تصور کنید که در حالی که فقط شانزده سال دارید در یک تورنمنت مهم برای تیم ملی کشورتان بازی می‌کنید. لامین یامال نه تنها این کار را می‌کند، بلکه این روزها یکی از بهترین بازیکنان تورنمنت شده است.
ستاره باشگاه بارسلونا، که از ابتدای یورو ۲۰۲۴ به عنوان جوانترین بازیکن تاریخ جام ملت‌های اروپا شناخته می‌شود، بعد از زدن یک گل استثنایی مقابل فرانسه در بازی نیمه‌نهایی سه‌شنبه (۹ ژوئیه) در مونیخ، عنوان جوانترین گلزن تاریخ این رقابت‌ها را نیز از آن خود کرد.
اسپانیا در نهایت این دیدار را ۱-۲ برد و راهی فینال شد که یکشنبه شب در برلین برگزار خواهد شد.
این فوتبالیست کم سن و سال که نام کاملش لامین یامال نصراوی ابانا است، تاکنون ۵۱ بازی برای تیم اصلی بارسلونا انجام داده و ۷ گل زده است. بنابراین جای تعجب نیست که او را بین بهترین‌ها ببینیم.
رکورد جوانترین گلزن در جام ملت‌های اروپا پیش از این در اختیار یوهان فونلانتن (۱۸ سال و ۱۴۱ روز) بود. مهاجم سوییسی متولد کلمبیا که در شکست ۱-۳ تیم ملی کشورش مقابل فرانسه در سال ۲۰۰۴ گلزنی کرد.
یامال پیش از این در اولین بازی مرحله گروهی مقابل کرواسی به جوانترین بازیکن تاریخ یورو تبدیل شده بود، با پشت سر گذاشتن رکورد کاپر کوزلوفسکی لهستانی (۱۷ سال و ۲۴۶ روز) که در ژوئن ۲۰۲۱ در تساوی لهستان مقابل اسپانیا در مرحله گروهی یورور ۲۰۲۰ در سویا به میدان رفته بود.
به نظر می‌رسد که یامال در روزهای آینده می‌تواند چند رکورد دیگر را نیز جابجا کند.
ایوان کاراسکو، از مربیان یامال در رده‌های پایه باشگاه بارسلونا بوده،، می‌گوید: «او کارهای غیر قابل تصوری انجام می‌دهد. پسر بچه‌ای بود که به خوبی از استعداد خودش آگاه بود. در ورزش افراد با استعداد عموما بسیار خودخواه هستند، اما یامال اصلا اینطور نبود.»
«چیزی که من دیدم یک پسر بچه خاکی بود که به دنبال نمایش دادن و معروف شدن نبود. گاهی به عنوان مربی با خودت فکر می‌کردی که وقتی او در زمین کارهایی انجام می‌دهد که من حتی نمی‌توانم از روی نیمکت تصورش را بکنم، دیگر چه چیزی به او یاد بدهم؟»
هر چقدر بیشتر به لامین نزدیک شوید، بیشتر متوجه خواهید شد که عنوان «بازیکن تعیین کننده» به تنهایی برای توصیف او کافی نیست. یامال یک بازیکن خیلی خیلی خاص است.
خاومه مارست، گزارشگر سابق تلویزیون بارسلونا و روزنامه نگار فعلی اسپورت تی‌وی، روزی را به یاد می‌آورد که می‌دانست دارد یک اعجوبه را تماشا می‌کند.
مارست، که به صورت تخصصی در فوتبال پایه بارسلونا فعال است، گفت: «ویرانگرترین نمایشی که تاکنون در فوتبال پایه دیده‌ام، عملکرد لامین در فینال تورنمنت نوجوانان کاتالونیا بود.»
«من قبل از آن عملکرد تهاجمی و ویرانگر مسی را هم دیده بودم، اما هرگز چیزی شبیه به آن کاری که لامین در آن مسابقه با پسرهایی بزرگتر از خودش انجام داد را ندیده بودم. او آن روز همه کار کرد.»
کورسوی امید
شادی پس از گل «۳۰۴» مشخصه یامال است. او با سه انگشت دست راست عدد ۳ را نشان می‌دهد. با انگشت‌های شست و اشاره ۰ را ایجاد می‌کند و با دست چپ هم ۴ را نشان می‌دهد.
این ادای احترامش به محله‌ای است که در آن بزرگ شده است: روکافوندا ۳۰۴، منطقه ای بسیار فقیرنشن در حومه بارسلونا که معمولا میلیون‌ها توریستی که به پایتحت کاالونیا می‌روند آن را نمی‌بینند. یکی از محروم‌‌ترین مناطق نه تنها در کاتالونیا بلکه در سرتاسر اسپانیا.
پسر بچه دورگه از خانواده ای مهاجر، از مادر اهل گینه استوایی و پدر مراکشی، پس از این که در ۷ سالگی در زمین‌های سیمانی روکافوندا می‌درخشید، نظر استعدادیاب‌های بارسلونا را جلب کرد.
پدرش دست او را گرفت و به باشگاه برد و در آنجا پرسید: «می‌خواهید پسرم برای بارسلونا بازی کند؟» وقتی آنها «بله» را گفتند، پدر یامال یک خواسته مهم داشت: «خب پس اول برایش امکان تحصیل را فراهم کنید.»
یامال با وجودی که خانواده اش در همان نزدیکی زندگی می‌کرد به تنهایی به آکادمی لاماسیا در بارسلونا نقل مکان کرد.
شاوی مارتین، مدیر سابق آکادمی فوتبال بارسلونا، در یک مصاحبه با روزنامه ورزشی اسپورت، ملاقاتی را به یاد می‌آورد که با این بازیکن، پدر و مادرش، و ایوان دلاپنیا که در آن مقطع مدیر برنامه‌های بازیکن بود در مورد زندگی یامال هفت ساله در لاماسیا داشتند.
او می‌گوید: «ما یک روز سه‌شنبه ملاقات کردیم و روز شنبه یامال در حال بستن چمدان‌هایش بود.»
موفقیت یامال فقط متعلق به خودش نیست. بلکه موفقیت یک منطقه محروم و فقیرنشین است که تاکنون نادیده گرفته شده و همواره تخریب شده است.
حالا یامال یک کورسوی امید برای همه کودکانی است که در شرایط مشابه گذشته او هستند. آنها می‌بینند که رویاها دست‌یافتنی هستند و همه چیز قابل دست یافتن است.
یامال با تماشای بازی پدر و پسر عمویش در پارک محله عاشق فوتبال شد و به این مسیر کشیده شد. او می‌گوید: «بیشتر از این که در خانه باشم در پارک بودم. معمولا هر وقت پا به خیابان گذاشتم برای فوتبال بود. این تجربیات باقی می‌ماند.»
رکوردها یکی پس از دیگری می‌آیند. یامال با ۱۵ سال و ۲۹۰ روز دومین بازیکن جوان تاریخ است که برای بارسلونا بازی کرده، بعد از آرماندو ساگی که بیش از یکصد سال پیش در سال ۱۹۲۲ در ۱۵ سالگی برای باشگاه کاتالان بازی کرد.
با ۱۶ سال و ۵۷ روز، یامال به جوانترین بازیکن و گلزن اسپانیا در طول تاریخ تبدیل شد.
برنده توپ طلا در آینده؟
استعداد یامال از دید کسی که خیلی‌ها جرات مقایسه یامال با او را دارند نیز دور نماند: لیونل مسی.
ستاره آرژانتینی در پیامی که از طریق واتس‌اپ برای یکی از هم تیمی‌هایش فرستاد گفت که این پسر جوان چقدر فوتبال را «ساده» جلوه می‌دهد.
مسی پیش از این هم وقتی از او در مورد بازیکنانی که در سال‌های آینده برای توپ طلا خواهند جنگید سوال پرسیدند از یامال نام برده بود.
در مقابل، خود پسر بچه جوان در این مورد کاملا واقع بین است. یامال با اشاره به اینکه مدام با اسطوره بارسلونا مقایسه می‌شود می‌گوید: «هرگز بازیکن دیگری مثل مسی نخواهد آمد.»
ممکن است حق با او باشد، ولی این روزها اگر به ورزشگاه نوکمپ سر بزنید می‌توانید یک بنر بزرگ با عکس یامال در حال نشان دادن ۳۰۴ ببینید و لوگویی که روی آن نوشته شده «آینده منتظر نمی‌ماند».
خاطره‌ای که از این تابستان باقی می‌ماند، مشخص خواهد کرد که آیا آینده از قبل فرا رسیده است یا نه.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید