رفتن به محتوای اصلی

بودجه روحانی: نشانه ای ازفروپاشی اقتصاد ملی

بودجه روحانی: نشانه ای ازفروپاشی اقتصاد ملی

  چگونه می شود باور کرد که دولتی نرخ تورم را بالای بیست و پنج در صد اعلام کند و افزایش حقوق کارمندان دربودجه رسمی کشور چهارده درصد باشد اما بودجه سپاه پاسداران بیش از سی ودو درصد افزایش یابد؟ درحالی که این روزها غربی ها درمورد تاثیرگذاری تحریم هایشان براقتصاد ایران بزرگ نمائی می کنند، نباید فراموش کرد که ویران سازی واقعی ساختار اقتصادی ایران با انقلاب اسلامی آغاز شد وکماکان ادامه دارد. اقتصاد ملی یکی از نخستین قربانی های انقلاب و حکومت ناشی از آن بود. منابع کافی، ثبات سیاسی،مدیریت لایق ونیروی انسانی کاردان چهار پایه اصلی اقتصادهای مدرن وموفق به شمار می روند. انقلاب اسلامی و حکومت ناشی ازآن پایه های اصلی اقتصاد کشور را آنچنان ویران که هیچ دولتی در این رژیم نخواهد توانست برمسائل و مشکلات اقتصادی کشور چیره شود .

آنها ویرانی ایران را با تیشه زدن بر ریشه اقتصاد کشور آغاز کردند و هر سال که می‌گذرد با اشتباهات تازه یا مکرر بر مشکلات مردم می‌افزایند. به آمار و ارقامشان نباید اعتماد کرد، زیرا یا مجعول وگمراه کننده اند، و یا همانند دوران احمدی نژاد آمار واقعی سری و محرمانه تلقی می شوند. آمار به اصطلاح بین المللی نیز چندان بهتر نیستند زیرا این آمار پیش از انتشار حتماً باید از صافی سانسور مسؤولان کشور مورد بحث عبور کند وبنابراین تنها می تواند منعکس کننده بخش کوچکی از حقایق باشد.

گزارش سازمانهای بین المللی معمولاً پس از بررسی مقامات دولتی ایران از جمله وزیر اقتصاد، رئیس بانک مرکزی و دیگر مقامات ارشد منتشر می‌شود. البته معلوم نیست چه بخش هایی از این گزارش مورد دستکاری قرار می گیرد و یا برحسب تقاضای حکومت سانسور و یا حذف می شود. در هر صورت آنچه باقی  می ماند و انتشار می یابد به تنهائی برای اثبات عدم صداقت و راستگویی حکومت اسلامی و نشان دادن آینده نگران‌کننده و مغشوش اقتصاد ایران کفایت می‌کند. یکی ازنگران کننده ترین مباحث دراین نوع گزارش های به اصطلاح بین المللی تخمین نرخ تورم است که اغلب از واقعیت کمترگزارش میشود. به عنوان  مثال در دوران احمدی نژاد صندوق بین المللی پول نرخ تورم را برای سال دوهزارودوازده ۳۲ درصد اعلام کرده بود درحالی که بعدها معلوم شد نرخ واقعی ۴۹ درصد بوده است. اما به درستی صندوق بین المللی پول  هشدار داده بود که در کنار جهش تورمی، عدم به کار بستن سیاست‌های ضروری در مورد ارز و در بخش بانکی کشور،  همگام با هدفمند کردن یارانه‌ها، می‌تواند اعتماد عمومی را بیش از پیش متزلزل و سیستم بانکی را با مشکلات جدی مواجه کند. دیدیم که چگونه همه این پیش‌بینی‌ها به حقیقت پیوست.همچنین اقتصاددان های ایرانی درونمرز بارها با تحمل همه مخاطرات، به احمدی نژاد درمورد کجروی های اقتصادی حکومت هشدار می دادند، اما وی با بی اعتنائی نصایح آنها را «غیرکارشناسانه» می خواند. اگر به اینگونه اخطارهای اساتید اقتصاد در ایران به موقع توجه کافی مبذول شده بود،  پول ملی کشور گرفتار چنین سرنوشت شوم و شرم آوری نمی شد که سرانجام ارزش دلار در برابر ریال تقریباً چهار برابر شود.

  • این رژیم با رفاه وآزادی اقتصادی دشمن است

انتظار بهبود و ترمیم اقتصاد ایران توسط این حکومت توقعی کاملاً غیر واقع‌بینانه است. آنچه اقتصاد کشور را به چنین وضع فجیعی کشانده در ذات حکومت اسلامی نهفته است. بنیاد و اساس تفکر این رژیم بر مبنای تصورات نه اسلامی بلکه نگرش محدود و عقب مانده آخوند دِه از زندگی و اقتصاد است.   پس از گذشت بیش از سی و شش سال هنوز این رژیم نتوانسته است خود را از وابستگی به آن طرز تفکر رها کند. چگونه چنین حکومتی خواهد توانست در صحنه “اقتصاد جهانی شده” امروز حافظ منافع ومصالح ملت ایران باشد؟  کسی که رهبرودیکتاتور کشور است هنوز هم از همان آبشخور فرهنگ ” آخوند دِه ” الهام می‌گیرد و با آنچه که قادر به فهم و تصور آن نیست خصمانه برخورد می‌کند. در حالی که در اکثر کشورهای مسلمان برخورد حکومت ها با مسائل اقتصادی برخوردی نسبتاً مدرن و متعارف است، اقتصاد ایران پس از انقلاب به علت همین محدود بودن دیدگاه‌ سران رژیم، به بیراهه  وانسداد کشانده شده است. برای این جماعت تولید ثروت و درآمد مطرح نیست، ایجاد کار و اشتغال مبحث مورد علاقه آنها نیست، آن ها پیرو مکتب گداپروری و صدقه برای مردم و فساد و غارت اموال عمومی به نفع خود و وابستگانشان هستند. این چنین شیوه‌ای را شما در هیچ یک از کشورهای اسلامی نخواهید یافت و اطلاق اسم “اقتصاد اسلامی” به دزدبازی وبلبشوی حاکم درایران یکی دیگر از شگردهای این جماعت است.

در اکثر کشورها در جهان مدرن امروزی دولت های دمکراتیک در مورد اقتصاد و رفاه جامعه به یکنوع تفاهم و توافق رسیده‌اند و از آنجا که سرنوشت این نوع حکومت ها وابسته به رضایت رأی‌دهندگان است هرگاه از این تفاهم سرپیچی کنند عمر دولتشان بسیار ناپایدار خواهد بود. در واقع شاید بتوان به جرأت گفت پیروزی یا شکست دولت ها در جهان معاصر با اوضاع اقتصادی کشورها ارتباط تنگاتنگ و مستقیم دارد. اگر حکومتی نتواند با استفاده از سیاست های درست اقتصادی، مالی و پولی در بهبود وضع اقتصادی و رفاه مردم موفق شود، شهروندان در نخستین فرصت به رهبر یا حزب مخالف خواهند کرد و اگر برنامه اقتصادی آنها جالب باشد رأی خود را در پشتیبانی از آن حزب و برنامه‌های آن به صندوق ها خواهند ریخت.  آنچه شهروندان از دولت های منتخب خود انتظار دارند بهبود شرایط زندگی و رفاه جامعه است. به عنوان مثال در دنیای امروز کمتر دیده می‌شود که حکومت ها در امور تولید و توزیع کالا و فرآورده‌های اقتصادی دخالت کنند. از اینرو طی چند دهه آخرقرن بیستم مبحث خصوصی‌سازی یعنی انتقال کارگاهها و دیگر اموال دولتی به بخش خصوصی در دستور کار کشورهائی قرار گرفت که از به اصطلاح اقتصاد سوسیالیستی یا برنامه‌ریزی متمرکز به اقتصاد آزاد روی آوردند. اما درجمهوری اسلامی سال هاست از خصوصی‌سازی و واگذاری کارخانه‌های دولتی، که خودشان در بدو انقلاب از صاحبان آنها سلب مالکیت کردند، سخن میگویند حال آنکه تا امروز از کوچکترین موفقیتی در این زمینه برخوردار نبوده‌اند. آنچه را که درمالکیت دولت بود به سران سپاه پاسداران واگذار کرده‌اند و بیشرمانه آن را خصوصی‌سازی می‌خوانند. هدف از خصوصی‌سازی ایجاد رقابت در میان تولیدکنندگان است نه انتقال مالکیت ازدولت به سپاه پاسداران با همان مدیریت نالایق و فاسد.

تجربه سی و شش سال حکومت اسلامی  برای کمتر کسی شبهه باقی گذاشته است که این رژیم جز به منافع زودگذر خود به هیچ هدف دیگری پایبند نیست وبا اقتصاد کشور همانگونه با بی لیاقتی برخورد می‌کند که با منافع ملی و سیاست خارجی.  امروز امنیت و استقلال کشور با سوء سیاستهای این حکومت بیش از همیشه در مخاطره است، اقتصاد کشور نیز همانند یک بمب ساعتی، با ادامه این شیوه مملکت داری در معرض انفجار و سقوط فاجعه آمیز قرار دارد، بدون نیاز به موفقیت یا شکست تحریم های بیگانگان.

پاریس: هشتم دسامبر ۲۰۱۴

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کاوه جویا
برگرفته از:
تارنمای ایران و جهان

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید