حکومت اسلامی درحالی‌که هنوز درگیر مسئله قتل ناجوانمردانه نوید افکاری است، در مرز عراق هم مشکل تازه‌ای پیدا کرده و تازه دریافته که کیان رژیم در مستراح‌های پیش‌ساخته، مورد تهدید است!
کربلایی شده است، شلمچه. زائران حماسه‌آفرین ایرانی می‌روند تا در اربعین حسینی، با شعار «لبیک یاحسَین»، کرب و بلا را فتح کنند. سلحشوران زیارتی یا زُوّار «واجب الکَرب»، لشگر به لشگر، جبهه به جبهه با مرزبانان دشمن می‌ستیزند و اسطوره پشت اسطوره، اسوه پشت اسوه!، منزل‌به‌منزل، به‌پیش می‌تازند.
مرزبانان بزدل عراقی که وحشت از «کوئید تسعه عشر» و ویروس کرونا را سرلوحه کار خویش قرار داده‌اند، با سلاح‌هایی که از امپریالیسم بین‌المللی گرفته‌اند بر سینه زائران داغدار حسین می‌کوبند. آن‌ها سدّ راه زُوّاری شده‌اند که کار و زندگی و سلامت و بهداشت خود را در آرزوی رسیدن به بارگاه سیدالشهدا رها کرده‌اند و آفتابه به دست، پای پیاده، به سرمنزل مقصود می‌شتابند.
خبرنگار خبرگزاری مهر گزارش می‌دهد:
«.... در مسیر نجف به کربلا و مسیرهای دیگری که به حرمین شریفین ختم می‌شود، چندین هزار موکب برپاست؛ موکب‌هایی که تمام نیازهای زائران امام شهید(ع) را پاسخ می‌دهند؛ از واکس رایگان کفش تا غذا، اسکان و حتی ماساژ برای رفع خستگی پاهایی که در نفس گرم جاده پیش می‌روند. همه‌چیز برای رسیدن به کربلا آماده بود و هست.»
اما آنچه کاستی‌اش در گفتگو با مسئولان و زائران بیش از همه جلوه گری می‌کند، سرویس‌های بهداشتی است.
رئیس ستاد اربعین شهرداری تهران در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: «ما به همه نیروهای داوطلب به‌ویژه در مسیر گفتیم سرویس‌های بهداشتی اولویت اصلی است و شهردار مخصوص برای این منظور مشخص کردیم.»
این اول بار است که برای سرویس‌های بهداشتی شهردار انتخاب شده و امید می‌رود که تا آینده نزدیک، استاندار، رئیس‌جمهور و حتی رهبر و فقیه عالی‌قدر نیز برای آن تعیین کنند. اینک ندای آسمانی شهردار سرویس‌های بهداشتی را می‌شنویم:
مجتبی عبداللهی می‌گوید: «در مرزها خیلی سرویس بهداشتی ساختیم، در کربلا اما در بسیاری از جاها با ساخت آن موافقت نکردند، به خاطر همین سرویس‌های پُرتابل گذاشتیم، که در انبار می‌ماند برای سال آینده.»
از او می‌خواهیم بیشتر برای ما بگوید. از دیروز و امروز و فردای سرویس‌های بهداشتی پُرتابل.
س- آقای شهردار! چه کاستی‌ای بیش از همه جلوه گری می‌کرد؟
ج- جلوه گری؟
س- بله، بعد از واکس کفش و ماساژ پا، جلوه گری از کدام کاستی بیشتر بود؟
ج- سرویس‌های بهداشتی پُرتابل.
س-چرا پُرتابل؟
ج-برای اینکه قابل حمل‌ونقل باشد، در کانکس‌های مخصوص.
س- چرا اسم خارجی پُرتابل؟
ج- از اول توی نامه‌های اداری آمده پرتابل. حالا برای اسم آن، نامه‌نگاری شده با پدرزن آقا مجتبا.
س-چرا پدرزن آقا مجتبا؟
ج-خُب ایشان رئیس فرهنگستان زبان فارسی است. اسمشان یادم رفته.
س-فرهنگستان چه پیشنهاد کرد بجای پُرتابل؟
ج-آن‌ها «روان خلا» گفته‌اند. البته همین‌که «سرویس بهداشتی» را سبک‌تر کرده‌اند بهتر است. حیف بود که ما خلای سه‌حرفی خودمان را با این ترکیب دوازده‌حرفی عوض کنیم. ضمن اینکه سرویسی بهداشتی به‌خوبی معنی تخلّی را نمی‌رساند. ولی البته «روان خلا» جای پرتابل را نمی‌گیرد. دیر شده. مردم به یک اسمی که عادت کرده‌اند، عوض کردنش سخت است. جاده قدیم شمیران را کردند به اسم «دکتر شریعتی»، ولی کسی قبول نکرد، یک جایی خواندم که حالا مردم به خود دکتر شریعتی می‌گویند «دکتر جاده قدیم!».
س-نتیجه چی شد؟
ج- آقای حداد عادل .... اسمش یادم افتاد، ایشون پیشنهاد کرد حالا که نمی‌شود پُرتابل را عوض کرد، این توالت‌ها را وقتی زائران پر می‌کنند، بگوییم پُرتابل، وقتی خالی‌شان می‌کنند بگوییم تُهی-تابل، که قاطی نشود و خدای‌نکرده سرریز نکند.
س- عالی. فرهنگستان برای همین کارهاست.
ج- البته چون در احادیث آمده کاربَر، با پای چپ وارد شود و با پای راست خارج شود، مقام معظم رهبری دستور دادند که دو جور پرتابل داشته باشیم، یکی برای وارد شدن، یکی برای خارج شدن، که زائران پای راست و چپ را قاطی نکنند!
س-در عمل چطوری می‌شود؟
ج-در عمل، اصلاً نمی‌شود. عملی نیست، ولی کسی جرئت نکرده به مقام معظم بگوید عملی نیست. ایشان خیال می‌کند روی همان روال دارد پیش می‌رود.
س- الآن اختلاف با عراقی‌ها سر چیست؟
ج- شهرداری تهران آن‌قدر که خرج مسیر کربلا کرده، خرج تهران نکرده. امسال ۵ میلیارد اعتبار داشته، پانزده میلیارد خرج کرده. عراقی‌ها نگذاشتند ما داخل خاکشان سرویس بهداشتی درست کنیم. به همین خاطر پرتابل درست کردیم که ببریم و برگردانیم. حالا اگر امسال نمی‌گذارند ما برویم زیارت حرم، جهنم، اقلاً اجازه بدهند پرتابل‌هایمان را ببریم در آن اطراف استفاده کنیم. حیف است خالی ببریم خالی برگردانیم. این‌ها باید یک سال در انبار بلامصرف بماند. حداقل خوب است که آب-بندی شود.
س- فکر می‌کنید قبل از رسیدن اربعین موفق شوید؟
ج- البته این پرتابل‌ها را طوری ساخته‌اند که در روزهای غیر از اربعین هم قابل‌استفاده است. از شما چه پنهان این افرادی که هجوم آورده‌اند از آن طبقه اجتماعی هستند که استفاده از خلای پرتابلی خیلی برایشان لذت‌بخش است و یک حال خوبی می‌شوند. به همین دلیل اغلبشان با شعار محوری «اول طهارت – دوم زیارت» راهی شده‌اند.
نکته قابل تأسف این است که به ما خبر رسیده گاهی مأموران عراقی از چند پرتابلی که پارسال در بیابان‌های کربلا جا مانده، استفاده غصبی می‌کنند. ما از آفتابه‌های عراقی که در پرتابل‌ها جا مانده، فهمیدیم. درحالی‌که پرتابل ما حکم سفارتخانه ما را دارد و آن‌ها حق ندارند وارد شوند. این کار عراقی‌ها تجاوز به تمامیت ارضی «جمهوری اسلامی» است.
س- غیر از عراق، در جای دیگر هم از این پرتابل‌ها کار گذاشته‌اید؟
ج- خیر، ولی تصمیم داریم یک دستگاه از این‌ها را به آمریکا صادر کنیم.
س- سابقاً می‌خواستید انقلاب را به آمریکا صادر کنید.
ج- اون که نشد ولی این هم ربطی به آمریکا ندارد، می‌خواهیم یکی در حیاط سازمان ملل متحد در نیویورک کار بگذاریم.
س- به چه منظور؟
ج- به‌منظور محکم‌کاری. اگر یادتان باشد چند سال پیش خبرگزاری‌ها گزارش دادند که پرزیدنت خاتمی برای روبرو نشدن با کلینتون، خودش را در سرویس بهداشتی کاخ سازمان ملل مخفی کرده بوده. خوب اگر ما خودمان در آنجا پرتابل خودمان را داشته باشیم، در چنین مواردی رئیس‌جمهورمان می‌تواند در داخل آن سنگر بگیرد.
س- عجب!
ج- بله. در چنین حالتی حتی ما می‌توانیم بدون اینکه رئیس‌جمهورمان با همتای آمریکائی‌اش روبرو شود، پرتابل را با پرزیدنت داخلش صحیح و سالم به کشور بازگردانیم.
***
افزودن دیدگاه جدید