جويندگان تباهى

جويندگان تباهى
---------------------

برفآب كوهسار خود خواهى رهسپار دره ژرف بى خبرى است!

بيد بن سبز:
خيمه خضرا مى آراست .
گلبان:
در آيينه ناز، به استقبال گلهاى نا آمده طناز مى رفت.
گلچين :
مى خواست ،نازنين گلهاى دست چين را زيب گذر گاه سال كند.
كهسار سرد:
طيلسان زرين مهر مى پوشيد.

جلگه آرزو:
فرش سبزى شد ،كه در همهمه هزار فريب باران خون گرفت!
اژدر تاراج دى ، سوز اسفند را در ناى بهار دميد!
كاكل ارغوانى خزان ، جاى گزين گيسوى ِ سبز ِ بهار شد!

آواى حق حق شباهنگ :به همه جا رسيد!
همه كس شنيد !
جز كفتار وكركس كه در كوهسار سرخ سنگ دلى ،لاشه خوار سفره خود خواهى بودند و جويندگان تباهى !
منوچهر برومند م ب سها
پاريس ٢٢ مارس٩٥