رفتن به محتوای اصلی

رای دادن یا رای ندادن مسئله این است

رای دادن یا رای ندادن مسئله این است

 29 سال از انتخابات در حکومت اسلامی میگذرد. انتخاباتی خاص که در هیچ کجای دنیا مانند ندارد . انتخاب بین گزینش هائی که حکومت تعیین میکند , از اولین انتخابات مردم مجبور بودند بین دو گزینه بلی خیر یکی را انتخاب کنند و اولین انتخابات ریاست جمهوری نظارت استصوابی متولد شد و با حذف رجوی اعمال نظر حکومتی و بی احترامی و توهین به ملت ایران آغاز شد . از آن زمان تا کنون این ظلم آشکار رشد کرده , نظام مند شده و میرود که نهادینه شود . سازمان تشکیلاتی برای حذف و جرح کاندیداها بوجود آمده , گروههای کاووش مستمرا در حال فعالیت هستند و شخصیت ها و افراد را مرتبا مورد پایش قرار میدهند تا لیست قابل تائید قبل از انتخابات آماده باشد . رای حکومتی جا افتاده و علی خامنه ای میتواند ( در حالیکه در هیچ جای قانون این اختیار وجود ندارد ) حذف و یا اضافه کند. برخورد روشنفکران از آن زمان تا کنون یا تحریم بوده و یا بحث بر روی تحریم . اما شاهدیم که نتیجه چه بوده . امروز تمام ترفند های حکومت برای ملت معلوم شده است . اول عده ای از خودی ها با نقاب در بین تائید شدگان قرار میگیرند که برای مردم افشاء شده نیستند و معمولا کاندیدای آزاد هستند و عناوین دکتر و مهندس یدک میکشند , دوم نظارت استصوابی جراحی خودش را شروع میکند , سوم شناسنامه های تقلبی در حدود 7 تا 10 میلیون وجود دارد , چهارم شمارش ها تعدیل میشود , پنجم آمارها اختیاری و بنا به مصلحت بالانس میشود تا در نهایت اکثریت آنطور باشد که حکومت را تکان ندهد . این چنین انتخاباتی اصلا قابل بحث نیست که بخواهیم با تحریم یا گزینش بهترین امیدوار باشیم به دمکراسی برسیم . این گونه انتخابات باید افشاء شود ولی کاری که تا کنون انجام شده مطرح کردن آن بعنوان یک گزینش دمکراسی و به نوعی مشروعیت دادن به آن و در نتیجه وضعی که میبینیم. انتخابات در ایران وجود ندارد , این جمله را در همه مجامع باید فریاد زد , همه باید باور کنند انتخابات وجود ندارد و دقیقا انتصابات است .

انتخاب گزینش انفعالی در مقابل این رویداد نیز عمل عقلانی نیست . چرا که ساده گذشتن از کنار این اتفاق نیز از یک طرف از دست دادن فرصت است و از طرف دیگر نباید حقوق شهروندی هموطنان را نادیده گرفت.

چاره چیست ؟

آنچه مشهود است راهکار تحریم تا کنون کاربرد موثر نداشته است . علت آن هرچه باشد مسلم است که تا انتخابات بعدی نیز کاربرد رفع نخواهد شد و کاربرد نخواهد داشت . میتوان گزینه های دیگر را انتخاب کرد مثلا فراموش کردن هر راه کار پارلمانی و انتخاب گزینه انقلاب مسلحانه . یا شرکت فراگیر همه نیروها در انتخابات و انتخاب گزینه بد در مقابل بدتر , یا شرکت در انتخابات و انتخاب گزینه (X) و دفاع از این گزینه بعنوان رای منفی مردم به رژیم در مجامع بین المللی , یا فراموش کردن انتخابات و بی اهمیت جلوه دادن مشروعیت آن . هر راهکاری مزیت و مشکل خود را دارد ولی اولین راه چاره ای که به همه مبارزان پیشنهاد میکنم یک بار و برای همیشه کنار یکدیگر این موضوع را به رای بگذارند و همه به رای اکثریت احترام بگذارند و راهکاری را که عموم مخالفان اعم از سلطنت طلب و جمهوری خواه و حتی جدائی طلبها , بپذیرند و به کار ببرند حتی اگر با این پیشنهاد مخالف باشند ولی این راه عملی ترین و کاربردی ترین راهکار و زمینه تشکیل اپوزسیون است.

راد از اهواز

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ایران گلوبال

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید