افشای جزئیات فساد در رژیم فاسد محرمانه است، اصرار نكنید!

وزیر-صنایع
علیرغم جنگ و جدال جناحهای رژیم اسلامی كه گاها به افشای گوشه ای از دزدیهای عوامل رژیم منجر میشود، عموما كسی مورد مواخذه قرار نمیگیرد و بعد از مدتی سر و صداها را میخوابانند زیرا همه جناحها در چپاول جامعه و فساد و دزدی دست دارند. اینكه چرا این سیستم فاسد بهمین شكل به حیاتش ادامه میدهد بخاطر اینست كه فساد اقتصادی و استبداد سیاسی بعنوان دو ركن لازم و ملزوم همدیگر عمل میكنند. مردم از حق اطلاع از فعل و انفعالات درون رژیم و امكان نظارت بر آنها محرومند، و از سوی دیگر تمركز قدرت و تصمیم گیری در دست یك عده محدود امكان چنگ انداختن آنها به كل امكانات جامعه و طیفهای مرتبط به آنان را فراهم كرده است. در همین ماجرا گرچه ظاهرا محجوب بعنوان یكی از منتقدین جریان فساد در فولاد ظاهر میشود اما ابائی ندارد كه برای جزئیات ماجرا جامعه را نامحرم قلمداد كند. و جالب اینست كه وقتی پای حقوق این مردم «نامحرم» بمیان میاید رژیم فاسد جمهوری اسلامی برای مزد «كارشناسان» و هزینه ارگانهای تبلیغ و تحمیق و دروغ پراكنی اش پولهای كلانی صرف میكند تا برای توجیه و توضیح جنبه های مختلف تهاجم افسارگسیخته به معیشت مردم انبوهی از آمار و ارقام جعلی تا تئوریهای سفارشی اقتصادی را در جزئیات رسانه ای كند. و از طرف دیگر برای مخفی كردن اسامی آقازاده ها و چپاولگران اسلامی آئین نامه مجلس و در صورت لزوم گله ای اوباش برای جلوگیری از شلوغی كفایت میكند.

وضع زندگی سرمایه داران صنایع فولاد كه به یك قلم فساد آن اشاره شد و داستان زندگی ٣٠ هزار كارگر بازنشسته ذوب آهن اصفهان كه بخاطر پرداختن حقوقهای پرداخت نشده شان بیش از یكسال آواره خیابانها بودند فقط یك مثال از تفاوت وضع زندگی و امكانات دو طبقه است كه در سرمایه داری جمهوری اسلامی مقابل هم صف كشیده اند. این نظام فاسد باید بزیر كشیده شود تا جامعه بتواند نفس بكشد.*