مردمی که رای میدهند، مردمی که رای نمیدهند

در ایران دو سری مردمان وجود دارند؛ آنها که رای میدهند و آنها که نمیدهند. آنها که رای میدهند، همیشه و در هر شرایطی در انتخابات شرکت میکنند و رای میدهند حال دلیلش اعتقاد قلبی شان به جمهوری اسلامی و یا ترس و احتیاط و یا هر دلیل دیگری میتواند باشد. 

آنها که رای نمیدهند، گاها که کورسوی امیدی میرود، مانند انتخابات پیشین ریاست جمهوری و یا زمان خاتمی، رای میدهند در غیر اینصورت رای نمیدهند. 

برای این دو سری مردم نیازی به «روشنگری» و تبلیغ نیست. آنها توجهی به این سروصداها ندارند و کار خودشان را میکنند. 

برای جمهوری اسلامی تفاوتی ندارد که چند درصد از مردم پای صندوق های رای حاضر میشوند. جمهوری اسلامی به اندازه بیش از نیازش برای تبلیغ در مقابل دوربین آدم دارد و برایش همین کافیست لذا هرگز از عدم شرکت مردم در انتخابات لطمه ای نمی بیند چرا که نظامش نظامی نیست که بر اساس آرای مردم پایه ریزی شده باشد. آبرویی هم ندارد که نگران ریخته شدنش باشد و برایش هم اهمیتی ندارد که «استکبار جهانی» در موردش چه میاندیشد. پس چه نیازی به این سر و صداها؟