پاسُخی به آگاهینامۀِ " سازمانهای جبهه ملی ایران

با درود به آقایان مهندس کامبیز قائم مقام ـ مهندس بهمن مبشری - دکتر همایون مهمنش،

 شما در آگاهینامۀِ تازۀِ خود مردمِ ایران را از هُماسیدن (شرکت کردن) در گُزیدمان (انتخابات) آیندۀِ فَرنشینی دولت بازداشته اید؛ آنهم به این فَرنود (دلیل) که نبودِ پیش پیغان هایِ (پیش شرط های) دمکراتیک در این گُزیدمان آینده، شَوَندِ (علت) نهادین (اصلی) برایِ کناره گیر از آن و آراویش (تحریم) آن میباشد. از دیدگاه من آگاهینامۀِ شما ادامه همان پیام هایِ یکنواختی بود که شما در 30 سال گُذَشته کُپی شده از روی هم بیرون داده اید که بجز بسامد (تکرار) رنج، بدبختی و ناخشنودیِ مردم از نِهِش ِ (وضع) آشفتۀِ کنونی و درخواست شما از آنها برایِ گوشه گیری و سُتوهیدن (تسلیم شدن) به سرنوشتِ پُردردشان از هیچگونه درونمایۀِ خَردوزانه ای برخوردار نبوده است؛ نه راهکاری برایِ گُذر از این آشفتگی در برداشته است و نه برنامه ای که امید مردم را به دگرگونی در آیندۀِ نزدیک، براَنگیزاند.

 گیرم که مردمِ ایران از اندرز شما پیروی کردند و در آن روز سرنوشت ساز، گُزیدمان را آرواییدند (تحریم کردند) و در خانه ماندند. خوب، پس از آن چی؟ اگر باور دارید که با کناره گیری از گُزیدمان و فراخواستن مردم به خانه نشینی میتوانید سِزاواری مُلاها را در ادامۀِ فَرمداری (حکومت) ناروایشان در ایران و نمایندگی ناسزایشان از مردم ایران در جهان به زیر پُرسش ببرید، آزمون (تجربۀِ) بر سرکارآمدن احمدی نژاد باید که پاسُخ درخوری را به این "چاره جویی" شما داده باشد. آیا به بازدۀِ ای این کار و هَنایش (تأثیر) آن در فردایِ آن روز و آیندۀِ کشور اندیشیده اید؟ که باید چهارسال دیگر مردم ایران بادپروا (بیتفاوت)، دست روی دست بگُذارند و گواهِ نابودی کشورشان و بتاراج رفتن و ملا خوری میلیاردها دولار از پس انداز هایِ ارزیِ کشور بشوند که یا بدست احمدی نژاد و دولت بیخرد او انجام خواهد گرفت و یا بدست یک دولتِ بیخَردتر ِدیگری که پس از او بر سرکار میآید؟ آیا بهتر نیست که از این ژایش (فرصت) برای سازمان دادن مردم و ایزانش (تشویق) آنها در پذیرفتن خویشکاری (مسئولیت) و آغازیدن ِ یک کارزارِ گُزیدمانی در راستایِ هناییدن (تأثیر گُزاری) بر سرنوشتشان، بهره بُرد؟ شمایی که با راهنمون هایِ سُست و بدور از راستینگی (واقعیت) خاکستر نا امیدی بر پویش و جُنبش مردم میپاشید و آنها را به گوشه نشینی فرامیخوانید، با کدام برنامه میخواهید مردم را به پیکار با خودکامگی رهبری کُنید؟ تا سایۀِ شوم این آزرنگ (مصیبت) و آفَند (فتنه) را از سر مردم ایران کوتاه کنید؟

