همه میدانند راهپیمایی 25 خرداد 1388، با آرامشی مثال‌زدنی برگزار شد و همه میدانند این راهپیمایی در عین آرامش چندین کشته‌داد. پس حرفی برای گفتن نمی‌ماند جز این‌که واقعن چند جوان در آن روز جان خود را از دست دادند؟ پرسنل بیمارستان رسول اکرم که در تهران‌ویلا، در منطقه‌ی ستارخان واقع است، صبح 26 خرداد تظاهرات کردند. پیکر شهدا را به آن بیمارستان رسانده بودند و نیروهای حکومتی از پزشکان بیمارستان خواسته بودند علت مرگ را ایست قلبی عنوان کنند. پرسنل آن بیمارستان می‌گفتند تعداد کشته‌شده‌ها خیلی بیشتر از هشت نفر بود. همه میدانند بامداد دوشنبه 25 خرداد درست سه روز بعد از انتخابات نیروهای گارد به فرماندهی سرتیپ پاسدار عزیزالله رجب زاده دانشگاه تهران را به محاصره خود در آوردند نیروهای بسیج واطلاعاتی وامنیتی زیر پوشش حفاظتی گارد ویگانهای ویژه سپاه پاسداران که در نیروی انتظامی مامور به خدمت می باشند حمله به داخل کوی دانشگاه را که از قبل در دستور کار خود قرار داده بودند شروع کردند در داخل دانشگاه فجیع ترین واقعه تاریخی را انجام و چهره کریه حکومت استبدادی را به ثبت تاریخ رساندند . درگوشه وکنار جای جای ایران جنایت ها کردند . علی خامنه ای در 29 خرداد سه روز بعد وقوع این همه جنایت در خطبه‌های نماز جمعه تهران پیرامون اعتراضات خیابانی هشدار داده و گفت که مسئولیت «خون‌ها و خشونت‌ها و هرج و مرج‌ها» بر عهده کسانی است که از تظاهرات‌ها پشتیبانی می‌کنند. خامنه‌ای در سخنان خود از انتخابات و سلامت آن دفاع کرد. اکنون سه سال از آن واقعه تلخ تاریخی بر مردم ایران گذشته است آیا ضرورت ندارد بعد از این تلاش ها امروز که مصادف با آنروزهای تاریخی است با حضور در معبرها وامکان عمومی یاد وخاطره شهیدان و زجر دیدگان را گرامی بداریم.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید