رفتن به محتوای اصلی

پیام اولادعظیمی : سکوت ناشی از فضای رعب , به معنای رضایت نبوده و دائمی نسیت

پیام اولادعظیمی : سکوت ناشی از فضای رعب , به معنای رضایت نبوده و دائمی نسیت

مصاحبه کیانوش توکلی با پیام اولادعظیمی 22 ساله , دانشجوی اخراجی دانشگاه ارومیه , مدیر مسوول شوریده سران

سوال : آقای پیام حکایت تریبون آزاد که منجر به خروج شما از کشور شد , چیست؟

من هم سلام می کنم به شما . تریبون آزادی بود که رفتم صحبت کردم و حرفهایی زدم که حالا همانطور که خود آقای عباس زاده توضیح می دهند ؛ شماره تلفنی دادند و به من گفتند که اگر مشکلی برایت پیش آمده به من زنگ بزن که البته بعدها تمام مشکلاتی که برای من به وجود آمد از جانب خود ایشان بود.

 

-          ایشان چیکاره هستند لطفا کمی توضیح دهید ؟

رئیس کل سیاسی وزارت کشور و الان هم کاندیدای تهران برای مجلس در انتخابات فردا هستند.

 

-          آیا در دانشگاهها تریبونی هست که دانشجویان می توانند آزادانه مقامات مسوولی را که می آیند در این دانشگاهها صحبت کنند را به نقد می کشند؟

بله تریبون آزاد هست و آزادی بیان هست ولی بعد از بیان دیگه معلوم نیست چه شود

 

-          یعنی بعد از بیان اگر بخواهید آزادانه صحبت کنید باید مخفی شوید یا اخراج شود یا همین بلایی که سر شما آمد؟ با شما چکار کردند بعد از این صحبت در تریبون آزاد؟

بعد از آن به کمیته انضباطی رفتم و بعد هم قضایای دیگه که بعد هم مجبور شدم از ایران خارج شوم

 

-           اول کمیته انضباطی شما را خواستند , بعد هم وزارت اطلاعات طبق معمول دعوت به همکاری کرد؟

درسته  بله

-          آیا تا حالا تریبون آزاد به مسائل سیاسی می پرداخت . خب من ویدئوی شما را دیدم و خیلی سریع مسئله مطرح می کردی و طوری بود که کل نظام را زیر سوال می بردی و دانشجویان هم مرتب تشویق ت می کردند . آیا قبل از این هم چنین بحث هایی به این صراحت در نقد حکومت در تریبون های آزاد بود؟

تریبون آزاد بود . ترم های قبل بود سال های قبل بود تو دانشگاههای دیگه هم هست . برخی دانشجویانی که صحبت می کنند اگر  محافظه کارانه صحبت کنند و تا یه حدی را رعایت کنند ,خب مشکلی پیش نمی آید . بعضی ها هم هستند که ممکن هست از من هم تند تر صحبت کنند ولی متاسفانه صدایشان به جایی نرسید . حالا من این شانس را داشتم که صدام به بقیه رسید و منتشر شد ولی بقیه هستند که از دانشگاه اخراج شدند و مشکلات بیشتری برایشان ایجاد شد و صدایشان به بیرون نرسید . هستند در همین دانشگاه ارومیه هم کسانی که من نمی توانم از آنها اسم ببرم چون مسلما مشکل برایشان ایجاد میشود.

 

-          به من بگویید که جمعیت سالن چند نفر بود؟

سالن هزار نفری بود ولی دقیق نمی دونم که چند نفر حضور داشتند .

 

-          جالب بود . همه تشویق هم می کردند . آیا کسی مخالف حرف شما نبود ؟ که بخواهند شعار بدهند و از ادامه صحبت جلوگیری کنند؟

نه ولی مخالفین هم بودند .

 

-          کلا روحیه دانشجویان در ایران به چه صورت است ؟ آیا همه ناراضی هستند؟ چند درصد ناراضی هستند؟ آیا بیان می کنند یا پنهان کاری می کنند تا مثلا مثل شما اخراج نشوند؟ البته اخراج انگار نمی گویند و محرومیت می گویند , درسته؟

فرق اخراج با محرومیت چیست؟

اخراج مستقیم به این صورت نداریم چون آمار بد حقوق بشری برایشان ایجاد نشود , و به صورت محرومیت از تحصیل و شفاهی حکم می دهند .

