رفتن به محتوای اصلی

راه سبز من به رنگین کمان می رسد، راه سبز شما چطور؟

راه سبز من به رنگین کمان می رسد، راه سبز شما چطور؟

جنبش سبز در پیروزی خود نباید تردید کند، تمامی شواهد حاکی از این پیروزی است. اما عمق یافتن این جنبش از سرعت پیشروی آن مهمتر است. جوانانی که این جنبش را رهبری می کنند باید در کنار طرح تاکتیکها که به خوبی هم از پس آن بر آمده اند، به استراتژی و اهداف بلند مدت آن هم بیاندیشند. کمترین هزینه و بیشترین فایده باید حاصل عملکرد این جنبش باشد. از نکاتی که دوستان دست اندرکار جنبش بر آن تاکید می کنند، تنوع گسترده طیفها و نیروهای مردمی درون جنبش سبز است و نگرانی از گسیختگی بین طیفهای درونی جنبش در طول راه دارند. ما نباید قطاری باشیم که در هر ایستگاه کسی را پیاده می کند، برعکس باید در هر ایستگاه مسافران تازه ای را سوار کنیم. باید کارگران، معلمان، قومیت ها، پیروان مذاهب دیگر و خلاصه همه را به درون خودمان بیاوریم.Rainbow on green road باید سنگر به سنگر پیشروی کرد و با فتح هر سنگر مواضع خودمان را در آنجا تحکیم و غیرقابل تخریب کنیم. از سوی دیگر عده ای مرتب می خواهند تمام شیب این حرکت را به سوی مذهبی های حامی جنبش سوق دهند و توجیه آنها این است که مبادا آنها از ما جدا شوند، ضمن اینکه باید مراقب این امر بود، باید به این دوستان متذکر شد که اصرار بیش از حد شما ،خود برای غیرمذهبی ها که بخش عظیمی از این جنبش را اشغال کرده اند دغدغه آفرین است. شما هم باید نگران ریزش آنها یا سایر اقشاری که قرار است در آینده به آن بپیوندند باشید. پس ابتدا باید تصویر صحیحی از مطالبات همه نیروهای پیش برنده داشت و این کار با تدوین جمع بندی خواسته های حداقلی نیروهای درون جنبش است که من ابتدا از لینکی در وبلاگ نیک آهنگ کوثر نمونه آن را به عنوان «مرام نامه رسا» دیدم و شما نیز حتما به آن برخورده اید. در اینگونه کارها باید مشارکت کرد و یا مشابه آن را به راه انداخت. باید زمانی که نیروهای کودتاچی در آستانه تسلیم قرار گرفتند، برای حفظ وحدت خودمان چیزی در دست داشته باشیم. به نظر من، همزمان اینکه همه ی بخش های جنبش در نوشتن یک قانون اساسی کثرت گرایانه و دموکراتیک به عنوان یک هدف بلندمدت، دست اندرکار باشند بسیار بهتر از این است که چند پیرمرد بنشینند و برای نسلهای بعدی تصمیم بگیرند. نمی توان به پای صندوق رای رفت و ندانست که به چه رای می دهیم، همان سنگی که پدران ما در سال ۵۸ به چاه انداختند و اکنون ما باید آن را دربیاوریم. تدوین یک نقشه راه برای قانون اساسی رنگین کمان که برآیند حداکثری همه باشد، وظیفه ی امروز ماست.

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

برگرفته از:
luna4freedom.wordpress.com

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید