فصل مشترکمان انقلاب است، شما چطور؟

در آستانه سالگرد انقلاب پرشکوه و پر امید اسلامی قرار داریم، انقلابی که ریشه در آمال و امیدهای اصیل ملتی خسته از ضرب و زور استبداد داشت و کمتر کسی می توانست در آن روزهای نوستالوژیک نزدیک به پیروزی، انتظار انحرافی چنین عمیق و سقوطی چنین شیب دار برای این دستاورد عظیم ملی داشته باشد.

نسل من فارغ از همه دلخوری ها و بعضا تنفری که از افعال منحرف کنندگان این میراث گرانقدر ملی در سینه پردرد خود انباشته، اما قرابت و نزدیکی خاصی را میان خود و مطالبات مسلوبش با انقلاب و پتانسیل های مغفول و مهجورش احساس می کند و از این حیث انگشت نقد و اعتراض های کنونی را که همین نسل جوان نوگرا و معترض ستون پایه آنرا تشکیل می دهند، شاهدیم که نه به سوی اساس و نفس انقلاب بل بسمت ریشه ها و مصادیق حقیقی و حقوقی انحراف انقلاب نشانه رفته است.

بر این اساس جنبش کنونی و پتانسیل عظیمی که وجود و فعالیت و اراده نسل کنونی بدان بخشیده، بر سر اصالت اصل و نفس انقلاب دارای فصل مشترک است تردیدی به خود راه نمی دهد و نمی توان آنرا در پی تصفیه حساب با انقلاب دانست، بل مشخصا بدنبال تعیین تکلیف با بنیانهای انحراف انقلاب است و این فی الواقع گواهی بر حُب نفس انقلاب به مثابه یک میراث ملی در بطن ذهن نسل کنونی است.

از این نظر با عنایت به فضای کنونی که برخی از بیرون سعی دارند جنبش را و خواستگاه مطالباتی اش را در جلد صرف و قطعی یک دیسکورس( سکیولاریسم شاید هم لائیسیته)، محدود نمایند و از یک گفتمان، تعریفی جهانشمول ارائه دهند و به نام چنین نگاهی، نیروهای جنبش را دچار تفرق و تشتت نمایند(نشدنی نیست) باطنا اصل انقلاب را نفی مفهومی می کنند و راه رستگاری ملت را تنها در گسست از مفهوم و محتوی و اصل انقلاب معرفی کنند و البته دستوری و طلبکارانه هم عمل می کنند، می باید تصریح کرد که اینگونه که این عزیزان متصورند، نیست.

این نسل نه نگاهش را به دین و نه نگاهش به نفس انقلاب را اگر هم دچار تحلیل و نشست شده باشد، کاملا از کف نداده و نیک می داند، آنچه با آن در چالش است نه نسبتی با مذهب دارد و نه نسبتی با اصل انقلاب.

طی این چند هفته گذشته، خاصه پس از بیانیه شماره هفده مهندس موسوی، جریان های منظور نظر، به شکلی ملموس وارد فازی شدند که در نهایت هدفی جز القاء عقب نشینی عناصر موثر و وجیه المله جنبش از مواضع بحق ملت نداشت، و البته در خلال و اکنون، شاهدیم رِنج شعور سیاسی نسل سبز را که اینگونه اقدامات، کمترین اثری بر حمایت آنان از مسیر نقش آفرینی آقای موسوی و دیگر عزیزان موثر نداشته است.

از این نظر لازم می دانم بدین به اصطلاح حامیان نه چندان باورمند جنبش سبز که جز در وقت احساس نفع و ضرر سیاسی حمایت صرفا کلامی خود را از راه سبز ملت پر امید ایران اعلام نکرده اند، اطلاع دهم که دریافت و برداشتی غلط از آنچه جنبش بدنیال آنست داشته اید.

و البته اضافه نمایم، که بر شماست اگر صداقت و سلامت نفس دارید، تکلیف خود را با جنبش مصر برحفظ انقلاب و معترض به انحراف انقلاب هر چه زودتر روشن کنند چه که نمی توان پذیرفت آنان که با اصل انقلاب ناسازگارند درست عکس ماهیت مطالباتی جنبش، حامی حرکت سبز هستند.

برای شفافیت بیشتر لازم است نگاهی اجمالی بیندازیم به موثرترین نیروهای سیاسی که استعداد و اقبال کمی و کیفی اجتماعی پشت سر ایشان است.

نیروهای های فعال در جنبش که دیسکورس قالب را در این جنبش نمایندگی می کنند را می توان به دو طیف منقسم دانست که فصل مشترک هر دو نگاه مثبت، و دلبسته به اصل انقلاب است.

به بیانی دیگر نیروهای مذکور که از منظر قیاسی، حجم جمعیتی نیروهای موثر از سویی و اقبال اجتماعی در جایگاه بالاتری نسبت به دیگر گروها و جریان ها قرار دارند.

این هر دو گروه به اصل انقلاب به مثابه یک دستاورد ناب مبارزه پیشروانه ملت ایران می نگرند و در حقیقت با اصل مسئله که انقلاب اسلامی است، زاویه و مشکلی ندارند و آنرا به شکل مشخص پذیرفته اند و از این رهگذر مخالفت، نقد و پراتیک معترضانه شان در حداقلی ترین وضعیت، اصلاح درون ساختاری با استفاده و رجعت به ظرفیت ها و پتانسیل های مغفوله همین قانون اساسی ودر حالت بیشینه اصلاح بدون قید و شرط و کامل در ساختار رژیم سیاسی و بازگشت به قرائت نخستین انقلاب و مشخصا ارجاع به نسخه پیش نویس قانون اساسی است.

طیف نخست موجود در این جریان، نگاه و موضع چندان منفی و ردی به مسئله ای ولایت فقیه یا ارگان معطوف به نهاد مذکور ولایت ندارند هر چند اعتقاد برخی از اعضای این طیف از جمله مهندس مسیرحسین موسوی عطفی خاص دارد با نگاه مشهوری که عبای ولایت را تنها بر قامت آقای خمینی واجد معنا می دانستند، و از اینرو چندان بی میل نیستند که تکلیف جامعه با مسئله یا بدعت ولایت مطلقه فقیه و ارگانهای دارای رابطه ارگانیک با آن یکبار برای همیشه روشن شود. این نگاه در این طیف مخالفانی هم دارد از جمله آقای خاتمی، که در حال حاضر بحث در این مورد چندان مورد نظر نیست.

طیف دوم حاضر در این جریان، اصلاح گرایان فرا ساختاری هستند که مشخصا اصول فرماسیون سیاسی فعلی را که دعدودی را مر آن پارادوکس های مشخص و غالبا دردسرآفرین و مضر مشاهده می گردد، نشانه می روند و علت العلل مشکلات کشور و انحرافی را گریبان انقلاب را طی سه دهه اخیر گرفته در بدعتهایی یافته اند که طی چند دهه پس از انقلاب به غلط به محتوی کاذب انقلاب مبدل شده اند از این رو خواستار اصلاحات گسترده یا به عبارتی بهتر بازگرداندن انقلاب به مسیر نخست و اصیل خود هستند، که در صورت فعلیت یابی تحول عمیق در ماهیت سیستم فعلی پدید در سر می پروراند.

این طیف مشخصا به تجربیات منفی گذشته اذعان دارند و در این میان بر خلاف طیف هم فصل و متفرق المزاج دچار نوستالوژی دست و پاگیری بنام دوران قداست مرحوم آقای خمینی نیستند و متشکلند از افرادی که یا از دیرباز متعلق به چنین دیدگاهی بوده اند یا طی بیش از یک دهه اخیر دچار دگردیسی و تحول عمیق نظری شده اند و با علم و ایمان به اصالت انقلاب، محتوای ساختار را با عطف نظر به تجربیات عینی از سالهای نخست انقلاب منحرف می شمارند و بصورت مشخص اصلاحات عمیق را از یک سو و رجعت به تعریف نخست قانون اساسی که در پیش نویس اولیه به میان آمده بود را مطالبه می کنند و درمانی البته اٌولی برای این زخم بشمار می آورند.

این طیف مشکلات و معضلات را فراتر از صرفا تمرکز بر اصل ولایت فقیه می نگرند و البته بشکل مشخص تر و مستقیم تری اصل ولایت فقیه را به مثابه اهم فی الاهم معضلات معرفی کرده و می شمارند.

اگر تصاویر قلیان اصیل احساسات ملت را بر ضد استبداد و نمادهایش و ساختاری که خود مظروف انقلاب ست و نه ظرف آن، را می بینید، نمی توانید بحساب مخالفتو معاندت ملت با اصل انقلاب تلقی نمائید بل دقیقا شاهد سندی بر رد چنان برداشتی است این تصاویر، چه که جامعه هیچگاه نه در شعارهای نیروهای اجتماعی و نه در عمل سیاسی خود عناد با انقلاب را مصور ننموده بل عشق به میراث ربوده شده را به نمایش گزارده است.

انشاء الله همگی خواهیم دید شعله های مقاومت را که بیست و دوم بهمن ماه سر می کشد و استخوان های پوسیده استبداد را مالا در هم خواهد می شکند و انقلاب اصیل و عزیزمان را از شر و نکبت دجالان وشب فروشان و جائران رهایی خواهد داد.

جنبش سبز انقلاب پیروز است.

انشاء الله

mrshokouhifard@gmail.com