28 مرداد ياد فاجعه سينما ركس آبادان گرامي باد

 28 مرداد 1386 هم گذشت ، هر چه در مقالات و اخبار منتظر ماندم هيچ خبري از تسليت ، يادبود يا حتي متني كه به كشتگان فاجعه جانسوز سينما ركس آبادان اشاره كند نيافتم ، انگار خطرحمله نظامي ، انرژي هسته اي ، بنزين ، امنيت اجتماعي ، گراني و هزار مشغله كار و زندگي تمام حافظه مارا پر كرده است . هيچكس چيزي نگفت ، هيچكس به ياد نمي آورد و هيچكس آن حادثه شوم را بازخواني نميكند ، اين همان چيزي نيست كه خامنه اي ميخواهد؟

در روزهاي آغازين امواج اعتراضات مردم به حركت هاي جهشي و محرك هاي اجتماعي نيازداشت و سينماها ، كافه ها، بانكها و اماكن دولتي اهداف تخريب و آتش سوزي بودند . هر خبري موج جديدي به راه مي انداخت وناگهان شهر آبادان در جهنم مرداد 57 سوخت . جمعيتي فداي تهيج و ترغيب ملت به شورش شدند . بعد از پيروزي انقلاب بازماندگان سينما ركس ، اداره دارائي آبادان را براي محاكمه عاملان جنايت ، تصرف و تحصن كردند . مردم نيزاز آنها حمايت بي دريغ كردند تا دادگاه با همه حاشيه هاي آن ، در آن روزگار پر تلاطم برگزار شد.

امروز در آبادان سينماركس وجود ندارد . محل آن بازسازي نشده و فقط پاكسازي شده است . رژيم براي آنكه سمبلي از آن جنايت ساخته نشود،اجازه نداده است هيچ ساختمان ديگري در آن محل ايجاد شود. در تقويم ها هيچ اشاره اي به آن نشده و بطور كلي اين ماجرا از تاريخ محو شده است.

جمعيتي در آتش زنده زنده سوختند ، به بدترين و زجر آورترين جلوي چشم خانواده و دوستانشان چنان كشته شدند كه هنوز داغ آن بر دل شاهدان آن ماجراي دهشتناك تازه است. آن اتفاق عامل و شتاب دهنده سقوط شاه شد ولي كشتگان و بازماندگان محكوم به فراموشي بودند. آرام و بي آنكه متوجه شويم يكي از جنايات بزرگ تاريخ بشري در آن سالها به فراموشي سپرده شد، هيچكس حرفي نميزند ، هيچكس به ياد نمي آورد ، حافظه همه مردم فراموش كرده است كه در يك شب شوم عده اي بيگناه به خاطر آنچه كه امروزميبينم ، از پوست تا استخوان ذغال شدند.

من بغض در گلو ، آتش بر دل و فرياد در حنجره نگه داشته ام وآن جنايت را فراموش نمي كنم ، آبادان نيز آنرا در زير خاكستر كينه خود از حكومت نگه داشته است و شما دوست عزيز ، از شما نيز ميخواهم ياد كشتگان آن جنايت را زنده نگه داريد.

 راد – اهواز

31/5/1386