● زنان

حکومت نظامی اعلام نشده در روز جهانی زن

این قلم پیش از این در نوشتاری با عنوان «فاحشگی، مقام زن در اسلام» کوشیده است برای سه پرسش اساسی دربارۀ مسئله زنان، یعنی شغل و حرفه و محل درآمد، سن بلوغ و سن ازدواج و سرانجام دلیل فروپایگی زنان نسبت به مردان در اسلام، پاسخ‌هایی بیابد. این پاسخ‌ها را در اینجا با وضوح بیشتری تکرار می‌کنیم و سپس از مبارزۀ زنان علیه دشمنِ اسلامی خواهیم گفت.

اکنون دختران شجاع نسل سوم ایرانی بنام دختران خیابان انقلاب بالای سکوها رفته، به حجاب اجباری اعتراض می کنند. دختران خیابان انقلاب نمایندگانی زنان و دخترانی هستند که نتوانسته‌اند هویتی را که حکومت اسلامی در چهل سال گذشته به زنان ایرانی دیکته کرده، بپذیرند

بمناسبت روز 8 مارس روز جهانی زن, با تعظیم به نقش و مبارزات زنان میهنم

کنشگر نسل جدید، واسطه هایی همچون اصلاح طلبی، انقلابی گری، براندازی و . را نیز ‏دور میزند و مثلاً زمانی در دوران انتخابات با انگیزه های کاملاً شخصی – و نه لزوماً به خاطر حمایت از ‏فلان فرد یا جناح سیاسی- حرکت های انتخاباتی به نفع خود می سازد و در زمان دیگر برای طرح و ‏خواسته های شخصی ش کل نظام سیاسی را به پرسش می گیرد.حرکت های ‏حاصل این نوع کنشگری جدید ه در قالب گفتمان‌های رایج و دوقطبی «برانداز و انقلابی / ‏اصلاحات» یا «لاییک/ اسلامی»، «این جناح / آن جناح»، «سلطنت / ولایت وفقیه» و... جا نمیگیرد

گرامی باد روز هشتم مارس !

بنابراین ما در ۸ مارس علیه حبس جمعی، خشونت پلیس و کنترل مرزها، علیه برتری سفیدپوستان و علیه کوبیدن بر طبل جنگ‌های امپریالیستی آمریکا، علیه فقر و علیه خشونت ساختاری پنهانی راهپیمایی خواهیم کرد که مدارس و بیمارستان‌های ما را به تعطیلی می‌کشاند، آب و غذا را مسموم می‌کند و ما را از عدالت در بازتولید محروم می‌کند.
ما برای حقوق کارگران، برابری حقوقی برای تمام مهاجران و دستمزد مکفی و برابر اعتصاب خواهیم کرد زیرا با کاهش هر یک از این ابزارهای دفاع جمعی خشونت جنسی در محل کار تشدید می‌شود.

حرکت های خود بخودی گسترده توده ای، خیزش ها و قیام ها ی مردمی پدیده هایی از درون خود بروز می دهند که روی دادن و دامنه ی تاثیرات شان پیش بینی پذیر نیس . پدیده هایی که گاه بخشی از لرزه ها یند و زمانی هم از پس لرزه ها. پدیده رفع حجاب از سوی یکی از بانوان شرکت کننده در یکی از تظاهرات مردمی در تهران که در آغاز چندان به چشم نیامده بود با شتابی شگفت از یک امر منفرد و کوچک به موضوعی سراسری و ملی و حتی جهانی بدل گشت.

همان‌گونه که رفقا مستحضرند در شبکه‌های اجتماعی ازجمله تویتر، اینستاگرام و فیس‌بوک بحث و مبارزه بین دیدگاه‌ها و رویکردهای مختلف با جهت‌گیری‌های متفاوت طبقاتی درباره ۸ مارس ۲۰۱۸ روز جهانی زن(۱۷ اسفند ۱۳۹۶) و به یک معنای واقعی در برخورد به مسئله زن آغاز گشته است. این امر خوبی است که مبارزه حادی طبقاتی بین دیدگاه‌های مختلف درباره مسئله زن در آستانه روز جهانی زن، یک‌بار دیگر شروع‌ شده است.

احزاب وظیفه‌شان این نیست که جنبش‌های مدنی و یا کمپین‌‌ها را تحت قیمومیت خود درآورند، بنا نیست که احزاب سیاسی بیایند و برای این جنبش‌‌ها تعیین تکلیف کنند. بنابراین خود این جنبش‌‌ها مستقل حرکت می‌کنند اما احزاب موافق با اهداف هر جنبش مدنی طبعا از آن حمایت می‌کنند و همین حمایت‌‌ها بر قوت و دامنه‌ی جنبش‌‌ها می‌افزاید. مهم این است که در حد امکان اکثر مردم و احزاب و گروه‌ها، روشنفکران و مصلحین، حتی بخش فزاینده‌ای از اعضای دولت و بخشی از روحانیون و نواندیشان دینی از مطالبات به‌حق زنان دفاع کنند

زنان ایران ۳۹ سال است که با روش های مختلف با حجاب اسلامی در مبارزه اند و حرکتی که ویدا موحدی معروف به «دختر(زن) انقلاب» با برداشتن روسری و آویزان کردن آن بر روی یک چوب آغاز کرد تداوم مبارزات زنان ایران در این مقوله است . این حرکت در شهرهای مختلف و بوسیله دختران ، مادران ، مادر بزرگ ها و حتی مردان گستردش یافته وآمار بدست آمده نشان میدهد که۲۹ نفر از آنان دستگیر شده اند و از شرایط آنان اطلاعی در دست نیست.

با ساده لوحی از خود می پرسم، چرا در قرن بیست و یکم که قرار بود تاکسی های پرنده بدون سرنشین شرکت اوبر به مدیریت آقای دارا خسروشاهی آدمها را از روی پشت بامها به محل کار و زندگی ببرند ، یک قدرت پیشرفته نمیتواند با رقبای خود که به سطحی از نزدیکی با او در موفقیت های علمی و اقتصادی رسیده اند، برای بوجود آوردن جهانی بهتر ، دست در دست هم گذاشته و متحد شوند؟ همه آمار ها نشان میدهند که جهان هرگز اینچنین غنی و برخوردار از همه امکانات نبوده؟ فقط یک سیستم توزیع عادلانه کافیست .

در این روزها که مسئلۀ حجاب در پی حرکت اعتراضیِ معروف به «دختران خیابان انقلاب» به مباحثه‌ای عمومی تبدیل شده، غالباً از حجاب به گونه‌ای صحبت می‌کنند که گویا حجاب اسلامی اصولاً چیز خوب و پسندیده‌ای است و ظاهراً فقط نباید اجباری باشد. در بارۀ «حجاب اجباری» بسیار گفته می‌شود، اما اصل حجاب شرعی و مسائل و مشکلات انسانی و اجتماعی ناشی از آن، موضوع هیچ گفت و شنودی نیست.

حرکت اعتراضی تعدادی از زنان ایرانی در اعتراض به حجاب اجباری با واکنش های زیاد و متفاوتی رو برو شد. تعدادی از روزنامه نگاران و تحلیلگران در اینباره برای صفحه ناظران نوشته اند
دختران خیابان انقلاب' در ۲۲ نگاه: لیلا اورند/ فرنوش امیرشاهی/ مهدیس امیری/ زهرا باقری ارشاد/ منیره برادران/ فرزانه بذرپور/ اعظم بهرامی/ نگین بهکام/پروانه حسینی/ نعیمه دوستدار/ آزاده دواچی/ نیلوفر رستمی/ نسیم روشنایی/ لادن سلامی/ شهلا شفیق/ منصوره شجاعی/ پرستو فروهر/ منیره کاظمی/ ساقی لقایی/ نسیم صحرا/آوا هما/ لیلی نیکونظر

پدیده دختر خیابان انقلاب، قدرت و شکوه دیگری به خیزش انقلابی و آزادی‌خواهانه مردم ایران داده است.
پیشروان جنبش کارگری باید با تمام قوا از این جنبش و از پدیده "دختر خیابان انقلاب" حمایت کنند. بویژه که این جنبش در ماهیت خود چپ است و وزنه کارگر و سوسیالیسم را تقویت میکند.

یک سده است که خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری، در مسیر تحولات و تغیرات بنیادین قرار گرفته، این بدان معناست که این بخش مهم از جغرافیای جهان در تلاش برای بازبینی و بازسازی خود در حوزه های اجتماعی و سیاسی است با این همه این تحولات یک سده ای خاورمیانه در وجوه مختلف بر شرایط اجتماعی فرهنگی و سیاسی مردمان خودش و حتی فراتر از منطقه تاثیرات بسیاری گذاشته است.

در جهان امروز، تنوع در فرم وترکیب و رنگ و اندازه‌ی پوشش زنان، مرز و محدوده‌ای نمی‌شناسد. به تعداد انسان‌ها و به تناسب گوناگونی فرهنگ و آداب و رسوم اجتماعی، سلیقه‌های بسیار متنوع برای انتخاب نوع و رنگ و فرم لباس وجود دارد.

«از لحظه‌ای که از خانه بیرون رفتم تا برسم به سکویی که روی آن رفتم، قلبم انگار در گلویم می‌زد. نه این که فقط ترس باشد. البته که ترسیده بودم. چون معلوم نبود چه اتفاقی می‌افتد. اما فقط ترس نبود. هیجان بود و یک سری احساسات تا آن لحظه شناخته‌نشده. وقتی که رفتم روی سکو ایستادم، روسری‌ام را به سر چوب زدم و چوب را بالا گرفتم، تپش قلبم خیلی بیشتر شد.»

مجسمگی زنان در پی بر انگیختن احساس مشترک موجود بین تمامی انسان‌هایی است که امر سیاسی انها را به منزله بدن‌های بی سر از متن به حاشیه رانده است. در این وضعیت به میخ و چوب زدن چارقد کنشی جهت فراتر رفتن از قلمروهایی است که نظام قدرت و سرمایه برای انسان‌ها ساخته و هر کس را به بهانه ایی درون انها جا داده است. قدرت انحصار طلب بر هراندامی برچسبی می زند تا تبعیض علیه ان را روا جلوه دهد. هر انقلابی به محض نفی ازادی و ارتکاب تبعیض به دالی میان تهی تبدیل می شودو جامعه را از سرها تهی می‌سازد.

خانم کدیور در مطلبی با عنوان «چند نکته پیرامون آزادی انتخاب پوشش»، در باره ی رضا شاه و حجاب اسلامی چنین نوشته اند:
«-زنان نه فقط در عصر جمهوری اسلامی موضوع محوری سیاست و مبارزه قدرت بوده‌اند، در عهد پهلوی پسر و پدر هم در مرکز سیاست‌های حکومت و موضوعی برای مبارزه قدرت با طیف متدین و مذهبی و روحانیون جامعه بوده‌اند.
-سیاست کشف حجاب عصر رضاشاه و غربی کردن ظاهر زنان در عصر محمدرضا پهلوی، یکی از دلایل قانونی کردن سیاست حجاب اجباری بعنوان شاکله‌ای از سیاست‌های ضدغربی جمهوری اسلامی

و اما نقش جنبش زنان ایران در این بزنگاه تاریخی چیست؟

"دختر خیابان انقلاب کجاست؟" این سوالی‌ست که کاربران شبکه‌های اجتماعی تنها از دیروز تا به حال بیش از ۱۹ هزار بار پرسیده‌اند. آنها به پیشنهاد مسیح علی‌نژاد،‌ روزنامه نگار و فعال سیاسی از دیروز با استفاده از این هشتگ در به پا کردن یک طوفان توییتری موفق بوده‌اند.

در عکسی که دور دنیا چرخید، او را با سر برهنه می‌بینیم‌ که روسری سفیدش را بر سر یک چوب تکان می‌دهد: دختر ناشناسی که امروز در زندان است. داچیا مارِینی، نویسنده ایتالیایی، متنی کوتاه در ستایش و حمایت از او نوشته است.

یافته‌های یک تحقیق علمی درباره ازدواج سفید یا هم‌بالینی نشان می‌دهد داشتن رابطه جنسی، یکی از فاکتورهای اصلی در چنین روابطی است. هرچند سنت‌گریزی، امنیت اقتصادی و سودمندی رابطه، شراکت مالی، تعهدگریزی، ترس از بی‌خانمانی، گسست از خانواده و موارد دیگر در انتخاب این رابطه موثر هستند

بیست و نهمین کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان ایران از 8 تا 10 ژوئن 2018 میلادی (1397 خورشیدی) در شهر استکهلم برگزار خواهد شد.

حضور زنان سوری در استادیوم در حالی که زنان ایرانی چنین اجازه ای نداشتند، بهانه ای شد تا بار دیگر عرب ستیزی، نژادپرستی و زن ستیزی ایرانیان به شکل گسترده و توده ای امکان بروز پیدا کند.

با آغاز به کار تدریجی پنجمین شوراهای شهر و روستا در ایران، تغییرات مدیریتی هم آغاز شده است. کاربران شبکه‌های اجتماعی به این موضوع حساس هستند که از میان زنان منتخب شوراها چه تعداد به مناصب بالاتر راه پیدا می‌کنند.
تاکنون نام بیش از هشت زن به عنوان شهردار و روسای شوراهای شهر اعلام شده که فعلا از نظر آماری تغییر چشمگیری نسبت به دوره چهارم به شمار نمی‌رود. در آخرین سال دوره چهارم شوراها، دست‌کم هشت زن ریاست شوراهای شهر را به عهده داشتند

یاد زری سردانی گرامی باد

نیروهای امنیتی در جریان بازی تیم‌های استقلال و العین در ورزشگاه آزادی، دختری را که با پوشیدن لباس پسرانه به استادیوم راه یافته بود، دستگیر کردند. تلاش زنان ایرانی برای ورود به ورزشگاه‌ها همچنان بی‌نتیجه مانده است.

بر اساس اصل ١١٥قانون اساسی رژیم اسلامی ایران، رئیس جمھور باید از میان رجال سیاسی و مذھبی واجدشرایط از جملە ایرانی الاصل (تابع ایران)،مدیر،مدبر....معتقد بە مبانی رژیم اسلامی و مذھب رسمی شیعە باشد.

تحقیقات بی‌بی‌سی نشان می‌دهد در بریتانیا خدمات اینترنتی‌ به وجودآمده که از زنان مسلمان برای پیداکردن "محلل" هزاران دلار پول می‌گیرند. بعضی زنان مومن پول می‌دهند تا با مردان غریبه ازدواج کنند، همبستر شوند و بعد طلاق بگیرند و بتوانند به شوهر اولشان برگردند.
شوهر فرح را یکی از دوستان خانوادگی به او معرفی کرد، در آن زمان او بیست و چند ساله بود. با هم ازدواج کردند و خیلی زود بچه‌دار شدند. اما فرح می‌گوید کم‌کم آزارها شروع شد.

من گلاویژ عبدیکانی ھستم متولد ١٣٥٨شھر سقز و تا مقطع لیسانس در رشتەی طراحی لباس تحصیل کردم .

آیدالیا کندلاس بیش از ۴۰ سال داشت که تصمیم گرفت شرکت خودش را با ۱۵ سال تجربه ترک کند و در پی تحقق "بزرگ‌ترین رویای زندگی" خود برود و تصویرگر شود.
او ابتدا تصویرهایی را که از صحنه‌های حضور زنان در خانه‌هایشان می‌کشید، روی شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کرد تا این که یک روز نقاشی دختری را منتشر کرد که در لباس زیر، در آشپزخانه در حال قهوه خوردن است. روز بعد، در تصویری که منتشر کرد یک زن جوان دیده می‌شد که روی یک مبل یا تخت خالی، کش آمده است و کتاب می‌خواند.

کارن گورملی خودش را فردی "لبخند به لب و تقریبا خجالتی" توصیف می‌کند، ولی می‌گوید که به خاطر اندازه پستان‌هایش، دیگران او را به گونه دیگری می‌بینند. او که ۴۵ سال دارد و در لنکشر بریتانیا زندگی می‌کند، بعد از انتشار گزارش‌ها درباره عکس‌های اما واتسون در مجله ونیتی‌فیر و واکنش‌ها به یکی از این عکس‌ها، از تجربه شخصی خود برای بی‌بی‌سی نوشت.
کارن می‌گوید که به طور خاص، زن‌ها براساس ظاهر او درباره شخصیتش قضاوت می‌کنند. این نوشته، ماجرای او از زبان خودش است:

بردگى جنسى و اسارت زنان در اين گونه جوامع از طريق قوانین زن ستيزانه ، از جمله نسبت دادن صفاتی همچون زن ضعيفه و اعلام قانونی اینکه زنان نسبت به مردان ضغیف ترند زنان را از داشتن در پست های کلیدی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی محروم کرده اند. از طریق ابزارهای ایدئولوژیکی و نهادهای مذهبی و ارتجاعی ستم بر زنان نهادینه شده است وزن را در شرایطی فرو دست نگه داشته اند.