بی شک منظوررفیق حریری، از دروغگویی ایرانیان شیعه ! اشاره وی به مسئله تقیه ! یا دروغگویی حلال در مذهب شیعه می باشد. رفیق حریری، نخست وزیر پیشین لبنان در یک عملیات تروریستی مشترک؛ سوریه و جمهوری اسلامی، کشته شد.
دیپلوماسی در تونل زمان
سیاست خارجی حکومت اسلامی در تونل زمان! در جا می زند. غافلگیر شدن جمهوری اسلامی در مذاکرت پیشین، میان ایران و شش کشور در ژنو، نشان داد؛ که دیپلومات های وزارت امور خارجه ایران، در انجام وظیفه خود غفلت کرده اند، و این ناشی از عدم درک دستگاه دیپلوماسی ایران نسبت به مسائل روز جهان می باشد. اصولاً از آغاز انقلاب اسلامی تاکنون، در سیاست خارجی جمهوری اسلامی دگرگونی بزرگی رخ نداده است. گویا از دیدگاه حاکمین ایران، چرخ زمان، از حرکت باز ایستاده است و تا ابد به همین وضع باقی خواهد ماند. هنوز مسئولین ایران، جهان را دو قطبی می بینند، کشورهای عربی و اروپایی را نوکران آمریکا و اسرائیل! بشمار می آورند.
رویداد های چند ماه گذشته بیانگر این واقعیت است که تحریم های اقتصادی، رژیم اسلامی را از پای درآورده است. اگر گفتگو ها در ژنو، کمی به درازا بکشد، شکی نیست که رژیم اسلامی ناچار خواهد شد در برابر شیاطین بزرگ و کوچک، به سجده ! بیافتد.
تنها درخواست رژیم اسلامی از حریفان آن است که پنهانی به سازش برسند و به گونه ای آبرومندانه به این گفتگو های ده ساله پایان داده شود و آبروی رژیم در برابر مردم ایران و جهانیان حفظ شود.
جمهوری اسلامی بخوبی دریافته که خط قرمز! ادعایی ولی فقیه، رنگ و روی خود را باخته است. رژیم نگران آن است که اگر هر چه زودتر اختلافات در ژنو پایان نیابند، به جز ادامه دشواری های روز افزون اقتصادی، غرب می تواند در مذاکرات آینده، شروط انهدام موشک های دوربرد رژیم اسلامی و شناسایی اجباری اسرائیل را در دستور کار قرار دهد. مگر نه این است که سران حکومت اسلامی خود را عضوی از سازمان ملل دانسته و صلح طلب معرفی می کنند، این شروط می توانند به عنوان میزانی برای آزمایش راستگویی و درستکاری رژیم اسلامی باشد.
از نرمش قهرمانانه تا مانور هنرمندانه
آیت الله خامنه ای پیش از آغاز گفتگو های ژنو، برای آماده کردن زمینه سازش با آمریکا، عبارت نرمش قهرمانانه! را عنوان کرد. این گفته آقای خامنه ای، که خود را ختم الکلام! می داند، موضوع صد ها طنز و کاریکاتور شد، و از سوی منتقدین به عنوان عقب نشینی و سازشکاری تعبیر شد. ولی فقیه مطلق، در سخنرانی امروز خود در جمع بسیجی ها، پیش از آغاز گفتگو های ژنو-3، برای پایان دادن به تمسخر ها، نرمش قهرمانانه را به مانور هنرمندانه! و استفاده از روش‌های متنوع برای دستیابی به مقصود، تعبیر کرد.
این نشان می دهد که رهبر جمهوری اسلامی و بالطبع دولت ایران، هنوز در پی فریب طرف های مذاکره، با استفاده از روش های گوناگون به هدف دستیابی به مقاصد خود می باشند.
در فرهنگ واژه های نظامی ، مانور به تمرین و آزمایش گفته می شود و در ایران به آن رزمایش، می گویند. رزمایش، همان جنگ نمایشی! است، و در واقع یک عمل ساختگی و نمایشی بشمار می رود. آیا مذاکره کنندگان ایرانی برای انجام مذاکره ساختگی و نمایشی به ژنو رفته اند؟.
جمهوری اسلامی هنوز از شدت ضربه سهمگینی که ده روز پیش در ژنو، بر سیاست حرافی! اش، وارد آمد، گیج و سر در گم است. جمهوری اسلامی، تنها موضع گیری سرسختانه فرانسه و توطئه اسرائیلی ها را موجب این شکست می داند و امیدوار است، چهارشبنه بیستم نوامبر2013، در کنفرانس ژنو-3، فرانسه به لطف آمریکا و انگلیس از خر شیطان! پیاده شود و در نتیجه ماجرای تحریم ها پایان یابد.
محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در جمع خبرنگاران اعزامی به ژنو درباره نتیجه و پیش‌بینی از مذاکرات پیشِ‌رو گفته است: مذاکرات انجام خواهد شد و نتیجه آن با خداست!. باید پرسید، آیا خدا! می تواند در این گفتگو ها، نقشی به سود ایران بازی کند؟.
سیاست خارجی جمهوری اسلامی، در درون ایران نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. سیدعباس عراقچی، معاون امور حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی از کار دشوار در ژنو-3، سخن می گوید، و از شرکت احتمالی جان کری، وزیر امورخارجه آمریکا در این کنفرانس ذوق زده است. جان کری گفته است؛ توافق با رژیم ایران، خطری برای امنیت اسرائیل نیست. ولی اسرائیل به این گفته جان کری ،اعتماد و اعتقاد ندارد. این اسرائیل است که در تیررس موشک های دوربرد ایران و حزب الله لبنان قرار دارد.
دروغگویان نمونه و اقدامات اعتماد سازی
دست اندرکاران وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی می گویند: « با توجه به سلب اعتمادی که در ژنو قبلی از هیات ما نسبت به نحوه مذاکرات انجام شد، کار دشوارتری در ژنو- 3، در پیش رو خواهیم داشت که بخش اول بازگرداندن اعتماد به مذاکره و دیگری کار کردن بر روی نقاط مورد اختلاف است». جمهوری اسلامی بخوبی دریافته است که قول وقرارهایش از ارزش و اعتبار برخوردار نیستند.
نامه های سرگشاده چند ایرانی به فرانسوا اولاند، دشنام های چند جان بر کف ولایت فقیه، در فیس بوک و اینترنت به لوران فابیوس و خانواده اش، تغییری در سیاست دولت فرانسه ایجاد نخواهد کرد. از این ایرانیان به عنوان رژیم نگهدار! نام برده می شود.
نامه خانم سناتوری که همواره از پذیرایی های گرم و نرم! رژیم اسلامی برخوردار است و عضو لابی شناخته شده رژیم اسلامی در اروپا می باشد ، نیز تاًثیری بر سیاست دولتمردان فرانسه نخواهد داشت.
ده سال است که فرانسه و اسرائیل، مواضع سختی در برابر جمهوری اسلامی اتخاذ کرده اند. آغاز مذاکرات هسته ای میان پنج به علاوه یک و ایران نیز ده سال پیش می باشد. فرانسه نگران است که اگر جمهوری اسلامی از مذاکرات ژنو برنده بیرون آید، کشور های دیگر منطقه چون؛ ترکیه، مصر، عربستان و امارات عربی نیز وارد مسابقه دست یابی به انرژی هسته ای و در نتیجه سلاح اتمی شوند. این گزارش که درسال 2010، در یک تلگرام دیپلوماتیک از سوی سفارت آمریکا در پاریس به واشنگتن ارسال شده بود، از سوی ویکی لیکس افشا شد.
در این تلگرام دیپلوماتیک، همچنین آمده است: فرانسه از دسیسه چینی ایران درمورد، کلوتید رایس، دانشجوی دختر فرانسوی که در ایران به جرم جاسوسی بازداشت شد، بشدت خشمگین است. جمهوری اسلامی این دختر دانشجو را با قاتل شاپور بختیار معاوضه کرد. به همین دلیل ، فرانسوا اولاند ، پس از روی کا رآمدن شیخ حسن روحانی ، آخرین رئیس کشوری بود که برای شیخ حسن پیام تبریک فرستاد.
تعارف دلیلی بر اعتماد نیست
نقش مهم تعارف در آداب و معاشرت ایرانیان، برقراری نوعی صلح و آرامش میان طرفین است. تعارف دلیلی بر اعتماد نیست.
سید محمد صادق خرازی، که خود چند بار سفیر جمهوری اسلامی در فرانسه بوده است، چند روز پیش با انتقاد از سیاست فرانسه در برابر رژیم اسلامی، در یاد داشتی در صفحه فیس بوک خود نوشت: « اما من به دلیل آن که مدتی در فرانسه ماموریت داشتم با روحیات دولتمردان این کشور به‌خوبی آگاه هستم... روزگاری فرانسه در زمان ژاک شیراک، با درایت همکاری استراتژیکی را با ایران شروع کرد در آخرین ملاقات شیراک و خاتمی در بهار 1384 شیراک گفت متاسفم بگویم ما دیر ایران را درک کردیم و ایران دارای ظرفیت‌های ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک است و بیشترین نزدیکی را با ایران در زمانی حس می‌کنم که فرصت‌مان به پایان رسیده است ».
این گفته های سید محمد صادق خرازی، به خوبی نشان می دهد که او و دیگر همکارانش در وزارت امور خارجه ایران، شناخت ژرفی به ریزه کاری های سیاست ندارند. سید محمد صادق خرازی، وارونه آن که مدعی شناخت خوبی از روحیات دولتمردان فرانسه می باشد، بیشترتحت تاًثیر تعارفات بی پایه دیپلوماتیک، آن هم از سوی سیاستمدار کهنه کاری چون ژاک شیراک، قرار گرفته است.
تجارت پنیر با فقرا
در سال 2010، هنگام نهار در اقامتگاه سفیر فرانسه درتهران، مسئولین شرکت پنیر سازی بل، در فرانسه می کوشند قرارداد فروش پنیرفرانسوی به جمهوری اسلامی را به دست آورند. درهمین هنگام یکی از دیپلومات های فرانسوی حاضر در جلسه، به پنیر فروشان هشدار می دهد؛ مراقب باشید در صورت بستن قرار داد با ایران، فعالیت شرکت خود را در آمریکا به خطر می اندازید ،چون گروه های فشار، وابسته به اسرائیل، علیه شما در آمریکا اقدام خواهند کرد. مردم ایران هنوز پنیرهای سه گوش، این شرکت را که با مارک " گاو خندان" عرضه می شود، به یاد دارند.
در بحران کنونی اقتصادی در جهان، هیچ شرکتی مایل نیست خلاف جریان آب شنا کند. شرکت های فرانسوی که بر خلاف این جریان شنا کرده و در بازار ایران فعالیت می کنند، ناچار هستند که همه اسناد و فاکتور های معاملات خود را که گاهی دو متر مکعب حجم دارد را برای بازرسی به وزارت اقتصاد فرانسه تحویل دهند.
معامله با اعراب ثروتمند
در آغاز سال 2013 میلادی، شرکت های فرانسوی مبلغ پنج میلیارد یور، قرارداد های تجاری با عربستان سعودی امضاء کرده اند، و در انتظار پنج میلیارد یورو دیگر تا ماه ژانویه 2014، می باشند. به گفته یک دیپلومات فرانسوی، این روند در سال 2014 نیز ادامه خواهد یافت.
هفته پیش در نمایشگاه هوایی دوبی، تنها در نخستین روز نمایشگاه مبلغ سفارش ها بیش از دویست میلیارد دلار بوده است. بخشی از این سفارش خرید هواپیما های پیشرفته، از سوی شرکت های هواپیمایی منطقه خلیح فارس، نصیب فرانسه شده است.
فرانسه دوست واقعی اسرائیل
در سفر چند روز پیش فرانسوا اولاند به اسرائیل، شیمون پرس، رئیس جمهور و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، هر دو با هم، تا پای پلکان هواپیما به پیشواز آقای اولاند رفتند و به زبان فرانسه به او خوش آمد گفتند.
فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه، دریکی از سخنرانی هایش دراسرائیل گفت: « صد و پنجاه هزار! فرانسوی در اسرائیل زندگی می کنند». آمار یهودیان فرانسوی بیش از ششصد هزار تن می باشد. بنابراین فرانسه متعهد به برقراری امنیت شهروندان خود در فرانسه و اسرائیل می باشد.
اکنون فرانسه هم زمان از پشتیبانی اسرائیل و جامعه جهانی یهودیان برخوردار است و هم اعراب ثروتمند را در کنار خود جای داده است، بنابراین نیازی به فروش پنیرو قطعات اتومبیل پژو، به جمهوری اسلامی ندارد. کل مبلغ قرار داد های تجاری میان فرانسه و ایران، به اندازه یکی از قرارداد های میان فرانسه و کشور های جنوب خلیج فارس نمی شود.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید