مجسمه ی لنین در عشق آباد یک کار هنری و تاریخی است.

28.11.2022 - 16:29

61

از چند تا چهار راه که رد شدیم، رسیدیم به یک خیابان عریض و تا چشم کار می‌کرد از هر دو طرف امتداد داشت . قربان گاهی به مناسبتی در باره اسامی خیابان ها توضیح میداد ولی چون برایم اهمیتی نداشت دقت نمی کردم و به فکر های خودم ادامه میدادم ولی برای رعایت ادب و احترام قربان، گاهی به تایید سرم را تکان می دادم . موقعی که گفت این‌ خیابان ،کوراوغلی، است چون نام آشنایی بود بیشتر دقت کردم. گفت که اگر ادامه دهیم میتونیم مجسمه لنین را هم ببینیم ولی تا آنجا دور است یک روز دیگر می‌رویم. ترجیح من دیدن مردم و مکان‌های عادی بود ولی قربان توضیح داد که خود مجسمه مثل همه مجسمه های دیگر لنین است منتها ، مجسمه ی لنین در عشق آباد یک کار هنری و تاریخی است و در موقع ساخت آن تیره های چندگانه ملت ترکمن نشان قالی‌های ترکمن را در تزئین پایه مجسمه به کار برده‌اند. نزدیک یک پارک که رسیدیم از هر طرف صدای موسیقی زنده شنيده می‌شد. وارد پارک که شدیم به هرطرف که گوش میدادم صداهای موسیقی مختلفی شنيده می‌شد. اولین گروه روی یک سکوی مخصوص موزیک و نمایش به نواختن مشغول بودند و تعدادی جوان و نوجوان با صدای آن می رقصیدند ،کمی جلوتر یک گروه دیگر هم شبیه گروه اول و گروه سوم را هم از دور ديديم به راه خود ادامه دادیم. من که از سرزمین زجه و زاری آخوندها و نوحه دست قطع شده عباس و دامن پاره شده زینب آمده بودم ،می دانستم که همه جای دنیا مردم با موسیقی شادی شان را جشن می‌گیرند و با شنیدن موسیقی شاد و سر حال می‌شوند. ولی از اینکه در یک پارک سه گروه مختلف موزیک می‌زنند ،تعجب کردم. از قربان پرسیدم که چه مناسبتی است که چند گروه همزمان در پارک موزیک می‌زنند. - اینها گروه های آماتور هستند و در مواقع مختلف در این پارک تمرین می کنند ، علاقه مندان و جوانان می‌توانند گوش بدهند و یا برقصند ، ولی آخر هفته گروه های حرفه ای به عنوان‌ روز کاری‌شان دو شب در پارک ها و یا در جاهای مناسب دیگر موسیقی اجرا می‌کنند. - حالا فهمیدم که صدای موسیقی که هر شب در فضا پخش می شود این گروه ها هستن. -بله درسته . از پارک که بیرون آمدیم سوار یک تریلیبوس که یک اتوبوس برقی به درازای دو اتوبوس معمولی بود شدیم ودر یک محله مسکونی با آپارتمان های ۵ طبقه پیاده شديم، در میان ساختمان ها محل بازی کودکان بود و تعدادی زوج با بچه هایشان بیرون بودند . بچه ها مشغول بازی روی سر سره ها ویا تاب خوردن بودند ،تاک و توکی زوج های جوانتر دست در دست ویا شانه به شانه قدم می‌زدند. قربان گفت که اینجا یک رفيق ارمنی دارم و قول داده‌ام که او را ببینم. می‌رویم که او را ببینیم. از پله ها بالا رفتیم تا طبقه سوم . دو ردیف آپارتمان بود و قربان چند ضربه‌ ملایم به در سمت راست زد . در را دوستش باز کرد . مرا معرفی کرد و در خلال معرفی کلمه ایران به گوشم خورد . حدس زدم که اینجا دیگه از تاجیکستان نیستم. او را هم معرفی کرد و چون اسمش عجیب تلفظ می‌شد نخواستم و نتوانستم به خاطر بسپارم ولی برای راحتی وقتی با قربان و در باره او با قربان صحبت می کردم می گفتم آقای ارمنیان .قربان هم از این اسم راضی بود و چون آدم شوخ و شادی بود به دوستش هم با این اسم صحبت کرد که دوتایی با هم خندیدند. ارمنیان قد متوسط و موهای فرفری داشت و ماهیچه های ورزیده که مرا یاد تنه درخت بنه در کو ه های خودمان می انداخت که خیلی سفت و در هم فشرده است.. همسرش هم بود و سریع روی میز را پر کرد از خوردنی ،چند نمونه سوسیس،ماهی دودی و خیار و گوجه. مرد هم بلند شد یک بطری کنیاک و یک بطری ودکا گذاشت رو میز. وقتی که آن دو تا بطری را دیدم، خودم را بیهوش و تلو تلو خوران دیدم که در خیابان آواز میخونم.

سرخس، گذر از رودخانه خشک (1)

اکثر مردم فقط قهرمانان مرده را می خواهند (2)

از سال سیاه ۶۰ تلاشم این بود که از یاسوج هر چه دورتر باشم (3)

اینها که با زورو جنگ روزگار مردم را سیاه کرده‌اند، نمی توانند از خنده کودکان جلوگیری کنند(4)

ازپاقدم هدیه پاریسی یک طرف مملکت در جنگ میسوخت و طرف دیگر در سیلاب(5)

بستری با برگ و خاشاک ساختم ؛ دور و برم را از نگرانی وجود مار لگد زدم 6

قدم و فکر آغاز این سفرم از پشت بام خانه میر جعفرهفده سال قبل شروع شد 7

کسی بدرستی نمی‌توانست ثابت کند که از کجا شروع شد/8

کشيدن لوله های نفت با مرگ بلوطها همراه بود!/9

ستاره ها می توانند راه را نشان دهند (10)

تردید داشتم چه اسمی را انتخاب کنم(11)

چند سال بود که خودم نبودم (12)