باخیش -نگاه- از شریفه جعفری
باخیش
ائله،
اول باخیشدا
ایناندیم؛
گؤزلرینده
منیم کی دیر.
نگاه
تنها
در نخستین نگاه
باورم شد
[که] چشمانت نیز
از آن من ست.
کیمه دییه ره م؟
اوره گیمده قالا-قالا سؤز یاتیب
بولودلار آزالیر غمیم چوخالیر
باهاریم سویوشور
پاییزیم گلیر
گون -به -گون رنگیمی سارالدیر بو غم
گلمه سن سؤزلریم
کیمه دییه ره م؟
با کی میتوانم بگویم
خرمن-خرمن
سخن
در دلم
کاهش ابرها [-ی بهاری]
فزونی اندوه
بهارم میگذرد
فرا میرسد پاییزم
اگر تو نیایی
باکی
میتوانم بگویم
رنگم
به زردی میگراید
از اندوه؟
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
آ. ائلیار
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید