سخن ما کوتاه و شفاف است؛ نه به جمهوری اسلامی، نه به تجاوز خارجی

دیری ست که ستم و بیدادگری های رژیم اسلامی نسبت به ملت ایران و نقش مخرب و سلطه جویانه دینی اش برای جهانیان آشکار شده است و خیزش 1388 هم بخوبی چهره راستین ملت ایران را از ورای عبا و عمامه اسلامگرایان، در جنبش خیابانی بنمایش گذاشت و دنیا با تناقض رژیم دینی و جامعه سکولار ایران آشنا شد. جنبش خیابانی 1388، پیام هائی برای ما داشت:
 1- شکست حکومت اسلامی در ایران و انزجار ملی از حکومت دینی  2-اصلاحات در ساختار سیاسی ایدئولوژیک فاشیستی جمهوری اسلامی ناممکن است و تنها چاره، درهم شکستن سیستم است، 3- نه به نظام های موروثی و ایدئولوژیک 4- بمیدان آمدن جنبشی از خمیرمایه دیگر، مصمم برای گذر از رژیم اسلامی و ناآشنا و ناملموس برای فرقه ها و فرقه گرایان موجود
مقاومت ها و مبارزات قهرمانانه سه دهه گذشته نتوانست بر پراکندگی و تفرقه موجود در جنبش غلبه کرده و به جنبش سراسری – ملی، و ایجاد اراده ای دمکراتیک ملی در برابر سلطه بورکراتیک ارتجاعی حاکم ارتقاء یابد و حکومت اسلامی از خلاء آلترناتیو دمکراتیک – ملی سود جسته و در راه حفظ و گسترش سلطه گری، جامعه و کشور ما در همه حوزه ها به ته خط فرستاده است و اکنون نیز برای پنهان کردن ناتوانی های ساختاری نظام، در جستجوی مسبب خارجی می گردد.
موضوع جنگ طلبی و سلطه طلبی دینی رژیم اسلامی، سرنوشت ملت، کشور و منطقه را با خطرات جدی مواحهه کرده و اقدام برای فلج کردن ماشین دولتی به وظیفه ملی  تبدیل شده است.برای تغییر شرایط بایستی در ابعاد ملی به جنگ و جنگ طلبی دینی نه گفت.
از کجا باید آغاز کرد؟
تجربه جنبش زنان؛ یک میلیون امضاء برای تغییر قوانین ضد زن، درس های آموزنده برای کل جنبش دارد؛ با این تفاوت که نه به جنگ، خود را در چارچوب نظام فاشیستی حبس نمی کند و مغایرت حکومت اسلامی با منافع و مصالح و ارزش های جامعه ما را می توان در جنبش خانه بخانه، کوچه به کوچه و محله به محله و شهر به شهر طرح کرده و تدارک عملی اقدام ملی برای مخالفت با جنگ و جنگ طلبان را مهیا ساخت.
برای جنبش ضد جنگ می توان به کلیتی بسنده کرد که:
جمهوری اسلامی از منظر سلطه طلبی دینی و فرهنگی، ایران را ویران و منطقه را به آشوب کشیده است. مستبدین حاکم نماینده ملت ایران نیستند و موجودیت  و بالطبع سیاست های آنها در تضاد بنیادی با ارزش های جامعه و منافع ملی میهن ما  قرار دارد.
سخن ما کوتاه و شفاف؛ نه به جمهوری اسلامی، نه به تجاوز خارجی، نه به جنگ؛ و آری به آزادی، استقلال، دمکراسی و حق ملت ایران در تعیین سرنوشت خود است.