این روزها تبلیغات انتخاباتی چنان بر فضای رسانه های داخلی سایه افکنده که هر خبری لاجرم در این فضای پر التهاب و کم فروغ گم خواهد شد .
کماکان اینکه حلق آویز کردن دلارا دارابی و بازداشت تعداد بسیاری از کارگران معترض در یازدهم اردیبهشت و همچنین آموزگاران و دانشجویان نسبت به عدالت اجتماعی موجود در جامعه ، تحت الشعاع شعارهای دهان پر کن کاندیدادهای انتخاباتی قرار گرفته و رسانه های داخلی نیز وقعی به آن ننهادندتا بلکه فضای روزنامه هایشان برای گرفتن رپرتاژهای انتخاباتی محدود نشده و از این خوان گسترده بریز و بپاش انتخاباتی بهره ای ببرند.
نامزدهایی در این مملکت قحطالرجال ،که هم چهره هایشان برای ملت ایران تکراری است و هم شعارهای پیچیده شده شان،در زر ورقهای زیبایی که فقط کاربرد انتخاباتی دارد و بس که چند دهه است ملت ایران شنونده و بیننده اجباری این اشخاص و سخنانشان هستند.
که نه تنها هیچ گشایشی از هزاران گره فرو بسته آنان باز نمی کند بلکه در هر دوره ای نیز این دولتهای مبتنی بر آزمون خطا مصائبی را برای ملت بوجود می آورند که بی گمان سالها هزینه و زمان نیز نمی تواند گره از این کار فروبسته باز گشاید.
اما چند روز پیش مطلبی در رسانه های داخلی منتشر شد مبنی بر اینکه در ایران عدالت محور 2 هزار مدرسه دولتی شهریه دریافت می کنند !
حتمن شما هم با شنیدن این خبر اصل 30 قانون اساسی حکومت اسلامی(آموزش و پرورش رایگان و دولتی) به ذهنتان خطور کرد!آری این خبر در 21 اردیبهشت در روزنامه همشهری (صفحه 5 شماره 4831)به نقل از خبرگزاری مهر درج شد.
و این 2 هزار مدرسه نیز در زمره مدارسی هستند که به عنوان مدارس خوب دولتی می باشند و به شکل هئیت امنایی اداره شده و از والدین مدارس شهریه دریافت می کنندو این در حالی است که ماده اصلاحیه 11 مجلس به صراحت بر عدم دریافت پول وشهریه از مدارس دولتی تاکید می کند.
با آنچه که بیان شد عدالت آموزشی را باید در این حکومت عدالت محور!برای همیشه به فراموشی سپرد و اصل 30 قانون اساسی را نیز به اصل سمبلویک قانون اساسی تغییر داد و خیال این ملت را با این اصلهای تعطیل شده راحت کرد.
اما همانطور که گفته شد این فاجعه ملی در شرایط نسبت به آموزش و پرورش ایرانیان رخ داده که تلاشگران نشستن بر کرسی ریاست قوه اجرایی حکومت اسلامی کاش در آن همه شعارهای گل منگلی و ریختن پته های یک دیگر برای موجه نمودن خود در بین ملت یک خط هم در این رابطه سخنوری می کردند که البته حقوق بشر و سیاست خارجی مبتنی بر شرافت ملی و هزاران گرفتاری این مردم مستعغف پیشکش.
حالا باید بنشینیم و ببینیم رئیس جمهور مهر ورز بعدی آیا این 2هزار مدرسه خوب دولتی!؟را به رکورد جدیدی مفتخر می سازد یا اینکه کورسو امیدباقیمانده در دل کارگران و کارمندان و اقشار مستضعف و همیشه در صحنه می تواند امیدی باشد برای تحصیل فرزندانشان البته تا مقطع اکابر.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید