قدم بعدی: سازماندهی اعتصابات سراسری

خیرش شجاعانه جنبش آزادی خواهی در روز عاشورا عزم مردم کشورمان را برای بزیر کشیدن نظام جهل و جهالت بیش از هر زمان دیگری آشکارکرد. استبداد دینی ولایت فقیه دچار همان اشتباه تاریخی شده که گریبان گیر اکثر نظامهای استبدادی میشود. آنها سالها در جنایت و سرکوب خواسته های مردم کشورمان موفق بودند. فکر میکردند که اینبار نیز با ایجاد رعب و وحشت و استفاده از چماقدارانی که برای سی سال در سرکوب خواسته های انسانی و دمکراتیک ایرانیان موفق بوده اند، اینبار نیز موفق خواهند بود. زهی خیال باطل. سرکوب آنان ما را نابود نکرد. حافظه جمعی ما، تجارب را ذخیره کرد. خشم جوانان انبار شد، مردم آگاه تر شدند. و امروز مبارزه مردم وارد مرحله جدیدی گردیده.

نباید رژیم را دست کم گرفت. اگرچه ضربه خورده ولی قادر به سازماندهی هزاران مزدور میباشد. تشدید تضادهای درونی رژیم و ریزش نیروهایش و ترس یا عدم تمایل بخشی از نیروهای انتظامی به سرکوب مردم محتمل است. فعالان جنبش آزادی خواهی باید خود را برای سرکوب های شدیدتر و بازی های پیچیده تر سران نظام آماده نمایند. دیروز رژیم چاره ای نداشت. گرد همایی میلیونی در شهرهای مختلف بمنزله یک رفراندم برای سرنگونی میبود. تنها “راه حل” تلاش برای جلوگیری از تجمع ملیونی مردم به هر قیمت بود. با وحشی گری خود باز جنایت کردند و فقط در تهران بیشتر از ده کشته وصدها زخمی داشته ایم.

دامنه اعتراضات و اعتصابات را برای فلج کردن رژیم را گسترش دهیم و خود را برای نبرد نهایی آماده کنیم. از واکنش های احساسی دوری جوییم. قدم به قدم با توجه به آمادگی قدم پیش بگذاریم.

تشکیل هسته های مقاومت مدنی در جهت آماده شدن برای این نبرد اساسی است. دانشجویان آگاه و مبارز و فعالین سیاسی میباید در صدد تشکیل این هسته ها در دانشگاهها و محلات ومدارس و کارخانجات و ادارات بر آیند. هدف کمک به رشد آگاهی و اطلاع رسانی و سازماندهی اقشار وسیع مردم برای کسب و حفظ آزادی و نهادینه شدن فرهنگ دمکراتیک است. این تشکلات در هر مرحله با توجه به نیازهای جنبش فعالیت های خود را در حد توان سازمان میدهند. عملکرد شان به مبارزه با دیکتاتوری در این مرحله محدود نمیشود.در مرحله سرنگونی وظیفه شان شامل حفظ امنیت و آرامش است. در دوران گذار و باز شدن فضای سیاسی میتوانند تبدیل به عناصر تشکیل دهنده سازمانهای سیاسی نوین گردند و یا یه احزاب و سازمانهای دمکراتیک بپیوندند . در واقع حفظ دست آورد های جنبش و تعمیق مبارزه برای نهادینه شدن فرهنگ دمکراتیک در فردای سرنگوتی نظام ولایت فقیه رابطه مستقیم با قدرت احزاب و سازمان های دمکراتیک خواهد داشت. در دوران استقرار آزادی و نظام جمهوری، وظایف ارگان های پایه ای مدنی در کنار تلاش برای سازندگی جلوگیری از تمرکز قدرت بیش از حد و سو استفاده رهبران احزاب سیاسی در قدرت از قدرت است.

در مرحله کنونی ، اعتراضات خیابانی به احتمال زیاد به تنهایی قادر به بزیر کشیدن طالبان ایران نخواهند بود. فعالین سیاسی میتوانند از هسته های مقاومت مدنی برای سازماندهی اعتراضات در فضاهای عمومی ادارات ؛ کارخانه جات و… استفاده نمایند. اعتصابات سراسری حلقه نهایی مبارزات ما برای سرنگونی استبداد مذهبی خواهد بود.

تلاش برای کسب و حقظ آزادی نه یک فعالیت مقطعی بلکه مستلزم تلاشی همیشگی است. حوادث، منافع گروههای با تفکر استبدادی و تمامیت خواه، منافع دولت های خارجی و غیر قابل پیش بینی بودن بعضی ترفند های سران رژیم ولایت سفیه همه و همه چالش هایی جدی در برابر حرکت آزادی خواهی قرار خواهند داد. همچنین بخاطر داشته باشیم که گذار از فرهنگ استبدادی و نهادینه شدن فرهنگ آزادی خواهی و دمکراتیک مستلزم وجود فضای باز سیاسی، آزادی بیان و مطبوعات و آزادی احزاب است. به این ترتیب حتی با گذار از نظام ولایت سفیه و استقرار جمهوری، چالش های جدیدتر مطرح خواهند گشت. با توجه به این نکات: مهمترین ضامن پیروزی جنبش آزادی خواهی در مرحله اول درجه آگاهی و در مرحله دوم قدرت سازمان یافته آن است. هر جه سازماندهی ما قدرتمند تر باشد، سختی ها و هزینه ها برای این دوران گذاز کمترخواهد بود باشفاف نمودن اهداف، شیوه های مبارزه و اتحاد آگاهانه مبارزه جنبش آزادی خواهی را قدرتمند کنیم.

خواسته اساسی جنبش آزادی خواهی :

استقرار جمهوری ایران بر اساس موازین طرح شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر، از جمله نفی تبعیصات قومی، مذهبی؛ جنسی و دینی است.

زنده باد خاطره جانباخته گان راه آزادی.

بهار آزادی نزدیک است.