رفتن به محتوای اصلی

با آنکه مورد ها، و یا درست تر، موضوعات ِ شکست می نماید که ته کشیده باشند، به سختی ته کشیده باشند، اما با این حال هنوز نیز چنین می نماید که کسان را انگیزه ای برای ِ شیوه دگر کردن، و یا، به جست و جوی ِ انگیزه ها، و اگر ریزتر شویم، در پی ِ برانگیزاننده ها رفتن نیست
میانمایگان، یعنی همان مخرج ِ مشترک ِ انتلکتوئالیسم ِ ایرانی، که از تنومندی ِ رو در رو شدن با سراسیمگی و توفان ِ برامده از پرسش های ِ سخت و دلهره انگیز برخوردار نیستند، بیشتر گرایش به این دارند که در خود ِ پرسش شک اندراندازند.
حزب دمكرات كه با شعار پايان جنگ خاورميانه و خروج سربازان اين كشور از عراق وارد صحنه انتخابات ميان دوره ای‌ ‌مجلس شده بود و توانسته بود اكثريت نمايندگان مجلس را از آن خود كند با مقاومت جناح جنگ طلب و كشور گشای حزب جمهوريخواه و دولت بوش مواجه شده وبا نزديك شدن انتخابات رياست جمهوری از اينكه نتوانسته است تاكنون بوعده های ‌خود عمل كند مورد انتقاد شديد مردم آمريكا قرار گرفته است
یافتن وجه مشترک بین این حرکتهای اعتراضی از الویتهاست وجه مشترکی که همه جنبشها بتوانند بخشی از هویت خود و عدالت را در آن حس کنند و این تنها با محور قرار دادن مسئله بشری و جهانشمولی تحقق پذیر است . در این میان اگر جریانی بخواهد بخاطر ماهیت واپسگرایانه خود حقوق بشر را طبق دید سنتی تعریف کرده و حقوق بشر را ابزار غرب قلمداد کند باید گفت پر بیراهه رفتن است و عاقبت چنین نیروهائی بخیر باشد همانطوری که عدالت اجتماعی در مالکیت هیچ نیروئی نیست حقوق بشر هم به همین ترتیب در باز خرید هیچ قدرتی نیست
هلفاند شبکه
های مرتبطی در آمریکا، هلند، بریتانیا و طبیعتاً در روسیه به وجود آورد. بخشی قانونی و بخشی با مدارک جعلی و از راه قاچاق به واردات و صادرات فلزات سنگین رنگی و مواد شیمیائی، اتومبیل
های دست دوم، قایق
های ماهیگیری، دارو، کُندم، کنیاک، خاویار، نوشت
افزار، غلات، روغن ماهی و بسیاری اقلام دیگر به و از روسیه اقدام کرد.
بنابراین مهمترین نکته ای که انتشار گزارش اطلاعاتی آمریکا افشا می کند، کنار گذاشته شدن قطعی گزینه حمله زمینی و اشغال ایران مشابه عراق در میان تمام طیفهای آمریکاست. مساله ای که نیروهای نظامی ایران نیز به آن واقف بوده اند و این نظر را به این شکل بیان کرده بودند که شاید آمریکا بتواند، ایران را ویران کند ولی نمی تواند آن را اشغال کند! حال سئوال اساسی این است که آیا واقعا گزینه حمله نظامی به ایران برای همیشه کنار گذاشته شده است و تاکید بوش در مورد بر روی میز بودن آن، تنها برای ایجاد جنگ روانی است؟
اگر انقلاب نتیجه اقدام سیستماتیک توده های سازمانیافته و متشکل حول اهداف مشخصی تحت هدایت و رهبری حزبی و یا شخصیتی رخ میدهد. در مقابل آن و در مرحله پائین تر قیام و شورش قرار دارد که نتیجه عصیان مردم در غیاب احزاب و رهبری و فاقد برنامه می باشد که معمولا به شورش کور منجر میشود . شورش کور دچار خشم و احساسات است و بدلیل حاکم نبودن عقل و منطق بر آن ، از نارس ترین پدیده دگرگونی محسوب می شود و حتی به فاجعه ای عظیم می تواند ختم گردد.در ایران در شرایط کنونی اتفاق شورش کور به واقعیت نزدیکتر است تا انقلاب .
یک مقدار کمی از مواضع گروه ها و احزاب دیگر اطلاع پیدا کنید. مجاهدین خواهان حمله نظامی به ایران هستند، مشروطه خواهان و حزب کمونیست کاری دو آتشه همچنین، مصاحبه آقای حسن شرفی با نیوز مکس را بخوانید ( یا پیام مصطفی هجری به بوش را) تا بدانید که حزب دمکرات کردستان هم خواهان حمله نظامی امریکا به ایران است و در خدمت گذاشتن 4 میلیون پیشمرگ کرد در اختیار نیروهای نظامی امریکا. نمونه هایی از این قبیل زیاد هستند و در این کامنت جای نمی شود
موضوع چگونگی مشارکت در "انتخابات" مجلس هشتم، بستر تازه‌ای برای سنجش سياست‌ها و سمتگيری‌ها پديد آورده است. از جمله می‌توان ديد که ميان کسانی که "التزام به قانون اساسی" رژيم فقاهتی را، شرط مشارکت در "انتخابات" میشناسند وسکولار- دموکرات‌هائی که به مشارکت در "انتخابات" و کارزار "انتخاباتی" از منظر انگيزش حقوق بشری نگاه می‌کنند، کشاکش و بحث و جدل‌ها بالا گرفته است
با قطعیت میتوان گفت اگر قیل و قال ادواری انتخاباتی این دوره هم به طرح سازمانیافته ی شعار های مشخص واقعی از جمله و در صدر همه آزادی تشکیل سندیکاها و اتحادیه های مستقل ِ ـ بی پیشوند و پسوند ِـ کارگری و کارمندی در جامعه نشود و بت حکومت ساخته غنی سازی اروانیوم را از کبریای مضحک و دروغین ملی خوانده* شده خودش بزیر نکشد، جز حمالی مجانی در آرایش دادن عفریته واقعی ساختار و بدنه اصلی قدرت مافیائی حاکم چیزی نیست.
جناب علیزاده! شلوغش نکنید قربان! این کولی بازی ها چیست که در می آورید که جلب توجه کنید؟ کدام اپوزیسیون خواهان حمله به ایران بوده است؟ شرفشاهی کیست؟ روزنامه صبح امروز ایران چاپ لس آنجلس را کی می شناسد؟ از نظر این روزنامه و سلطنت طلبان هوادارش که جمعا ده بیست نفر هم نیستند لس آنجلس برای خودش یک کشور است که هیچ رابطه ای با جهان خارج ندارد. آنها سایر نیروهای اپوزیسیون داخلی و خارجی را نمی شناسند و برای شان هم مهم نیست. سایر نیروهای اپوزیسیون این طیف کوچک و ناچیز را نه می شناسند و...