یکی از مسائل محوری این بودجه چهار برابر شدن هزینه‌هایی بود که قرار است صرف تدارکات لازم برای دفاع از متحدان اروپایی آمریکا شود.
وقتی ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، می‌گوید که این پیمان "با یکی از دشوارترین شرایط امنیتی در سالیان اخیر" مواجه است، در واقع دارد به چالشی اشاره می‌کند که از "مواضع تهاجمی اخیر روسیه" ناشی شده.
ژنرال ریچارد شیرف، که تا دو سال پیش معاون فرماندهی نظامی ناتو بود، می‌گوید "ایالات متحده دارد همان کاری را می‌کند که همیشه کرده – جبران بی‌علاقگی اروپایی‌ها به تخصیص منابع کافی به بودجه نظامی. اما جنبه مهمتر این کار پذیرش اهمیت استراتژیک اروپا برای ایالات متحده است. آنها دارند اذعان می‌کنند که خروج آخرین تیپ سنگین آمریکا از منطقه‌ای که به طور جدی از طرف پوتین تهدید می‌شود عملی اشتباه بود."
Image copyrightNATOImage captionژنرال ریچارد شیرف می‌گوید آمریکا دارد کاستی‌های دفاعی متحدان اروپایی‌اش را جبران می‌کند
با وجود این، ردیف بودجه‌‌ای که پنتاگون برای بالا بردن آمادگی در اروپا اختصاص داده از ۷۸۹ میلیون دلار به ۳.۴ میلیارد دلار افزایش پیدا کرده.
این پول زیادی است، ولی در مقایسه با کل بودجه، یا مبلغی که ایالات متحده و باقی اعضای ناتو در پایان جنگ سرد به عنوان "سود سهام صلح" برداشت کردند، ناچیز است.
برنامه ایالات متحده این است که برای مقابله با مشکلات احتمالی در جمهوری‌های بالتیک و لهستان حدود ۲۵۰ خودروی زرهی را در اروپای شرقی مستقر کند.
اما در میان آنها تنها حدود ۵۰ دستگاه تانک وجود دارد که کمابیش یک درصد تانک‌هایی است که ارتش آمریکا در زمان جنگ سرد در اروپا مستقر کرده بود.
در سال‌های ۱۴-۲۰۱۳ تعداد تانک‌های آمریکایی در اروپا به صفر رسید.
هدف از این استقرار مجدد نیرو، و برگزاری مستمر تمرین‌های نظامی، آرامش بخشیدن به رهبران کشورهای بالتیک است که از اقدامات احتمالی روسیه برای ایجاد بی‌ثباتی احساس نگرانی می‌کنند.
بودجه نظامی اروپایی‌ها
برای حفظ انصاف هم که شده باید این سرمایه‌گذاری مجدد آمریکا را با کردار خیلی از متحدان اروپایی مقایسه کرد که هنوز اقدامی در جهت برآورده کردن وعده خود برای افزایش بودجه نظامی به دو درصد تولید ناخالص ملی نکرده‌اند.
در سال ۲۰۱۱ دلخوری آمریکایی‌ها از کم‌کاری اروپایی‌ها در دفاع از خودشان به حدی رسید که رابرت گیتس، وزیر دفاع وقت آمریکا، هشدار داد که "اگر این‌گونه به نظر برسد که برخی ملت‌ها علاقه‌ای به اختصاص منابع لازم و ایجاد اصلاحات لازم برای مشارکت جدی و توانمند در دفاع از خودشان ندارند، آن وقت شکیبایی و اشتیاق کنگره ایالات متحده، و فضای سیاسی آمریکا به صورت کلی، برای مصرف منابع گرانبهای مالی به نمایندگی از آنها هم کاهش پیدا خواهد کرد."
بودجه پیشنهادی پنتاگون برای سال ۲۰۱۷
- • مبلغ کل: ۵۸۲.۷ میلیارد دلار
- • تحقیق و توسعه: ۷۱.۴ میلیارد دلار
- • خریداری هواپیما: ۴۵.۳ میلیارد دلار
- • زیردریایی: ۸.۱ میلیارد دلار
- • مبارزه با داعش: ۷.۵ میلیارد دلار
- • بودجه سایبری: ۷ میلیارد دلار
- • برنامه اطمینان‌بخشی اروپا: ۳.۴ میلیارد دلار
- • مهمات: ۱.۸ میلیارد دلار
Image copyrightGettyImage captionبودجه بیشتری به بمب‌های هدایت‌شونده اختصاص داده شده
تعدادی از اعضای اروپای شرقی ناتو که در سال ۲۰۱۴ وعده افزایش بودجه داده بودند حالا وعده خود را عملی کرده‌اند. آلمان، که مدت‌ها مورد انتقاد بعضی از متحدانش بود، گفته که در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ بودجه نظامی خود را ۱۰ میلیارد دلار افزایش خواهد داد.
اما با وجود چنین تغییراتی، موسسه مطالعات استراتژیک بین‌المللی در گزارش سالانه‌ای که تحت عنوان "توازن نظامی" در ماه جاری منتشر کرده می‌گوید "با این‌که این منابع اضافی تا حدی مایه تسکین وزارتخانه‌های دفاع در سطح اروپا خواهند شد، ولی نباید در تاثیرگذاری افزایش‌های اعلام شده اغراق کرد."
پس با وجود هشدار آقای گیتس در سال ۲۰۱۱، و وعده‌های اجلاس ناتو، شرایط واقعی تفاوت خاصی نکرده.
اروپایی‌های نمی‌خواهند (خیلی) بیشتر خرج کنند و آمریکا، با وجود گلایه‌هایش، هنوز به ماموریتش در بعد امنیت جهانی متعهد است.
روسیه و چین شاید به نسبت پول کمتری خرج کنند، اما بودجه‌هایشان دارد (سریعا) رشد می‌کند، خریدهایشان خیلی بیشتر است (نیروی انسانی ارزانتری در اختیار دارند)، و نیروهای نظامی خود را بر محدوده پیرامونی خود متمرکز کرده‌اند.
دولت اوباما در خاورمیانه هم تصمیم گرفته کاهش نیروهایش در عراق را معکوس کند، پول بیشتری خرج کند (برای مثال 1.8 میلیارد دلار بابت خرید ۴۵ هزار بمب و موشک هدایت‌شونده جدید برای جایگزین کردن مهماتی که اخیرا و اغلب در آن منطقه مصرف شده) و از دوستانش کمک بخواهد.
Image copyrightAPImage captionاش کارتر از متحدان اروپایی آمریکا خواسته که نقش بیشتر در مبارزه با داعش بر عهده بگیرند
اش کارتر، وزیر دفاع آمریکا، در سخنرانی هفته پیش خود گفت که "فرصتی استثنایی" پیش پای متحدان آمریکا برای قبول مسئولیت بیشتر در مبارزه با داعش قرار دارد.
با این حال خیلی‌ها، از جمله فرانسوی‌ها و ترکیه از آمریکا بابت ناتوانی در انجام کارهای موثر در ۱۸ ماه گذشته در سوریه و واگذار کردن ابتکار عمل در این کشور به روسیه انتقاد کرده‌اند.
با این‌که آقای کارتر از آغاز عملیات نظامی برای بازپسگیری موصل (که در تابستان ۲۰۱۴ به اشغال داعش درآمد) خبر داده، ولی مقامات اطلاعاتی آمریکا انتظار ندارند که این شهر در سال جاری به تصرف مجدد نیروهای عراقی درآید.
واقعیت این است که بودجه نظامی جدید آمریکا از همان الگویی پیروی می‌کند که در دوران ریاست‌جمهوری اوباما شاهد بوده‌ایم – کاهش سهم وزارت دفاع از تولید ناخالص ملی.
پنتاگون چند سال پیش استراتژی جدیدی مطرح کرد که بر پایه کاهش حضور نظامی در اروپا و خاورمیانه و اولویت دادن به چین و حوزه اقیانوس آرام بنا شده بود. ولی وقایع جهانی حتی این استراتژی را هم مختل کرده.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید