دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران از جنس سایر انتخاباتی که ما ظرف این سی سال شاهد آن بودیم، نبود. موضوع بر سر گزینشی بود که می‌توانست برای آینده ایران و مردم این کشور هزینه‌ای گزاف به همراه بیاورد. از این رو می‌توان گفت که این انتخابات یکی از مهم‌ترین و شاید مهم‌ترین انتخابات سیاسی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بوده است.

نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم همه‌ی صاحب نظران و دنبال کنندگان مسائل و تحولات ایران و مهم تر از همه، مردم ایران را شگفت زده کرد. نتایج انتخابات حتی فعالان سیاسی گروه‌های اقتدارگرا را نیز شگفت زده کرد. نگاهی به روزنامه‌های اقتدارگرایان و سرمقاله‌ها و یادداشت‌ها و تیترهای این روزنامه ها در صبح فردای انتخابات حکایت از عدم اطمینان اداره کنندگان به پیروزی خود دارد. با توجه به این موضوع که این افراد به نظر سنجی‌های مراکز امنیتی و نظامی دسترسی دارند شگفت زدگی فعالان سیاسی اقتدارگرا جای تامل دارد.

حاکمان جمهوری اسلامی در خرداد ۶۰ با کودتا علیه ابوالحسن بنی ‌صدر رئیس جمهوری قانونی کشور به قدرت فائقه‌ دست یافتند.

کبار هنگامیکه زنده یاد مهند س مهدی بازرگان در بیدادگاه های نظامی شاه محاکمه میشد ، در دفاعیات خود اعلام نمود که آنها آخرین نسلی هستند که شیوه سیا سی مبارزه مسالمت آمیز را بکار می گرفته اند ،نسل بعدی به شیوه مبارزه مسلحانه روی خواهند آورد

نتيجه نهايي دهمين انتخابات رياست جمهوري اسلامي ايران كه در آن محمود احمدي نژاد با بيش از بيست و چهار و نيم ميليون راي مجددا انتخاب شد، اعلام گرديد، و رهبر جمهوري اسلامي نيز در پيام خود با ابراز خوشحالي از شركت 80 درصدي مردم، اين موفقيت بزرگ را تبريك گفت. نتيجه اين انتخابات نه تنها براي ميليونها ايراني و بخصوص زنان و جوانان شوكه آوربود

جامعه ایران یکی از حساس ترین و تعیین کننده ترین دوران حیات سیاسی خود را طی میکند. فضای حاکم در جامعه ایران نه فضای انتخاباتی است و از جنس فضای دوم خرداد است. فضا فضای یک ۱۸ تیر زیرو روکننده است. فضای ریزش و ویرانگری ستون ها و ارکان حکومت اسلامی است.

در این میان جناح مخالف خارج از کشور هم وظایف عدیده و خطیری دارد که مهمترین آنها دنبال کردن لحظه به لحظه حرکت مردم و رساندن فریاد حق طلبانه آنها به گوش سازمانهای مسئول مثل سازمان عفو بین الملل و سازمانهای حقوق بشر و سازمان ملل متحد است. مهمترین دست آورد این انعکاس جلوگیری از سرکوب وسیع مردم مبارز در داخل است. ایستگاههای رادیویی و تلویزیونی امکان این امر را می توانند فراهم آورند. در ضمن همین رساناها می توانند نوعی هماهنگی را بین ایرانیان داخل بوجود آورند.

شهرهای مختلف ایران در اعتراض به تقلب های آشکار انتخابات در حال جوش و خروش است اما از محسن رضائی که یکی از کاندیدا های مدعی بود اما از نامبرده هیچ خبری نیست ؟ براستی چرا؟شاید ایشان از آرای غیر قانونی و پرتقلب احمدی نژاد راضی می باشد!

اینک که این متن را قلمی می کنم، هنوز نتیجه ی انتخابات معلوم نشده. اما می شود حدس زد که شمار شرکت کنندگان بیش از دور گذشته باشد. من البته معیار را ۵۱ ملیون نفری قرار می دهم که مرکز امار ایران اعلام کرده و نه ان چه را دولت احمدی نژاد بیان کرده است. برای این که دولت ۴۶ ملیون را مبنای تعداد واجدین شرایط می داند تا به این وسیله و با روش سلبی به مشروعیت نظام بیفزاید!

آنچه انتخابات را از نمايش‌ رأي‌گيري متمايز مي‌كند به پنج اصل اساسي، لازم و كافي يك انتخابات مربوط مي‌شود (چه انتخابات ناسالم، نادرست، ناكامل...، را نمي‌توان انتخابات ناميد. انتخابات يا به پنج اصل اساسي خود پايبند است و يا انتخابات نيست و در نهايت نوعي رأي‌گيري است.)