کودک بودم روزی جناب سرگردی که طبقه ی بالا مینشست با پدرم گفتگو میکرد و میگفت که دیگر نمیتواند درخدمت این حکومت برای لقمه ای نان دست بهرکاری بزند. وتصمیم دارد استعفا بدهد.
یک وانت خرید و میرفت لوازم دست دوم میخرید و میفروخت به مشتری خودش.
و تا پدرم را میدید میگفت یخچال را از طبقه سوم کول میکنم ولی وجدانم راحت است که نان نامردان را نمیخورم.