با سلام خدمت خوانندگان ارجمند،
شخصی که امروز در باره اش صحبت خواهیم کرد در لیست سیاه قرار دارد. لیست سیاه، فهرستی است که توسط وزارت دارائی آمریکا تهیه گردیده و شامل افراد ایرانی میباشد که برقراری رابطه با آنها ممنوع میباشد.
ما بی خود ادعا نکرده ایم که آن دانشمندان ایرانی که در توسعه بمب ایرانی دخیل هستند، دارند با جان خود بازی میکنند، برای مثال توجه شما را به نمونه ذیل جلب مینمائیم:
Davoud Agha-Jani: Agha-Jani was named in the annex of UNSCR 1737 for his involvement in Iran’s nuclear program, and identified as the head of the Pilot Fuel Enrichment Plant (PFEP) at Natanz. Natanz, which is subordinate to the Atomic Energy Organization of Iran (AEOI), is Iran’s main uranium enrichment facility. The PFEP is the test facility that can hold 1000 centrifuges.
Date of birth: April 23, 1957.
Place of birth: Ardebil, Iran.
Passport number: 15824769 (Iran)
Nationality: Iran
برای مشاهده آن لیستی که در باره اش صحبت میکنیم، میتوانید به سایت وزارت دارائی آمریکا که ذیلا ذکر میگردد، مراجعه نمائید:
داود آقاجانی یک نمونه از اشخاصی است که در این لیست گنجانده شده است. اینجا سخن از مهندسی در میان است که در گذشته یکی از شخصیت های ارشد شرکت کالای الکتریک بوده و در چهار چوب سمتش در این شرکت، مسئولیت ساخت سایت سانتریفیوژ در نطنز را، بعهده داشته است.
افراد سازمان انرژی اتمی ایران مایل بودند که آقاجانی به شرکت بازگشته و در آنجا مشغول به کار گردد. به ادعای برخی وی بدلیل پاره ای اختلاف نظر ها با آقا زاده رئیس سازمان فوق الذکر از این سازمان کناره گرفته است.
در گذشته آقا جانی عضو سپاه پاسداران بوده و مدت طویلی در جبهه جنگ ایران وعراق بسر برده است. وی همچنین در گذشته موقعی که یک جوان بیست و چند ساله بود از فعالین انقلاب اسلامی بوده است.
آقاجانی در وزارت اطلاعات خدمت کرده است و از آنجا راه خود را به سازمان انرژی اتمی ایران ادامه داده و بمدت یکسال و نیم مدیر سایت بوشهر و مسئول امنیت محل بود. در عمل، آقا جانی بعنوان یک بازرس در این محل فعالیت داشت که کارش نظارت بر این بود که کارکنان روسی که در آنجا حضور داشتند، محظورات اسلامی را رعایت نمایند.
در باره وی اینگونه تعریف میکنند که در مدت زمان کوتاهی که در بوشهر حضور داشت، تمامی تکنسین ها و اشخاص حرفه ای را اخراج کرده و این نیروگاه را با جدیت به یک مجموعه سپاه پاسداران و اطلاعات تبدیل کرده است.
کلامی چند در رابطه با پروژه نطنز قبل از اینکه سخن در باره شخصیت آقا جانی را ادامه دهیم.
ساخت و ساز سایت نطنز در سال 1999 آغاز و در سال 2004 به پایان رسید. این پروژه تحت پوشش باصطلاح صحرا زدائی انجام گرفته است و روی زمینی به مساحت 11000 هکتار ساخته شده است.
در جنب ساختمان اصلی، یک ساختمان کوچکتر نیز برای انجام تست ماشین آلات ساخته شده است. بقیه سوله ها انبار میباشند. رژیم قصد داشت که در صورت انجام بازرسیهای بالقوه، درهای این محل را بسته و ادعا کند که این محل بعنوان انبار مورد استفاده قرار میگیرد، زیرا در صورتی که اگر از این محل بازرسی بعمل می آمد، حتی اگر دستگاه ها را اوراق هم میکردند، متخصصین امر هنوز هم میتوانستند تشخیص دهند که این سازه به بخش غنی سازی فعالیت هسته ای، اختصاص یافته است.
بودجه این پروژه از طرف شورای عالی امنیت تأمین گردیده است و به سازمان برنامه و بودجه کشور ارائه نشده است. بودجه ساخت وساز این ساختمانها که شامل بودجه شرکت های ساختمانی نیز بود (بغیر از هزینه ماشین آلات) تقریبا بر 300 میلیون دلار بالغ گردیده است.
برای ساختن این سایت از ماشین آلات و تجهیزاتی استفاده بعمل آمده است که کشور صادر کننده آنها، حد اقل در بازرسی اول، شناسائی نمیشود. رژیم روی این حساب میکرد که کشورهائی که این تکنولوژی را صادر میکنند به سئوالات آژانس بین المللی انرژی اتمی پاسخ نخواهند داد.
چند سالی است که سازمان انرژی اتمی شرکتهائی برپا نموده است که ظاهرا هیچ ربطی با این سازمان ندارند. هدف از این امر به پیش بردن فعالیت سازمان در زمینه فنی و همچنین انجام مذاکره با عوامل خارجی، بصورت سهل و آسان و بدون نام سازمان انرژی اتمی میباشد. شرکت کالای الکتریک یکی از شرکت هائی میباشد که به فعالیت هسته ای پوشش میبخشند.
این شرکت تحت پوشش تولید کننده ساعت به ثبت رسیده است و پوششی است برای پروژه نطنز. شخصی که در رآس این شرکت قرار داشت و از احداث کنندگان سایت نطنز بود، همان آقاجانی خودمان است.
آقاجانی جزو عوامل مسئول بخش سوخت هسته ای سازمان انرژی هسته ای بوده و با آقازاده رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم نسبت خانوادگی دارد. ارتباط بین این شرکت با سازمان انرژی اتمی فقط از طریق دفتر آقازاده انجام میگرفته و کارکنان شرکت، بدلیل مسائل امنیتی و حفاظتی اجازه نداشته اند که با کارکنان سازمان انرژی اتمی ارتباط برقرار سازند.
بودجه این شرکت مستقیما توسط شورای عالی امنیت، تأمین میگردیده است و هیچ کسی در بودجه ارز خارجی آن دست اندر کار نبوده است، چرا که این بودجه مستقیما از بانک مرکزی پرداخت میگردیده است.
چین، هندوستان و کره شمالی در رابطه این فن آوری به رژیم کمک نموده اند. متخصصین نصب سازه و ساخت تجهیزات و همچنین متخصصین تجاری از شرکت کالای الکتریک از کشورهای هندوستان، چین و چند کشور اروپائی دیدار بعمل آورده اند. هدف از این مسافرت ها خرید تجهیزات و یا آموزش دیدن بوده است.
اورانیوم غنی شده که در سایت نطنز و در شرکت کالای الکتریک قرار دارد، به آزمایشگاه های خود رژیم مربوط میباشد. سیستم های سانتریفیوژ که در سایت نطنز نصب گردیده اند چه در نطنز و چه در اماکن دیگر مورد بازرسی قرار گرفته اند.
برخی از اجزای سانتریفیوژهائی که در نطنز نصب گردیده اند، از کره شمالی وارد گردیده اند.
دفتر مرکزی این شرکت در تهران قرار دارد و آدرس آن بشرح ذیل میباشد:
خیابان سید جمال الدین اسد آبادی، خیابان پانزدهم، پلاک 33.
این موضوع چگونه با شخصیت معنوی این شخص جور در می آید؟
آقا جانی دارای شخصیتی بسیار معنوی بوده و در علم فلسفه مهارت دارد. وی تئوری اخلاق کانت را بطور کامل میداند و به فلسقه نیچه تسلط دارد. وی به فیلسوف های مدرن مانند هنری دیوید تورو و رالف والدو امرسون نیز علاقه داشته، اما معتقد به دترمینیزم نبوده بلکه به قدرت اعلی، توازن و هماهنگی در طبیعت و غیره اعتقاد دارد.
اما اینطور که پیداست این شخص دیوانه میباشد.
حال اگر این هم کافی نبود، صبر کنید تا عقاید وی را در رابطه با رژیمی که خودش در آن رشد کرده است بشنوید!
در هر موقعیتی که دست میدهد آقا جانی بطور آشکار رژیم حاکم بر ایران را به باد انتقاد میگیرد. بگفته وی انتخابات یک دوروئی محض است. در اینجا سخن از دو برخورد متفاوت در میان نیست بلکه سخن از یک دورنگی در میان است که دو رو دارد. بعقیده وی ساختار دموگرافی ایران دارای درصد زیادی جوان است که اکثریت را تشکیل میدهند و بدلیل بیکاری روز افزون، این افراد حاضر نخواهند بود که در سالهای آتی تحت سلطه رژیم کنونی زندگی کنند.
تنها موضوعی که آقا جانی را آذار میدهد، وضعیت کنونی ایران میباشد. وقتی که آقاجانی در باره لزوم پرداخت رشوه توسط عوامل مذهبی افراطی به عوامل دولتی تعریف میکند، به وی احساس تحقیر و شرمساری دست میدهد.
بعقیده وی وضعیت کنونی ایران، آن چیزی نیست که وقتی او به سرنگونی حکومت شاه مساعدت مینمود، تصورش را میکرد.
وی طرفدار جناح محافظه کاران معتدل است، اما از اصلاح طلبان انتقاد فراوان میکند. به گفته وی آنها ادعا دارند که دارای راه حل های عالی برای وضعیتی هستند که خودشان قبلا باعث آن گردیده اند.
جالب اینجا است که دوستان وی در محل کارش چه فکر میکنند؟ دوستان سابق وی در سازمان انرژی اتمی چطور؟ افراد وزارت اطلاعات که وی قبلا در آن کار میکرد چطور؟ تمامی این مطالب چطور با این واقعیت جور در می آید که اشخاص عالیرتبه رژیم برای پیشبرد اهداف هسته ای خود به وی اعتماد کرده اند؟
اگر فکر کرده اید که قبلا ما شما را از لیست سیاه ترسانده ایم، این هم نمونه ای بود که خدمتتان ارائه شد. از اینکه آقاجانی امروزه چه کار میکند، اطلاعی در دست ما نیست. منطقی بنظر میرسد که وی به تجارت روی آورده باشد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید