روحانیت علیه روحانیت!

در حکومت اسلامی تا کنون بخشی از روحانیون نیز مشمول تصفیه حساب ها و اعدام و زندان شده اند.آیت الله منتظری سالیان دراز در حصر خانگی برده است و هم اکنون آیت الله بروجردی در زندان بسر می برد.آیت الله شریعتمداری با طرح ریزی توطئه از میان برداشته شد.اینک بخشی از روحانیون پرچم دار اصلاح طلبی و مبارزه با خکومت جابرانه ولی فقیه شده اند.رفسنجانی در نامه اخیر خود به سید علی خامنه ائی هشدار داده بود ،اگر جلوی سرکوب ها و توهین ها و دست درازی به آرای مردم گرفته نشود ـ آتشفشان خواهد که همین شد.روحانیتی که جانبدار منافع مردم بوده است هنوز در میان بخشی از مردم پا یگاه دارد و بسیاری از نیروهای سیاسی در زیر حمایت شلیک های توپخانه روحانیون دست به حرکت های سیاسی می زنند. در فقدان رشد نیروهای سیاسی سکولار ولائیک در میان مردم همچنان مراجعه نیروهای سیاسی به قم و کسب تکلیف از روحانیون مخالف زورمداری ، دیگردر ایران به یک سنت جا افتاده تبدیل شده است. روحانیون لااقل از عصر قاجار بطور مستقیم در سیاست های اصلی و سرنوشت ساز مردم ایران یا مثبت و یا منفی ، چه در انقلاب مشروطیت و نهضت ملی شدن نفت و انقلاب پنجاه و هفت شرکت فعال و تعین کننده داشته اند. گاهی اوقات روحانیون با قرائت های گوناگون از اسلام و انطباق آن با عصر کنونی به شدت روبروی یک ودیگر نیز ایستاده اند.

بخشی از روحانیت درحال عقب نشینی به میان توده ها ست! عقب نشینی بخش از روحانیت به میان توده ها در سایه شکست های پی در پی حکومت اسلامی در همه عرصه ها و کودتای اخیر توسط جناح احمدی نژاد که در آن بخشی از روحانیون از ولی فقیه گرفته تا پائین ترین مدارج در میان آنها آغاز شده است.خمینی با اتخاذ سیاست کسب قدرت توسط روحانیت وشکل گیری حکومت اسلا می و با دخالت دادن مستقیم قوانین اسلام در کانون حکومت ـ همه عرصه های سیاسی ،اجتماعی ،فرهنگی ،اقتصاد،قضائی و حقوقی جامعه ایران توسط قوانین شرع با محوریت و نظارت ولایت فقیه تعین گردید!سیاست خمینی وخامنه ائی در قبا ل روحانیت مساوی بود با همسو و مطیع کردن همه جامعه روحانیت با خود . در حکومت اسلامی که هرروحانی که از میان روحانیون با سیاست های خمینی وخامنه ائی مخالفت می ورزید یا باید از میان برداشته می شد یا خا نه نشین می گردید! تاکنون مردم ایران ،روحانیت و حکومت را یکی می دانند و تمام نابسامانی های اجتماعی،فساد،رشوه خواری،گرانی،اعتیادو بیکاری را به حسا ب روحا نیت می نویسند.اما در سالهای اخیر اعتراض روحانیون نیز افزایش یافت و بدین خاطر بخشی از روحانیت درحال عقب نشینی به میان توده ها ست . مدتهاست که روحانیت از انزجار مردم نسبت به خویش وحکومت آگاه شده است.روحانیت در این وحشت بسر می برد که مبادا پایگاه توده ائی که همواره به لحاظ تاریخی در میان توده ها داشته است از دست بدهد.پایگاه توده ائی که باعث شد تا روحانیت بتواند در دویست سال گذشته بیشترین تاثیرات مثبت ومنفی را در شکل گیری رویداد های سیاسی از خود بر جای بگذارد! (روحانیت باید مستقل باشد و توصیه اکید روحانیون به دولتمردان برای رفع مشکلات معیشتی مردم ـ سایت آفتاب : آیت‌الله مکارم شیرازی تاکید کرد: «نظام جمهوری اسلامی از روحانیت منشا گرفته ولی در عین حال باید روحانیت مستقل بوده و با رفع مشکلات مردم حلقه واسطه بین مردم و حاکمیت باشند».(حالا که حکومت اسلامی در همه زمینه ها به بن بست رسیده است واکثریت مردم ایران از روحانیت که بنیانگذار حکومت اسلامی در ایران بوده اند، ناراضی ومتنفر شده اند و حکومت اسلامی همچنان مانند 30 سال گذشته نمی تواند خواسته های اساسی مردم را بر آورده سازد و به جای بر آورده ساختن ابتدائی ترین نیازی های مادی ومعنوی وفرهنگی و سیاسی همه آنها یعنی مردم را سرکوب می نماید . اینک که بخشی از روحانیت احساس می کند که حکومتی که خود آنها بر پا داشته اند در آستانه اضمحلال و فروپاشی قرار گرفته است به کنار مردم رفته اند. در همین راستا تهدیدهای خارجی و محاصره اقتصادی و قطعنامه های پی درپی علیه جمهوری اسلامی وکودتای اخیر جناح احمدی نژاد ـ بخشی از روحانیون را به هراس واداشته است . روحانیت استقلال خود را از حکومتی که خود بر سر کار آورده است اعلام می کند. با گذشت رویداد های بسیاری که شاهد آن بوده ایم ـ می توان به خوبی بدین موضوع پی برد که روحانیت در ایران به لحاظ تاریخی تا چه اندازه قدرت داشته است.در واقع روحانیت همواره در ایران ـ حکومت در سایه را دراختیار داشته است و تا کنون مانع اصلی پیشرفت های علمی و توسعه سیاسی و اقتصادی ومدرنیزاسیون ـ در جامعه ایران می شده است،پس بنابراین بجای سرنگونی شاه که آلت دستی بیش در دست آخوندها نبود ـ نیروهای سیاسی غیر مذهبی ابتدا می بایستی با حکومت در سایه روحانیت مبارزه می کردند تا قدرت آنها از همه ارکانهای حکومتی خلع ید نمایند وسپس اگر شاه به قوانین دمکراسی گردن نمی گذاشت او را نیز سرنگون میکردند.اما نیروهای سیاسی به غلط به یاری روحانیتی که در سایه بود و صاحب قدرت ونفوذ بود شتافتند تا این طبقه بطور رسمی ،حکومت قانونی را بدست آورد وشاه کنار گذاشته شود!مدتها ست که بر اکثر نیروهای سیاسی آشکار گردیده است که کنار گذاشتن شاه به چه آسانی به وقوع پیوست اما اینک انهدام قدرت روحانیت با بن بست هائی مواجه گردیده است،چراکه این روحانیت بود که قدرت شاه را رسمیت و مشروعیت می بخشید.هنگامی که روحانیت پشت شاه را خا لی کرد وبر ضد شاه وارد صحنه شد ـ شاه از میان رفت!در زمان شاه نیز روحانیت همواره بر استقلال خود تاکید می ورزید تا به قدرت ومصائب آن آلوده ومتهم نگردد تا در میان مردم محبوب وهمچنان ولی نعمت ورحمت وحامی فقرا باقی بماند.اما از روزی که روحانیت خود را به قدرت متمرکز آلوده نمود ـ دیگر آن اعتبار روحا نی خود را از دست داد.از روزی که پرده از دزدی ها و ارتشاء و رشوه خواری و فساد هائی که روحانیت مرتکب شده است برداشته شد ـ تنفر مردم هرچه بیشتر نسبت به روحانیت افزایش پیدا کرده است.واقعیت این هست که شخص خمینی،اصلا دزدی نکرد اما او نظام دزد پروری را بنیاد نهاد که تا کنون میلیارد ها دلار از ثروت های ملی به تاراج و یا به حساب های شخصی آقا زاده ها سرازیر شده است! هاشمی رفسنجانی به نقل از سایت آفتاب( شاید برخی از شما در جلسات فقهی خود بگویید که حکومت حق علماست، ولی من به شما می‌گویم اگر مردم نباشند، این حق عملی نمی‌شود و هیچ‌وقت این‌گونه نبوده که روحانیت به زور بخواهد این کار را انجام دهد و در دین نیز این پذیرفته نیست؛ اگر حکومت زوری باشد، دینی نیست.)

با این گفته ها از هاشمی رفسنجانی بخوبی به این موضوع پی می بریم که روحانیت در آستانه عقب نشینی به میان توده هاست! همان توده هائی که روحانیت را به قدرت رساندند اینک مدتهاست که از روحانیت روی برگردانده اند.اما در فقدان یک آلترناتیو مستقل و سکولار در برابر رژیم اسلامی به رهبری روحانیت، باردیگر همین روحانیت بی پایگاه می تواند جایگاهی برای خود بیابد!