 خویشکاریِ یک سازمان مَردمسالار کشورمداریک (سیاسی) نباید که تنها به بیان و بازنمود دردِ مردم کرانمند (محدود) بماند، زیرا هیچکس به اندازۀِ خود مردم با پوست و استخوان خود، درد و رنج روزمره در کشور را سُهِش (احساس) نمیکُند، ونکه (بلکه) هُنر یک سازمان دمُکرات باید که دادن راهکار برایِ بُرون شُدن ِمردم از آن آشفتگی و آزَرَنگی (مصیبتی) باشد که سایۀِ شوم خود را بر سراسر کشور گُسترده است؛ آنهم از راه فُروزیدن و روشن کردن وراغ (شعله آتش) اُمید آنها در راه رسیدن به آزادی و برانگیزاندن آنها برای بدست گرفتن خویشکاری (مسئولیت) در برابر آیندۀِ خود و فرزندانشان میباشد. شمایی که مردم را به سُتوهیدن (تسلیم شدن) و در خانه ماندن فرامیخوانید، با کدام برنامه میخواهید که آزادی و مردمسالاری را به خانه هایِ آنها ببرید. برآیند بکار بستن این چنین روش هایِ ناکارآمد در برخورد با رازمان (رژیم) اسلامی این میشود که بخش بُزُرگی از تودۀِ مردم که سرگردان و نااُمید هستند و هیچ برنامه ای را برایِ نجاتِ خود نمی یابند، با هَنایش پَذیری (تأثیر پذیری) از دستگاهِ سُخنپراکنی ِ فرمانپاد (حاکمیت)، و داوش هایِ (ادعاهای) دروغین ِ آن در آوردن پول نفت بر سر خوان خوراک آنها، آنچنان از راستینگی (واقعیت) بدور میمانند که با ناتوانی در ویچارش (تشخیص) جایگاه دوست و دُشمن، راه نجات خود را در پناه بُردن به پیشکاران (عاملان ) نهادین (اصلی) درد و رنج خود جُستجو میکُنند؛ به چم (یعنی) گُزینش ِ نمایندۀِ واپسگراترین گروه در فرمانپاد (حاکمیت) اسلامی، احمدی نژاد، در خاستگاه فرشتۀِ نجات مردم.

 در کارزار گُزیدمان آیندۀِ فَرنشینی دولت، آنچه که کرامند (بااهمیت) است، زنده کردن دوبارۀِ خودآگاهی ِمردم در گورستان ِنا اُمیدی و ناآگاهی میباشد که بر کشور استوار شُده است؛ آنچه که مَهین (مهم) است بیدار کردن ِ این سُهِش (احساس) و دادن این خودآگاهی به مردم میباشد که این کشور ازآنِ آنها است و این مردم خداوندگاران راستین کشورند و اینکه تنها مردم هستند که توانایی دگرگون کردن سرنوشت کشورمداریک (سیاسی) خود را دارند، اگر آنها از نیروی بیکران خود در بپاکردن ِخیزآبی (موجی) از خواست هایِ مردمسالارانه شان بهره بگیرند.

 هدف تنها شرکت کردن در گُزیدمان ِآینده نیست، هدف دگرگون کردن ساختار بیداد و خودکامۀِ استوار برکشور میباشد که تنها از راه برانگیزاندن مردم در هُماسش (شرکت) در گُزیدمان آینده و در راستای نشاخت کردن (تعیین کردن) بُنپایه هایِ (قواعد) بازیِ تازۀِ گُزیدمانی شایش پذیر (امکان پذیر) است. تنها با این روش است که آزادیخواهان میتوانند ملاهای خودکامه را با "جَنگ ابزار" خودشان بکُوبند؛ به آرش (یعنی) بکارگیری دُرُست از "جنگ ابزار" گُزیدمان فَرنشینی دولت. با با باشندگی هدفدار مردم در گُزیدمان آینده در راستایِ دگرگون کردن بُنیادین ِ ساختار کشورمداریک (سیاسی) در ایران، میتوان با گُزینش آقایِ عباس امیر انتظام در خاستگاه بهترین گُزینۀِ آزادیخواهان، بُنپایه هایِ (قواعد) بازی گُزیمدمانی ملاها را برهم زد، و با اینکار همزمان با فراخواستن سازمان ملل برای دیده بانی بر رَوَندِ دُرُست گُزیدمان و به کمک اَرتش یک میلیونی دانشجویان، کارگران، آموزگاران، و زنان شیردل و آزادیخواه ایران به یک نافرمانی شهرینگی بُزرگی در سراسر کشور دامن زد، که نوید دهندۀِ پیروزی برایِ آزادیخواهان و کابوس دَهشناک فروپاشی برایِ خودکامگی در ایران باشد.