیت دخانیات در فضا‌های بسته عمومی وضع کرده‌اند.
این قوانین حدود هفت نفر از هر ده نفر را در جهان از عوارض دخانیات مصون و در امان نگه می‌دارد که حدود ۵.۶ میلیارد نفر می‌شود.
در سال ۲۰۰۴ ایرلند اولین کشور جهان بود که قانون ممنوعیت دخانیات در مکان‌های عمومی مانند ادارات، رستوران‌ها و وسایل نقلیه عمومی را اجرا کرد.
از آن زمان ۱۶ کشور دیگر در اتحادیه اروپا قوانین مشابهی وضع کردند هرچند اتحادیه اروپا می‌گوید برخی کشور‌های عضو این اتحادیه سخت‌گیری لازم در اجرای این قوانین را اعمال نمی‌کنند.
اکنون تمام کشور‌های آمریکای جنوبی قوانین ضد دخانیات دارند.
در سال ۲۰۰۶، اروگوئه دخانیات را در تمام مکان‌های عمومی بسته و همچنین در نزدیکی مدارس و بیمارستان‌ها ممنوع اعلام کرد.
پاراگوئه آخرین کشور در آمریکای جنوبی بود که قوانینی برای ممنوعیت دخانیات تصویب کرد. از سال ۲۰۲۰ مردم در این کشور فقط در مکان‌های ویژه باز و خلوت حق استفاده از دخانیات دارند.
در سال ۲۰۲۳، مکزیک یکی از سخت‌گیرانه‌ترین قوانین ضد دخانیات را در جهان مقرر کرد. طبق این قانون دخانیات در تمام مکان‌های عمومی از جمله پارک‌ها، سواحل، هتل‌ها، ادارات و رستوران‌ها ممنوع است. به این ترتیب مکزیکی‌ها جز در خانه شخصی خود هیچ جا حق ندارند سیگار بکشند.
از ماه ژوئیه ۲۰۲۴ تولید‌کنندگان دخانیات در کانادا باید هشدار‌های سلامتی را روی تک‌تک سیگارها بنویسند.
سازمان بهداشت پان‌امریکن می‌گوید هر سال حدود یک میلیون نفر در آمریکا بر اثر دخانیات یا قرار گرفتن غیر‌مستقیم در معرض دود سیگار جان خود را از دست می‌دهند.
چه تغییری در قانون ممنوعیت دخانیات بریتانیا روی داده است؟
چندی پیش دولت بریتانیا پیشنهاد قانون سخت‌گیرانه‌ای را در ممنوعیت دخانیات مطرح کرد که قانون تنباکو و ویپ (سیگار الکترونیکی) نام گرفت.
طبق این طرح جدید تنباکو و ویپ قرار بود در انگلستان و ولز فروش محصولات دخانی و تنباکو به افرادی که پس از اول ژانویه سال ۲۰۰۹ به دنیا آمده‌اند ممنوع شود. این طرح فعلا به دلیل برگزاری انتخابات پیش از موعد در بریتانیا مسکوت گذاشته شده است.
انتظار می‌رفت اسکاتلند و ایرلند شمالی هم قوانین و محدودیت‌های مشابهی در این زمینه وضع کنند.
اکنون حداقل سن قانونی برای خرید محصولات تنباکو مانند سیگار در بریتانیا ۱۸ سال است. طبق طرح جدید هر سال قرار بود این سن یک سال افزایش پیدا کند تا جایی که هیچ‌کس حق خریداری این محصولات را نداشته باشد.
لایحه منع مصرف دخانیات با الگو‌برداری از قانونی که در سال ۲۰۲۳ در نیوزلند تصویب شد تدوین شده بود که در آن مشابه پیش‌نویس قانون بریتانیا فروش تنباکو به افرادی که پس از سال ۲۰۰۹ به دنیا آمده‌اند ممنوع است.
قانون ممنوعیت دخانیات نیوزلند قرار بود از ماه ژوئيه ۲۰۲۴ به اجرا گذاشته شود اما در حال حاضر با تغییر دولت این کشور فعلاً اجرای آن معلق شده است.
آیا ممنوعیت دخانیات مؤثر است؟
مؤسسه ملی پژوهش‌های سلامت و بهداشت بریتانیا تأثیر ممنوعیت دخانیات را در ۲۱ کشور جهان بررسی کرده است.
شواهد و آمار‌های موجود نشان می‌دهد که در این کشورها میزان موارد سکته و حمله قلبی و همچنین برونشیت و آسم کاهش پیدا کرده است.
در سال ۲۰۰۷ ممنوعیت دخانیات در مکان‌های بسته و ادارات و محل‌های کار در سراسر بریتانیا اجرا شد.
در گزارشی که همان سال در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد گفته شد ۱۲۰۰ نفر کمتر از سال پیش از آن به دلیل حمله قلبی به بیمارستان مراجعه کرده‌اند.
پس از ممنوعیت دخانیات در مکان‌های عمومی در اسکاتلند بنا‌بر پژوهش دانشگاه گلاسکو تعداد بچه‌هایی که به دلیل آسم به بیمارستان مراجعه می‌کردند به مدت سه سال متوالی یک‌پنجم کاهش پیدا کرد.
پیش از اجرای ممنوعیت دخانیات در اسکاتلند تعداد مراجعه کودکان به بیمارستان‌ها بر اثر آسم هر سال ۵٪ افزایش پیدا کرده بود.
ممنوعیت و محدودیت دخانیات باعث شد که بسیاری افراد عادت سیگار کشیدن را ترک کنند.
بنا بر آمار دولت بریتانیا ۲۲٪ از بزرگسالان بریتانیا در سال ۲۰۰۶ سیگاری بودند. در سال ۲۰۲۳ فقط ۱۴٪ از بزرگسالان هنوز سیگاری بوده‌اند.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید در نتیجه وضع قوانین و مقررات ضدّ دخانیات در ۱۵ سال گذشته در سراسر جهان حدود ۳۰۰ میلیون فرد سیگاری کمتر داشته‌ایم.
چرا سازمان بهداشت جهانی تلاش می‌کند تا اجازه ندهد کارخانه‌های تولید دخانیات، جوانان را هدف بازار فروش خود قرار دهند؟
با توجه به داده‌ها و آمار سازمان بهداشت جهانی از سال ۲۰۲۲ در سراسر جهان حداقل ۳۷ میلیون جوان بین ۱۳ تا ۱۵ سال به نوعی دخانیات و تنباکو مصرف می‌کنند. این آمار نشان می‌دهد که در اروپا ۱۱.۵٪ از پسران و ۱۰.۱٪ از دختران بین ۱۳ تا ۱۵ سال مصرف‌کننده دخانیات و تنباکو هستند.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید محصولاتی مانند سیگار‌های الکترونیکی و کیسه‌های نیکوتین در میان جوانان محبوب و مرسوم است. برآورد می‌شود که حدود ۱۲.۵٪ از نوجوانان در سال ۲۰۲۲ سیگار الکترونیکی می‌کشیدند در حالی که فقط ۲٪ از بزرگسالان از این سیگارها استفاده می‌کرده‌اند.
وضع در ایران چطور است؟
طبق قانون جامع كنترل و مبارزه ملي با دخانيات، هر نوع تبليغ، حمايت، تشويق مستقيم و غيرمستقيم و يا تحریک افراد به استعمال دخانيات ممنوع است اما ممنوعیتی برای مصرف سیگار در اماکن عمومی وجود ندارد.
پنجم تا یازدهم خردادماه «هفته ملی بدون دخانیات» نام دارد و مقام‌های بهداشتی این کشور شعار «حفاظت از کودکان و نوجوانان در برابر دخانیات؛ حق و مسوولیت همگانی» را انتخاب کرده‌اند.
بر اساس آمار وزارت بهداشت ایران، ۲۵.۸۸ درصد مردان و ۴.۴۴ درصد زنان این کشور مصرف‌کننده دخانیات هستند.
این وزارتخانه اخیرا اعلام کرد سالانه ۵۰ هزار نفر در ایران مستقیما به دلیل مصرف دخانیات جان خود را از دست می‌دهند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید