شناسایی مزدوران و ایجاد وحشت در دل آنها، تکنیک موثر در جنگ روانی

ناپلئون بناپارت می گوید: « در جهان دو قدرت وجود دارد، شمشیر و اندیشه. همیشه در درازمدت اندیشه، شمشیر را شکست می دهد» به یقین وحشت سلاحی با قدرت تفنگ یا حتا تانک است. اگر شما دشمن را به اندازه ی کافی بترسانید، می توانید بدون جنگیدن او را شکست دهید. چنین منطقی پشت جنگ روانی قرار دارد. سلاحی که تفکر را هدف می گیرد و با ایجاد وحشت آن را از کار می اندازد. یکی از سلاحهای روانی بسیار موثری که مبارزان جنبش سبز بر علیه حکومت نظامیان اشغالگر به کار گرفتند و تاثیر آن را در واکنش های دست پاچه ی بعدی آنها می توان دید، تصویر برداری از مزدوران و عوامل سرکوب در حین حمله به تجمعات مسالمت آمیز و انتشار آن تصاویر در فضای مجازی وب است. یک نمونه ی موفق این کار، فرد مظنون به قتل ندا آقاسلطان، موسوم به عباس کارگر جاوید است که علاوه بر کارت شناسایی عکس دار وی، کلیپی هم از وی بر روی اینترنت پس از جنایت و مطابق با شهادتی که دکتر آرش حجازی پیشتر داده بود، منتشر شد و راه را بر تمام توجیهات مسخره و پوشالی حکومت برای همیشه بست و بطور قطع بدانید که این فرد تا زمانی که به چنگال عدالت بیافتد، دیگر آسایش و آرامش خویش از دست داده است. بدیهی است که این نوشته در جهت ترغیب و تشویق مبارزان بر انتقامگیری شخصی نیست، بلکه هدف تنها شناسایی مزدوران کودتاچی و خنثا کردن آنهاست تا روزی که در دادگاه صالح مورد محاکمه قرار گیرند. چنین است تمام مزدورانی که عکس و مشخصات آنها افشا شده و همگی در وحشت از روز اجرای عدالت، دیگر خواب و خوراک نخواهند داشت. ترساندن دشمن با این روش کاری بسیار موثر و کم هزینه است. اینها با خانواده ی خود بین مردم زندگی می کنند و پس از افشای جنایتهایشان دیگر آرام و قرار از دست داده و به سختی حاضر می شوند در سرکوبهای بعدی شرکت کنند. این به معنای از کار انداختن آنان است. اما پس از شناسایی بسیجیان فعال یا مزدوران سرکوبگر، باید فشار روانی و وحشت آفرینی را بر روی آنها متمرکز کرد. یکی از موثرترین راهها برای از کار انداختن نیروی مزدور، یافتن محل زندگی یا محل کار وی است. سپس می توان تصاویر وی را در حال سرکوبگری با پست یا وسایل دیگری در محله ی او پخش کرد. این پیامی به اوست که « ما تو را می شناسیم» و همین در برابر خانواده و اقوام و غیره منفعل می کند. اهمیت این روش در تهاجم روانی بر دشمن بسیار زیاد است. از خانواده و اقوامش ترد می شود، همیشه به همه چیز در دور و برش مشکوک خواهد شد، در خیابان و زمان تردد احساس امنیت نمی کند و خلاصه همه جا نگران است. هیچ جا را امن نمی بیند و جو پیرامون او به هم می ریزد. یکی از مهمترین تکنیک های جنگ روانی همین است و مبارزان جنبش به خوبی آن را به کار می گیرند. البته پیدا کردن شماره تلفن و راههای تماس با آنها و ارسال پیامهایی که به او هشدار دهد، حتمن در برنامه کار مبارزان هست. انتقال پیام از طریق خویشاوندان، دوستان و آشنایان هم بسیار مفید است. جنایتکارانی که با حربه ی «نصر بالرعب» همچون اشغالگران بر مردم شریف ایران حکومت می کنند، انگشت شمارند و ما بی شماران بر آنان پیروز خواهیم شد.