● زنان

• من اولین زن ایرانی بودم که به آمادابلام رفته بودم، پیش از من تنها دو مرد ایرانی این قله را صعود کرده بودند. من برای صعود هیچ قله‌ای حمایت نشده‌ام. به هر قله‌ای که می‌خواستم صعود کنم مسخره شدم ولی حمایت ندیدم. رسماً من‌ را برای صعودهایم به سخره می‌گرفتند. در اولین صعودم به هشت‌هزاری‌ها به من گفتند جای زن‌ها ۷ هزار متر است و زن‌ها در ۸ هزارمتری‌ها جایی ندارند ...

در چند روز گذشته، انتشار بیانیه جمعی - که تاکنون به امضای بیش از 130 کنشگر حوزه‌های مختلف رسیده- در اعتراض به دادن امکان سخنرانی در بنیاد پژوهش‌های زنان ایران به فردی که مرتکب افترا شده، باعث ایجاد بحث‌هایی در برخی از شبکه‌های اجتماعی شده است. از آنجایی که معتقدم بخش بزرگی از این بحث‌ها ناشی از سوءتفاهم نسبت به مبانی حقوقی بیانیه اعتراضی بوده است، لازم دیدم به طور مختصر، این مبانی را روشن کنم.

پیج فیس بوکی "نقد فمینیستی" یکی دیگر از این به اصطلاح‌ رسانه‌های "آزاد" است. این "پیج" ادعا می کند با رویکرد فمینیستی و برابری طلبانه برآن است به ایجاد تعامل سازنده و تبادل فکر و اطلاعات بپردازد. در عین حال یکی از مواردی که ادعا شده در این گروه رعایت آن الزامی است ممنوعیت انتشار و بازتاب مطلب، بحث، گفتگو یا حتا کامنتی است که حاوی اتهام زنی به فرد، افراد یا گروهها و ناسزا و توهین باشد.

مکان: ABF, Stockholm ، تاریخ: 8 تا 10 ژوئن 2018
زمان‌بندی برنامه کنفرانس ، هزینه و نحوه پرداخت توضیح داده شده است.
بنیاد پژوهش‌های زنان ایران نهادی است فمینیستی و غیر انتفاعی كه به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.

این روزها بسیار می‌شنویم که از زنان انتقاد می‌شود که چطور هم از برابری صحبت می‌کنند هم مهریه طلب می‌کنند. این یادداشت با نگاهی به قوانین سوئد در زمینه حقوق اقتصادی زنان، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چرا در شرایط فعلی ایران، وجود مهریه برای زنان ضروری است و چه باید کرد تا زمینه برای حذف مهریه فراهم شود.

اخیرا ویدیویی منتشر شده که در آن زنان پلیس به بهانه بدحجابی، قصد دارند تعدادی دختر را به زور به داخل ون گشت ارشاد ببرد اما وقتی با مقاومت آنها مواجه می‌شود، دست به خشونتی باورنکردنی می‌زند. پخش این ویدیو در فضای مجازی افکار عمومی را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.

وفقیت جهانی جنبش #من‌هم ثابت کرده است که گروه‌های زنان به تلاش‌ها و دستاوردهای یکدیگر تکیه می‌کنند، خود را نظم و سامان می‌دهند، و با یکدیگر مرتبط می‌شوند. اکنون زنان صدای خود را با هم بلند می‌کنند و داستان‌های دردناک‌شان، که سال‌ها است در خود خفه شده بوده، به صداهایی متحد، منسجم، و قاطع تبدیل می‌شود که خواهان تغییر و دگرگونی است.

امروز ما ناظر همان قیام ملی هستیم و مردم بجان آمده ی ستم رسیده ای را می بینیم که دیگر حتی تاب تحمل انتظار رسیدن فریدونی را هم ندارند! و برای دفع جبر و ظلم ضحاکی، فریاد زنان به خیابان ها ریخته اند، بی آن که بیمی از مرگ و شکنجه و زندان ماردوشان و دژخیمان شان بدارند، و فرانک هایی که آنها نیز بیش از این تحمل بار سنگینی روسری های نکبت تحمیلی را بر سر ندارند و روسری ها را همچو پیشبند چرمینه ی کاوه که به نیزه آویخته بود، بر چوب آویخته اند، مگر زنجیرهای اسارت و زورگویی را پاره کنند

با اینکه جوان است صدایش همچون روحی است قدیمی که در چندین قرن گذشته ریشه دارد و از تار و پود تاریخ سخن می‌گوید. ...»
ترانه ی فلامینگوی پریسا ارسلانی، روایتگر اندوه ایرانیان از خشک شدن دریاچه ارومیه، نگین فیروزه ای ایران است.

بانک مرکزی در ابتدای سال جدید با تغییر و تحولات مدیریتی زیادی روبه‌رو بود که در مهمترین آنها مسوولیت خط مقدم ارزی کشور در بانک مرکزی به یک زن سپرده شد.همچنین مدیران بالای ۳۰ سال خدمت بانک مرکزی بازنشسته شدند.

خانم «نخستین» ادامه داده «امیدوارم این اتفاق خوب برای دیگر بانوان استان نیز رقم بخورد. فکر می‌کنم ادامه چنین انتصاب هایی به عملکرد نفر اول بازمی‌گردد.
«مریم نخستین» هم گفته «در راستای اطلاع‌رسانی با رسانه‌ها تعامل و از ظرفیت آن‌ها استفاده خواهم کرد.»

برخلاف انتظاری که میرفت ماه گذشته حرکتی نظیر تظاهرات هفدهم اسفندماه 1357 در مقابله با حجاب اجباری صورت نگرفت

ما در دورانی از تکنولوژی مافوق مدرن زندگی می کنیم که با فشار یک دکمه بدست یک فرد مریض و غیر مسئول دنیا به جهنم تبدیل می شود، آیا وقت آن نرسیده است که ژن های معیوب را در نسلهای جدید به مرور زمان اصلاح و یا حذف شوند؟ زنان بعنوان خالق و تولید کننده نسل جدید انسان این حق را دارند که تصمیم بگیرند اسپرمی را در رحم خود پرورش دهند که عاری از ژن امراض روانی و معلولیتهای جسمی باشد،

فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر به مناسبت روز جهانی زن صفحه‌ای اینترنتی به راه می‌اندازد که ۱۰۱ آمار و اطلاعات تکان دهنده درباره‌ی خشونت جنسی و تبعیض علیه زنان در سراسر جهان را به نمایش می‌گذارد.

زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد با نگارش نامه‌ای روز ۸ مارس”روز جهانی زنان” را به همه زنان تبریک گفته و از شکنجه‌هایش که در بازداشتگاه اداره اطلاعات کرمانشاه با آن روبرو شده است، پرده برداشته است.
نسخه‌ای از این نامه که جهت انتشار در اختیار شبکه حقوق بشر کُردستان قرار گرفته است به شرح ذیل است:

ارزش‌های مسلط مردانه‌ی دنیایی که هیچ‌چیزش واقعی نیست. وقتی می‌بینم که زنان –یا حتی مردان- برای اینکه ثابت کنند قوی، جذاب، شکست‌ناپذیر یا موفق هستند، شادی اغراق شده یا بی‌تفاوتی نمایشی از خودشان بروز می‌دهند، فکر می‌‌کنم با کمتر از این میزان یا دست‌کم با صرف همین قدر انرژی و زمان برای «خوب» و «محکم» بودن می‌توانند «واقعی» و «عادی» باشند.

نیرویی جز خواست ملت نیست. زن‌ها به جایی رسیده ‌اند که واقعا این تغییرات را می‌خواهند. دولت نیز هم‎خوانی دارد و در دولت و مجلس شاهد کمک هایی هستیم که این موانع برداشته شوند.

حکومت نظامی اعلام نشده در روز جهانی زن

این قلم پیش از این در نوشتاری با عنوان «فاحشگی، مقام زن در اسلام» کوشیده است برای سه پرسش اساسی دربارۀ مسئله زنان، یعنی شغل و حرفه و محل درآمد، سن بلوغ و سن ازدواج و سرانجام دلیل فروپایگی زنان نسبت به مردان در اسلام، پاسخ‌هایی بیابد. این پاسخ‌ها را در اینجا با وضوح بیشتری تکرار می‌کنیم و سپس از مبارزۀ زنان علیه دشمنِ اسلامی خواهیم گفت.

اکنون دختران شجاع نسل سوم ایرانی بنام دختران خیابان انقلاب بالای سکوها رفته، به حجاب اجباری اعتراض می کنند. دختران خیابان انقلاب نمایندگانی زنان و دخترانی هستند که نتوانسته‌اند هویتی را که حکومت اسلامی در چهل سال گذشته به زنان ایرانی دیکته کرده، بپذیرند

بمناسبت روز 8 مارس روز جهانی زن, با تعظیم به نقش و مبارزات زنان میهنم

کنشگر نسل جدید، واسطه هایی همچون اصلاح طلبی، انقلابی گری، براندازی و . را نیز ‏دور میزند و مثلاً زمانی در دوران انتخابات با انگیزه های کاملاً شخصی – و نه لزوماً به خاطر حمایت از ‏فلان فرد یا جناح سیاسی- حرکت های انتخاباتی به نفع خود می سازد و در زمان دیگر برای طرح و ‏خواسته های شخصی ش کل نظام سیاسی را به پرسش می گیرد.حرکت های ‏حاصل این نوع کنشگری جدید ه در قالب گفتمان‌های رایج و دوقطبی «برانداز و انقلابی / ‏اصلاحات» یا «لاییک/ اسلامی»، «این جناح / آن جناح»، «سلطنت / ولایت وفقیه» و... جا نمیگیرد

گرامی باد روز هشتم مارس !

بنابراین ما در ۸ مارس علیه حبس جمعی، خشونت پلیس و کنترل مرزها، علیه برتری سفیدپوستان و علیه کوبیدن بر طبل جنگ‌های امپریالیستی آمریکا، علیه فقر و علیه خشونت ساختاری پنهانی راهپیمایی خواهیم کرد که مدارس و بیمارستان‌های ما را به تعطیلی می‌کشاند، آب و غذا را مسموم می‌کند و ما را از عدالت در بازتولید محروم می‌کند.
ما برای حقوق کارگران، برابری حقوقی برای تمام مهاجران و دستمزد مکفی و برابر اعتصاب خواهیم کرد زیرا با کاهش هر یک از این ابزارهای دفاع جمعی خشونت جنسی در محل کار تشدید می‌شود.

حرکت های خود بخودی گسترده توده ای، خیزش ها و قیام ها ی مردمی پدیده هایی از درون خود بروز می دهند که روی دادن و دامنه ی تاثیرات شان پیش بینی پذیر نیس . پدیده هایی که گاه بخشی از لرزه ها یند و زمانی هم از پس لرزه ها. پدیده رفع حجاب از سوی یکی از بانوان شرکت کننده در یکی از تظاهرات مردمی در تهران که در آغاز چندان به چشم نیامده بود با شتابی شگفت از یک امر منفرد و کوچک به موضوعی سراسری و ملی و حتی جهانی بدل گشت.

همان‌گونه که رفقا مستحضرند در شبکه‌های اجتماعی ازجمله تویتر، اینستاگرام و فیس‌بوک بحث و مبارزه بین دیدگاه‌ها و رویکردهای مختلف با جهت‌گیری‌های متفاوت طبقاتی درباره ۸ مارس ۲۰۱۸ روز جهانی زن(۱۷ اسفند ۱۳۹۶) و به یک معنای واقعی در برخورد به مسئله زن آغاز گشته است. این امر خوبی است که مبارزه حادی طبقاتی بین دیدگاه‌های مختلف درباره مسئله زن در آستانه روز جهانی زن، یک‌بار دیگر شروع‌ شده است.

احزاب وظیفه‌شان این نیست که جنبش‌های مدنی و یا کمپین‌‌ها را تحت قیمومیت خود درآورند، بنا نیست که احزاب سیاسی بیایند و برای این جنبش‌‌ها تعیین تکلیف کنند. بنابراین خود این جنبش‌‌ها مستقل حرکت می‌کنند اما احزاب موافق با اهداف هر جنبش مدنی طبعا از آن حمایت می‌کنند و همین حمایت‌‌ها بر قوت و دامنه‌ی جنبش‌‌ها می‌افزاید. مهم این است که در حد امکان اکثر مردم و احزاب و گروه‌ها، روشنفکران و مصلحین، حتی بخش فزاینده‌ای از اعضای دولت و بخشی از روحانیون و نواندیشان دینی از مطالبات به‌حق زنان دفاع کنند

زنان ایران ۳۹ سال است که با روش های مختلف با حجاب اسلامی در مبارزه اند و حرکتی که ویدا موحدی معروف به «دختر(زن) انقلاب» با برداشتن روسری و آویزان کردن آن بر روی یک چوب آغاز کرد تداوم مبارزات زنان ایران در این مقوله است . این حرکت در شهرهای مختلف و بوسیله دختران ، مادران ، مادر بزرگ ها و حتی مردان گستردش یافته وآمار بدست آمده نشان میدهد که۲۹ نفر از آنان دستگیر شده اند و از شرایط آنان اطلاعی در دست نیست.

با ساده لوحی از خود می پرسم، چرا در قرن بیست و یکم که قرار بود تاکسی های پرنده بدون سرنشین شرکت اوبر به مدیریت آقای دارا خسروشاهی آدمها را از روی پشت بامها به محل کار و زندگی ببرند ، یک قدرت پیشرفته نمیتواند با رقبای خود که به سطحی از نزدیکی با او در موفقیت های علمی و اقتصادی رسیده اند، برای بوجود آوردن جهانی بهتر ، دست در دست هم گذاشته و متحد شوند؟ همه آمار ها نشان میدهند که جهان هرگز اینچنین غنی و برخوردار از همه امکانات نبوده؟ فقط یک سیستم توزیع عادلانه کافیست .

در این روزها که مسئلۀ حجاب در پی حرکت اعتراضیِ معروف به «دختران خیابان انقلاب» به مباحثه‌ای عمومی تبدیل شده، غالباً از حجاب به گونه‌ای صحبت می‌کنند که گویا حجاب اسلامی اصولاً چیز خوب و پسندیده‌ای است و ظاهراً فقط نباید اجباری باشد. در بارۀ «حجاب اجباری» بسیار گفته می‌شود، اما اصل حجاب شرعی و مسائل و مشکلات انسانی و اجتماعی ناشی از آن، موضوع هیچ گفت و شنودی نیست.

حرکت اعتراضی تعدادی از زنان ایرانی در اعتراض به حجاب اجباری با واکنش های زیاد و متفاوتی رو برو شد. تعدادی از روزنامه نگاران و تحلیلگران در اینباره برای صفحه ناظران نوشته اند
دختران خیابان انقلاب' در ۲۲ نگاه: لیلا اورند/ فرنوش امیرشاهی/ مهدیس امیری/ زهرا باقری ارشاد/ منیره برادران/ فرزانه بذرپور/ اعظم بهرامی/ نگین بهکام/پروانه حسینی/ نعیمه دوستدار/ آزاده دواچی/ نیلوفر رستمی/ نسیم روشنایی/ لادن سلامی/ شهلا شفیق/ منصوره شجاعی/ پرستو فروهر/ منیره کاظمی/ ساقی لقایی/ نسیم صحرا/آوا هما/ لیلی نیکونظر

پدیده دختر خیابان انقلاب، قدرت و شکوه دیگری به خیزش انقلابی و آزادی‌خواهانه مردم ایران داده است.
پیشروان جنبش کارگری باید با تمام قوا از این جنبش و از پدیده "دختر خیابان انقلاب" حمایت کنند. بویژه که این جنبش در ماهیت خود چپ است و وزنه کارگر و سوسیالیسم را تقویت میکند.

یک سده است که خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری، در مسیر تحولات و تغیرات بنیادین قرار گرفته، این بدان معناست که این بخش مهم از جغرافیای جهان در تلاش برای بازبینی و بازسازی خود در حوزه های اجتماعی و سیاسی است با این همه این تحولات یک سده ای خاورمیانه در وجوه مختلف بر شرایط اجتماعی فرهنگی و سیاسی مردمان خودش و حتی فراتر از منطقه تاثیرات بسیاری گذاشته است.

در جهان امروز، تنوع در فرم وترکیب و رنگ و اندازه‌ی پوشش زنان، مرز و محدوده‌ای نمی‌شناسد. به تعداد انسان‌ها و به تناسب گوناگونی فرهنگ و آداب و رسوم اجتماعی، سلیقه‌های بسیار متنوع برای انتخاب نوع و رنگ و فرم لباس وجود دارد.

«از لحظه‌ای که از خانه بیرون رفتم تا برسم به سکویی که روی آن رفتم، قلبم انگار در گلویم می‌زد. نه این که فقط ترس باشد. البته که ترسیده بودم. چون معلوم نبود چه اتفاقی می‌افتد. اما فقط ترس نبود. هیجان بود و یک سری احساسات تا آن لحظه شناخته‌نشده. وقتی که رفتم روی سکو ایستادم، روسری‌ام را به سر چوب زدم و چوب را بالا گرفتم، تپش قلبم خیلی بیشتر شد.»