نه به حجاب اجباری!

زلف بر باد بده بانوی تن آزاده

تن آزاد تو از هر تک و تا افتاده

بگو این چیست که که بر سر داری

به هوای شرف و دینداری

روسری،چادر مشکی،آری

بگو از این کفنت بیزاری

بگو این چادر مشکی به سرت آوار است

پوشش با تشر و زور چه خفّت بار است

باد بر تن بزن و بهر خودت کاری کن

بهر آزادی فردا تو فداکاری کن

سر تو با سر مردان چه فرقی داد؟

دیدن این همه تبعیض چه دردی دارد

روسری چون گل و خاکی است که بر سر ریزد

هرکه این ظلم نخواهد به پا برخیزد

نشو مجبور که باشی زن فرمانبردار

قدمی بهر رهایی ز اسارت بردار

هیچ مردی ز تو بانو تواناتر نیست

ز تو باهوش تر و زیرک و دانا تر نیست

نشو بازیچه و آزاد شو از قید کنون

فکن از ذهن و دلت ظلم پذیری تو برون

بشو آگاه ز بد خواهی این بد خواهان

قصدشان دیدن زن،پست و خفیف و نالان

می هراسند به پا خیزی و محکم باشی

فارغ از پوشش سنگین به سر و تن باشی

می هراسند سبک بال و تو آزاد شوی

قصد دارند همی بی پر و بی بال شوی

برکن از تن حجابی که تو را پوشانده

تن و افکار تو را پوسانده

پاشو برخیز بجنگ با تن و فکری آزاد

بر علیه ستم و هرکه تو را بازی داد
                                                                                              

شعری از "ساحل"

اوت 2013