چرا سلبریتی های هنری مورد توجه ما هستند؟

 

 

ما از دوران کودکی ونوجوانی صدای خوانندگان را از رادیو میشنویم و در تلویزیون تصویر آنها را نیز در هنگام اجرا میبینیم، ترانه های آنها را در مواقع بسیار زیر لب زمزمه میکنیم, آنها ما را شاد میکنند، غمهایمان را تسکین میبخشند و بما آرامش میدهند. همینطور در مورد هنرپیشگان سینما و تلویزیون که تصویر آنها را در نقش قهرمانان و یا در قالب زندگی روزمره مردم مشاهده میکنیم، هنرپیشگان گاه قهرمانان مطلوب ما میشوند و ما خود را درقالب آنها میبینیم و گاه نیز نقش منفی دارند, ولی به هر ترتیب همه آنها مکمل رویاهای ما شده و موجب سرگرمی ما میشوند. این سلبریتی ها در اوقات فراغت و شادی و پایکوبی و گاه در اوقات تلخ ما همواره حضور مجازی دارند و مکمل شادیهای ما میشوند و یا برایمان آرامش میآورند. بهمین جهت است که آنها در تمام طول زندگی ما در خاطراتمان و در زندگی جاری ما با ما هستند و حضور مجازیشان همانند عضوی از خانواده ما پیوسته با ما در ارتباطند و مورد توجه و علافه ما مباشند, ما با این سلبریتی های هنری از کودکی رشد میکنیم، بزرگ میشویم و با آنها زندگی مبکنیم و هر بک از آنها نیز در آینده یاد آور بخشی از خاطرات گذشته ما خواهند بود و در واقع فصل بزرگی از دفترچه خاطرات زندگی ما را تشکیل میدهند. دوستشان داریم از مرگ آنها متأثر میشویم مثل اینکه در آن لحظه بخشی از گذشته ما از جهان میرود. آنها هیچگاه سبب رنحش وآزار ما نمیشوند و هرگز نقشی در صدمه زدن بما ندارند. بر خلاف سلبریتی های سیاسی که یا بد هستند و مخرب و زندگی ما را به چالش میکشند و گاه آنرا تباه میکنند و یا کمی خوب هستند که اعمالشان مستقیما در زندگی ما تاثیر سازنده دارد, ولی هیچکدامشان مورد علاقه ما نیستند هر چند برای خوبهایشان که در واقع چندان هم خوب نیستند اندک احترامی قائلیم.