و در همینجا از نوشته دوستم اصغر جیلو وام می گیرم که نوشته بود :"بعبارت دیگر استقلال شورای سر دبيري رسانه های فوق درتعيين برنامه ها ومضامين آنها، در مقابل كارفرماي خود وَيَا سرمايه گذار و صاحب رسانه، نيز يكي دیگر از شرايط فعاليت اين رسانه هاست، به همین خاطر کیستی کارفرما و سرمایه گذار وصاحب رسانه، گرچه مهم است انا فاکتور تعیین کننده ای برای منع استفاده از تریبون این رسانه ها برای رساندن صدای مردم به یکدیگر و به گردش در آوردن اخبار واطلاعات سانسور شده توسط حکومت ایران، نمیتواند باشد. این که استقلال شورای سر دبیری در عمل به طور کامل رعایت نشود نیز دلیلی برای تحریم استفاه از تریبون این رسانه ها، برای تبادل نظرات واطلاعاتی که پحش آنها توسط حکومت ایران قدغن است، نخواهد بود. از سوی دیگر طبق قانون، رسانه هايي كه در بريتانيا ثبت شده ودر اين كشور دفتر واستوديو دارند باید در برخی از برنامه هاي خود، امکان دهند که نمایندگان نظرات مختلف و یا متضاد بتوانند هر یک دیدگاههای خود را در آن برنامه طرح کنند." ایرانیان منتقد ؛ مخالف رژیم اسلامی باید بدانند که در نبود چنین رسانه های پر قدرت فارسی زبان؛ جمهوری اسلامی در وضعیت ابر بحران ها بیش از دهه شصت اعدام می کرد . در غیاب وجود چنین رسانه هایی، جز پرس تی وی و آر تی و العالم و حام جم، چیز دیگری نصیبشان نخواهد شد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید