روح خدا آمد

برای هرچه بیشتر گرامیداشت و پاسداشت خون مبارزان و قربانیان قتلعام های 60 و67 توسط فرمان خمینی

روح خدا آمد

+++

زیرا:

شوگار بلند و پلیدی بود ـ

شبستان تباهی زمینی ها بود ـ

و موسم سبز و آبی آمدنِ آسمانی ها،

فصل رسالتِ رهائی آب و نان بود.

این را کسی گفت،

که با سفینه ی خدا و فردای رحمت آمد

بشارتی که، در آیه ها و آواهای او سرشار بود

اوئی که این پیام ها را گفت،

با یاد انبیا آمد!

اوئی که با نام و نشانه ی خدا آمد.

او گفت:

در نبود مومنان، کرمککان ناپاکی

در وادی خدا با کفرِ خبیث می لولند

زیبائی روز رستاخیز را گرفته و می کشند، مهر را دریده و می خوردند.

این را خرمگس ملوثی گفت، که نام خدا بر پیشانی داشت ـ

او با لشگر کینه آمد ـ

در دشت و دره های گلِ سرخ، در هنگامه ی روئیدنِ لاله ها آمد

و بذرِ شقاوتِ بیکرانِ مرگ را کاشت.

اونی که نامِ خدا در دست و زهرِمار در چشم داشت!

با دار طناب های کور آمد ـ

و آلاله ها را از هستی برداشت.

روح اللهی که، ولایتِ او را ماه بر کول کشید ـ

اوئی که مشیت الهی بود ـ

مردکی که سنگتر ز خارا دل داشت

دشنامی که اتش بر خرمن تابستان جوانان گذاشت.

زآن پس بود، که گند ملایان سقف حرمت آسمان را برداشت.

بهنام چنگائی 8 شهریور