جشنواره فیلم دوبی؛ نسل جوان، اسلام و تقابل دو نسل

سینمای عرب

جشنواره دوبی تا سال دهم بخش مسابقه بین المللی داشت و فیلم های ایرانی هم در این بخش شرکت داشتند و گاه به موفقیت هایی هم رسیدند، اما از سال قبل، این جشنواره بخش مسابقه ای خود را به فیلم های کشورهای عربی محدود کرده و در واقع تمام تلاش خود را صرف حمایت و گسترش فیلم های عربی می کند.

نمایش شصت فیلم عربی در جشنواره امسال و بازار بزرگی که در کنار این جشنواره برپا می شود، جشنواره دوبی را به سکویی برای اعتلای سینمای عرب بدل کرده است.

جوایز جشنواره

جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره امسال به فیلم "همین که چشمم را باز کردم" ساخته لیلا بوزید از تونس رسید؛ فیلمی که سعی دارد تقابل دو نسل را در جامعه ای اسلامی به نمایش بگذارد.

داستان فیلم در سال ۲۰۱۰، پیش از انقلاب تونس اتفاق می افتد. با دختر هجده ساله ای روبروییم که بر خلاف خواسته والدینش برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی، عاشق موسیقی راک و خوانندگی است؛ از سویی سبک و سیاق زندگی او درباره عشق و نوشیدن الکل به شدت در تناقض با جامعه و خانواده بسته او قرار می گیرد.

تم تقابل دو نسل و پرداختن به نسل جوانی که در برابر سنت ها و محدودیت ها قرار می گیرد، مهمترین مایه ای بود که در فیلم های عربی امسال می شد جست و جو کرد.

جایزه بهترین فیلم اماراتی به فیلم "رفتن به بهشت" ساخته سعید سالمین المری رسید؛ یک فیلم جاده ای درباره جوانی به نام سلطان که از ابوطبی تا فجیره به دنبال مادربزرگ اش است.

جایزه بهترین فیلم مستند جسنواره به فیلم "ما هرگز بچه نبوده ایم" ساخته محمود سلیمان از مصر رسید. فیلم داستان زنی را دنبال می کند که بعد از طلاق گرفتن از همسرش باید از چهار بچه اش نگهداری کند.

فیلم های پر سر و صدای دیگری از سینمای عرب در بخش غیر مسابقه ای جشنواره به نمایش درآمدند؛ از جمله انیمیشن سی میلیون دلاری "بلال" که سعی داشت این چهره صدر اسلام را بدون اشاره به مذهب به عنوان یکی از اولین مبارزان علیه تبعیض بررسی کند و فیلم "عشق حلال" ساخته اسد فولادکار - که ماه آینده در بخش مسابقه جشنواره ساندنس به نمایش در می آید- سعی دارد چهره متفاوتی از روابط پشت پرده زنان و مردان در جامعه بسته مسلمان لبنان ارائه کند.

سینمای ایران

سینمای ایران در بخش "سینمای جهان" دو فیلم داشت: "چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت" ساخته سعید جلیل وند و "مردی که اسب شد" ساخته امیر حسین ثقفی.

چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت که اولین نمایش جهانی اش را ماه سپتامبر در بخش افق های جشنواره ونیز تجربه کرد، داستان عجیبی را درباره مردی روایت می کند که قصد دارد از طریق آگهی پول قابل توجهی را به نیازمندترین شخص اهدا کند.

داستان فیلم بستری است برای نمایش فقر در جامعه، اما گاه نحوه پرداخت اثر تئاتری و اغراق آمیز می شود.

"مردی که اسب شد"، سومین فیلم بلند فیلمساز جوان، امیر حسین ثقفی، تجربه متفاوتی است در سینمای ایران؛ فیلمی با نماهای بسیار طولانی به سبک بلا تار، فیلمساز برجسته مجاری، که در فضایی ضد قصه و با تکیه بر تصویر شکل می گیرد.

Image copyrightImage captionکاترین دونوو در جشنواره فیلم دوبی

تقدیر از کاترین دونوو

چهره زیبا و معصوم کاترین دونوو در فیلم های دهه شصت و هفتاد اشکال متفاوتی را ترسیم کرد؛ از زنی سرد در "تنفر" پولانسکی تا "معصومیتی حرام شده" در تریستانای لوئیس بونوئل.

حالا او یکی از ستایش شده ترین بازیگران زن تاریخ سینماست که در بیش از یکصد و بیست فیلم نقش آفرینی کرده؛ از جمله شماری از بهترین فیلم های تاریخ سینما.

جشنواره دوبی فرصت تقدیر از او را مغتنم شمرد و با دعوت از این بازیگر فرانسوی، جایزه یک عمر دستاورد هنری را به او اهدا کرد.

عزت العلایلی بازیگر سینمای عرب، سامی بوعجیله، بازیگر عرب سینمای فرانسه، و نصرالدین شاه، بازیگر سینمای هند، دیگر هنرمندانی بودند که جایزه یک عمر فعالیت سینمایی را از جشنواره دوبی امسال دریافت کردند.

گلچینی از سینمای جهان

در جشنواره دوبی امسال ۱۳۴ فیلم از شصت کشور نمایش داده شد؛ از جمله گزیده ای از بهترین فیلم های سال سینمای جهان: از "ویکتوریا" ساخته دیدنی سیاستین شیپر که داستانی جذاب را در یک نما در ۱۴۰ دقیقه روایت می کند، تا "آدمکش" پروژه جاه طلبانه هو سیائو سین.