*******
اعتراض و انتقادهای فعالان موسیقی نسبت به جلوگیری از برگزاری کنسرت‌های مجوزدار و ایجاد مشکلاتی درباره روی‌سن‌رفتن‌زنان نوازنده و همخوان در یکی، دوسال اخیر روند روبه‌رشدی داشته است. اهالی موسیقی شامل مصطفی کمال پورتراب، شهرام ناظری، هوشنگ کامکار، حسن ریاحی، داوود گنجه‌ای، فریدون شهبازیان، هادی منتظری، نسرین ناصحی، شهلا میلانی، نصرالله ناصح‌پور، رامین صدیقی، بابک چمن‌آرا، داریوش پیرنیاکان و... که برای مجمع‌عمومی سالانه خود عصر روز یکشنبه، ١٧اسفند در خانه موسیقی جمع شده بودند، با بیانیه‌ای مخالفت خود را با لغو کنسرت‌ها و پیگیری مسایل حقوقی مربوط به قانون کپی‌رایت نشان دادند.
داریوش پیرنیاکان:
«قطعا چنین تجمع‌هایی تاثیر خوبی دارد و می‌تواند اعتراض اهالی موسیقی را به مسوولان بازتاب دهد. مهم این است که یک حرکت فرهنگی در مقابل یکسری کارهای غیرفرهنگی انجام شده. ما در این جلسه تاکید کردیم به سیاست کاری نداریم و وقتی یک بازدارندگی فرهنگی پیش می‌آید، از خانه موسیقی انتظار می‌رود از حق‌وحقوق موسیقیدانها حمایت کند. ما در همین جلسه تاکید کردیم که دولت تدبیر و امید هم تحت فشار است و درک می‌کنیم این ممانعت‌ها از جانب دولت نیست بلکه عده‌ای دوست دارند هنرمندان را وجه‌المصالحه قرار دهند تا از این طریق ما به دولت فشار بیاوریم، درحالی که مساله برای ما آشکار است و به همین دلیل به‌نظرمان بهترین راه عملی برای جلوگیری از چنین کارهایی، قانونگرایی است. اگر همه ما به قانون پایبند باشیم، وضعیتمان مشخص خواهد بود و دیگر ارگان‌هایی که مسوولیت نظارت بر موسیقی را ندارند، در مجوزهای وزارت ارشاد دخالت نخواهند کرد.»
حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه‌موسیقی:
«با کمال‌تاسف این‌روزها مواردی را تجربه می‌کنیم که در این ٣٠سال هیچ‌گاه سابقه نداشته است. هیچ‌وقت فکرش را نمی‌کردیم با شروع دولت تدبیر و امید، موسیقیدانها دچار یأس و ناامیدی شوند.این مساله دل همه ما را به‌شدت به درد آورده است. آن روزی که قرار است توده میلیونی را در خیابان یا پای صندوق رای بیاورند، تمام شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی فقط موسیقی پخش می‌کنند. چطور در آن عرصه‌ها موسیقی خوب است؟ بعد بگوییم موسیقی در هر شکلی مطرب‌بازی است؟ آیا جامعه موسیقی این توهین‌ها را تحمل می‌کند؟»
سالار عقیلی: «وقتی روی صحنه، اولین تصنیف را خواندم دیدم همسرم از روی صحنه پایین می‌رود. گویا گفته بودند اگر پایین نروند برق سالن را قطع می‌کنند. تصمیم‌گیری برای من خیلی‌سخت بود که برنامه را ادامه بدهم یا قطع کنم چون بیش از هزارو٢٠٠نفر بلیت خریده بودند و از راه‌های دور آمده بودند. شاید اشتباه کردم و باید قطع می‌کردم. اما اگر بار دیگر چنین اتفاقی بیفتد، برنامه را قطع می‌کنم.»
حریر شریعت‌زاده، نوازنده دف و همسر عقیلی به شرح ماجرای پیش‌آمده در این کنسرت پرداخت : «ما به آنها با اینکه مخالف موسیقی هستند احترام می‌گذاریم، ولی برای آنها کارت‌دعوت نفرستاده‌ایم. بگذارند کارمان را انجام دهیم.»
او این رویدادها را سیاسی دانست: «اتفاقاتی که در سطح مملکت انجام می‌شود، اتفاقات حساب‌شده سیاسی است. از سیاسیون می‌خواهیم ما را رها کنند. چندی پیش برای من چنین موضوعی پیش آمد که گفتند در گروهم خانم نمی‌تواند روی صحنه برود و من از اجرای برنامه منصرف شدم. در کشور تفکری است که می‌خواهد خود را بر جامعه تحمیل کند، ما می‌گوییم این حق را ندارند. این رفتار آنها تازیانه‌زدن بر دریا است و خودشان را خسته می‌کنند.»
منبع:
روزنامه‌ی شرق
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید