امروز پس از سی سال، تاریخ روحانیت شیعه را به امتحان تیزبینی و درک موقف و انجام تکلیف فرا می خواند.

استدعا دارم به دقت به کشورهای اطراف خود در خاورمیانه نظر افکنید. آیا همه جا سیاست صدای پای پوتین و چکمه به گوش نمی رسد؟ آیا این نظامیان نیستند که در خاورمیانه با سوء استفاده از ضعف بنیادهای مدنی گاه مستقیم، گاه با سیاست مشت آهنین و گاه از درون صندوق های رای با اتتخابات نمایشی خود را به این جوامع تحمیل کرده و پس از ترک اجباری صحنه نیز یادگاری از خود به جز جنگ داخلی، فروپاشی اجتماعی و ویرانی به جای نگذاشته اند.

امروز نیز صدای پوتین ها که در مملکت ما مدت هاست به گوش می رسد به پشت در حوزه های علمیه رسیده و مطمئننا بسیاری از شما مدت هاست آن را شنیده اید.

یکی از نیروی های مهم باقیمانده شمائید که می توانید جلوی زیاده خواهی چکمه پوشان را بگیرید. اگر به کمک ملت به پا خواسته ایران برنخیزید ایران نیز سرنوشتی بیش از پاکستان و افغانستان و عراق بعثی نخواهد داشت.

شما می توانید و باید این دیو استبداد را که سی سال پبش خود با تصویب ولایت فقیه در مجلس خبرگان که اغلب نماینده آن بودید وبا اعطای اختیاراتی به مراتب گسترده تر از شاه به او، او را از شیشه درآوردید و او اکنون چکمه پوشان را به جان شما و ملت انداخته و نماینده آنان را با تزویر از صندوق آرا مردم بیرون آورده، دو باره در شیشه کنید.

آن روز با وجود مخالفت پدر من آیت الله العظمی شریعتمداری و بسیاری مراجع تقلید دیگر رای به رفراندم قانون اساسی را با وجودی که مدت توکیل وکالت مردم به شما به سرآمده و اقدامتان غیر شرعی و غیرقانونی بود، برای مردم واجب شرعی دانستید و آن ها را به پای صندوق های رای کشاندید.

آیا امروز تکلیف شرعی شما این نیست که استبداد ولی فقیهی را که ساختید و به جان مردم وخود انداختید مهار کنید؟

بیشتر شما وجوب شرکت در انتخابات را فتوی دادید که تکلیف شرعی مومنان است و بسیاری را به لحاظ فریضه ئی مذهبی به پای صندوق های رای آوردید.

آیا حال که مردم رای خود را دست آویز تقلب و به سخره گرفتن می بینند و رئیس جمهور منتخب آنان به شما نامه می نویسد و درخواست کمک می کند اینک آیا نوبت تکلیف شرعی شما نیست که به یاری مردم بشتابید؟

بسیاری از افراد ساده بسیج و سپاه و نیروهای ویژه افرادی دین باور و از جمله مقلدین یکی از شما می باشند. آن ها دیروز مبادرت به قتل انسان های بیگناهی که جرمی به جز خواستن ابتدائی ترین حقوق خود یعنی حق انتخاب و آن هم به مدنی ترین و مسالمت آمیزترین شکل یعنی تظاهراتی آرام نداشتند، نمودند. آیا تکلیف انسانی ملی و شرعی آیات عظام نیست که فتوی دهند که این قتل نفس است و حرام می باشد و جایز نیست و از آنان بخواهند که یا هموطنانشان با رافت وانسانیت رفتار کنند؟ بسیاری از آن ها را متاسفانه با سوء استفاده از تعلیمات دینی مغزشوئی می کنند، به حدی که خشونت و قتل دیگران را خدمتی دینی و پیروزی حکومت اسلامی و راهکار آلنصرۃ بالرعب (پیروزی با استیلای وحشت) می خوانند اگر نفی این ها تکلیف شرعی و انسانی شما نیست وای بر ما و وای بر شما و وای بر مملکت و وای بر انسانیت.

و اگر هست تا دیر نشده کاری کنید.

به عنوان عضوی از خانواده روحانیت که خود و خانواده اش جز بی مهری و جفا از شما ندیده، ولی صلاح مملکت و ملت را در تعادل دین و دولت می بیند متواضعانه و مشفقانه استدعای عاجل دارم که با تیز بینی و درایت و احساس مسوولیت موقعیت خطیر ملت و خود را دریابید و تادیر نشده و به جبران مافات به یاری فرزندان ملت و خود برخیزید که:

جفا کشیم و ملامت کشیم وخوش باشیم که در طریقت ما کافری ست رنجیدن

إن الله غفور رحیم

مهندس سید حسن شریعتمداری

۲۶/۰۳/۱۳۸۸ هامبورگ