در رابطه با دانشجویان , قبل از سال 88  یه مقدار جو همه دانشگاههاخیلی سیاسی شد ولی بعد از سال 88  یه مقدار یاس و سرخوردگی بین دانشجویان ایجاد شده . مثلا خیلی از دانشجویان و سران جنبش دانشجویی اخراج شدند تعلیق خوردند به زندان رفتند . به خاطر همه این مشکلات یه مقدار از نظر سیاسی دانشجویان کمتر فعال هستند نسبت به قبل از سال 88.

ولی خب اونهایی هم که سیاسی دانشجویان کمتر سیاسی هستند مجبورند کمی محافظه کارانه تر عمل کنند تا بتوانند در دانشگاه بمانند تا بتوانند به فعالیتشان ادامه دهند . ولی در واقع این نسبت با قبل از سال 88 قابل مقایسه نیست.

 

-           در واقع کمتر آشکار مواضع شان را نشان می دهند , به نظر وقتی شما صحبت می کردید همه تشویق می کردند و تایید می کردند و در واقع انگار حرف دل همه را می زدید .

 

خب از این نظر که قطعا ما در دانشگاه در اکثریت هستیم ولی اینکه بیایند خودشان مثل من حرف بزنند یا جای دیگر کاری بکنند , کمتر هستند کسانی که بخواهند اینکار بکنند نسبت به قبل از سال 88. هستند بچه های دیگه ولی در حد قبل از سال 88 نیستند . چون ترسیدند واقعا .

 

-          شما صحبت از یاس کردی .این یاس از چی و به چه صورت در جوانهای اطرافت خودش را نشان می داد؟

خب اینها با یک امیدی آن زمان در حال فعالیت بودند که به یک نتیجه ای برسند و دیدند تمام زحماتشان به هیچ منجر شده و یک مقدار از این بابت ناامید شدند و سیاست زدگی در بین شان به وجود آمده .

 

-          خب این یاس می تواند خیلی عوارض مختلف از جمله افسردگی اعتیاد یا ناامیدی به آینده می تواند داشته باشد , کلا موضوع شادی در بین دانشجویان و کلا جوانان چطور است ؟ اصولا اوقات فراغت دانشجویان به چه صورت است؟ جدا از سیاست تفریحاتشان به چه صورت است؟ این یاس چه تاثیری بر جوانان گذاشته؟

مهمترین تاثیرش این هست که الان خیلی از جوانان از کشور خارج شده اند و از داشجویان نخبه و معمولی  در حال خروج از کشور بوده و هستند . چه دانشجویان دانشگاههای مطرح چه غیر مطرح در حال خروج هستند و مهمترین تاثیرش همین است.

 

-          شما چه رشته ای تحصیل می کردید؟ و آیا به فرض فارغ التحصیلی برای شما تضمینی برای کار بود؟

من اقتصاد تحصیل می کردم . و موضوع این است که برای من در حالت عادی هم اگر هیچ مشکلی نداشتم خود علامت سوال بود که بتوانم شاغل شوم و به غیر از اون هم اگر مشکل کمیته انضباطی و فعالیتهایم نبود باز غیر خودی بودم و شانسی برای کار در هیچ زمینه ای نداشتم.

 

-          خیلی از دانشجویان فارغ التخصیل می شوند , چند درصد از دانشجویان شانس کار مرتبط با رشته تحصیلی شان پیدا می کنند؟

کم هستند خب . به هر حال اشتغال دیگه همه می دونند شانس خیلی کم شده .

 

-          مصادف با انتخابات مجلس هستیم . شما فکر می کنید چند درصد از دانشجویان در انتخابات شرکت می کنند ؟ آیا این قضیه ترس موجب شرکت دانشجویان در انتخابات می شود؟

نه من اصلا فکر نمی کنم . خب یک اقلیتی هستند که خب اونها می روند رای می دهند ولی بقیه نمی روند.

 

-          شما جایی مطرح کرده بودید که نارضایتی در بین دانشجویان همچون آتش زیر خاکستر است . می توانید بیشتر در این مورد صحبت کنید؟

این بر می گردد به قضایای بعد از حوادث سال 88 که سرکوبهایی که چه در جامعه و چه در دانشگاهها بوده و این موجب شده مردم مدتی ساکت شدند ولی به هر حال این سکوت به معنای رضایت نبوده و فقط ساکت شدند از ترسی که حکومت ایجاد کرده بود ولی به هر حال دوباره این نارضایتی به مرحله انفجار اگر برسند مردم آن اعتراض شان را نشان خواهند داد.

 

-           آیا باید اینطور تصور کرد که بعد از قضایای جنبش سبز که تقریبا یکسال طول کشید و بعد در واقع از یکسال پیش حالت سکوت و رکود در آن ایجاد شد را شما معتقدید که حالا این وضعیت  در حال تغییر است؟

حالا که نمی دونم ولی آنچه مشخص است در حال تغییر است و دوباره این سکوت به مرور در حال شکستن است.

 

-          وضعیت رابطه مردم با دانشجویان چگونه است؟ یعنی چه ارزش و موقعیتی دانشجویانی که همیشه مظهر مخالف با استبداد جمهوری اسلامی بوده اند , چگونه است؟ آیا هنوز مردم چشم به دانشگاهها دارند؟

بله قطعا مردم امیدشان به دانشگاهها هست . همیشه رسم بر این بوده که مردم نگاهشان به دانشگاهها بوده.

 

-          خب . بحث را کمی عوض کنیم . الان جنبش سبز سرکوب شده , ظاهرا نشانه ای زیاد وجود ندارد که مثلا تظاهراتی به ان شکل قبل در خیابانها صورت گیرد و از این دست . آیا الان این اختلافاتی که به عنوان مثال بین باند احمدی نژاد و خامنه ای وجود دارد , این بین ئانشجویان و به خصوص آن دسته از دانشجویان که به جمهوری اسلامی اعتقاد دارند و اینها را دنبال می کنند , به چه شکلی خود را نشان می دهد ؟ یعنی به عنوان مثال اگر یک دانشجویی که می خواهد رای بدهد بیشتر به باند احمدی نژاد رای می دهند یا برعکس ؟ این اختلافات در بالا در دانشگاهها چه بازتابی داشته؟

بله . این دانشجویانی که طرفدار نظام هستند متعلق به سه تشکل هستند . یا بسیج هستند یا انجمن اسلامی و یا جامعه اسلامی . اینها کلا خودشان از خودشان هیچ فکری ندارند و نظرشان بسته است به نظر رهبری . اگر احمدی نژاد از نظر رهبر خوب باشه برای انها هم خوبه  و بر عکس. از نظر فکری تحت تاثیر رهبر هستند و اگه بخواهند از بین احمدی نژاد و رهبری انتخاب کنند قطعا از رهبری حمایت می کنند.

 

-          یعنی احمدی نژاد در بین دانشجویان طرفدار ندارد؟

تا اون زمانی طرفدار دارد که آقای خامنه ای از وی حمایت کند . البته در بین دانشجویان طرفدار نظام را می گویم و در مخالفان که کلا جایگاهی ندارد.

 

-          در مورد این سه تشکلی که نام بردید می توانید بیشتر توضیح دهید؟

بله . این سه تشکل اصول گرا هستند که ظاهرا همه شان طرفدارند و تشکل منتقدی نداریم ما .

یک تشکل منتقد داشتیم در دانشگاههای ایران که انجمن اسلامی تحکیم وحدت بود که در اکثر دانشگاهها بسته شده و در داخل دانشگاه ارومیه هم سال 84 به حکم دادستان ارومیه بسته شده.

یکسری تشکل هم به ظاهر برای این امدند که ( البته یکی نه که چندین و چند هستند ) که مثلا برای تبادل افکار و تبادل عقاید و چنین چیزی را نمایش دهند در حالی که همه مربوط به یک طیف هستند و تفاوت چندانی ندارند و موازی اند و اینها یک اقلیتی در دانشگاه هستند و با اینکه یک اقلیت هستند و پایگاهی ندارند , همه جا ادعای جنبش دانشجوی را دارند و می گویند ما نماینده جنبش دانشجویی هستیم و چنین چیزهایی .

 اینها پایگاه دانشجویی ندارند ولی این ادعا را دارند که نماینده جنبش دانشجویی هستیم.

 

-          آیا دانشجویان از اینها فاصله می گیرند؟ و به عنوان افراد حکومتی و اطلاعاتی می بینند؟

بله اینها کاملا منزوی هستند در دانشگاه.

 

-          خب پیام . امیدواریم هر چه زودتر وضعیت شما مشخص شود و بتوانیم از نزدیک شما را ببینیم و باز هم بتوانیم با شما مصاحبه ای داشته باشیم و اکر صحبت خاصی ندارید مصاحبه را اینجا خاتمه دهیم .

نه و تشکر می کنم از شما .

 

 

خواهش می کنم و با تشکر از شما

 

فیلم مربوط به مصاحبه را از اینجا ببینید

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

منبع:
سایت ایران گلوبال

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید