بیانیه بمناسبت بیستمین سالروز ترور د.صادق شرفکندی و یارانش
مردم مبارز کردستان!
خلقهای تحت ستم ایران!
هواخواهان صلح و آزادی در سراسر جهان!
مبارزان و هواداران حزب دمکرات کردستان!
17 سپتامبر امسال، بیست سال از ترور دکتر صادق شرفکندی، دبیرکل حزب دمکرات، فتاح عبدلی عضو کمیته‌ی مرکزی و مسئول دفتر نمایندگی حزب در خارج از کشور، همایون اردلان مسئول کمیته‌ی حزب در آلمان و نوری دهکردی، آزادیخواه ایرانی و دوست حزب دمکرات که در رستورانی بنام میکونوس در برلین پایتخت آلمان هدف سوء قصد تروریستهای جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته و در دم جان باختند، می‌گذرد.
ترور میکونوس برای حزب دمکرات و جنبش آزادیخواهانه‌ی کردستان و سراسر ایران ضربه‌ی سنگین و خسران بزرگی بود. د.صادق شرفکندی در حالی بدست تروریستهای جمهوری اسلامی بشهادت رسید که هنوز زخم ناشی از فقدان زنده‌یاد دکترعبدالرحمن قاسملو سیاستمدار نامدار کرد و دبیرکل این حزب که سه سال پیش از آن، وی نیز بدست تروریستهای جمهوری اسلامی در وین ترور شده‌بود، التیام نیافته بود. د. صادق شرفکندی در مقام یک رهبر قاطع و شایسته توانست بعد از فاجعه‌ی وین جای خالی زنده‌یاد د. قاسملو را پرکرده و اجازه ندهد نگرانی و نا امیدی بر حزب دمکرات و جنبش کرد در کردستان ایران بالگستر گردد.
دستگاه قضایی آلمان دادگاهی جهت رسیدگی به پرونده‌ی ترور میکونوس تشکیل داد که پس از حدود سه سال و نیم تحقیقات دقیق و همه جانبه به واقعیات پی برد و رهبر و مقامات بلند پایه‌ی جمهوری اسلامی را به عنوان آمران ترور رهبران کرد به جهانیان معرفی کرد. این دادگاه در جریان تحقیقاتش حتی به این واقعیت دست یافت که ترور وین نیز بدستور همین گروه از مقامات جمهوری اسلامی به مرحله‌ی اجرا درآمده‌است.
در واقع اگر دادگاه میکونوس برگزار نمی‌شد، بیعدالتی و ستم تاریخی‌ای که در جریان رویداد وین بر حزب دمکرات و خلق کرد روا داشته شد، در رویداد میکونوس نیز تکرار می‌شد و حقیقت و عدالت قربانی بند وبستهای اقتصادی میان ایران و آلمان می‌گشت، اما دادگاه میکونوس در نهایت شجاعت و استقلال، حکم خود را صادر کرد و تهدیدات و امتیازات جمهوری اسلامی به آلمان و موانع و کارشکنی‌های دولت این کشور بر سر راه دادگاه، مانع اراده‌ی دادپرورانه‌ی قضات و دادستانهای دادگاه نشدند. اینکه در این دادگاه چند مزدور دون پایه‌ی وابسته به سپاه پاسداران زندانی شدند یا خیر مهم نیست، بلکه مهم اینست که تمامیت این رژیم و مسئولان بلندپایه‌ی آن بعنوان تروریست و تروریست پرور معرفی شده و در سراسر جهان رسوا و محکوم گشتند. هرچند تروریسم دولتی جمهوری اسلامی نه با رویداد میکونوس آغاز شد و نه با آن به پایان رسید، اما بدون تردید رأی دادگاه میکونوس ضربه‌ی سنگینی بر تروریسم دولتی جمهوری اسلامی – دست کم در سطح اروپا – وارد آورد.
دوستان و هواخواهان مسأله‌ی کرد در سراسر جهان!
درست است که تروریسم پدیده‌ی جدیدی نیست و شاید هیچگاه بطور کامل ریشه‌کن نگردد، اما اگر بیشتر اوقات تروریستها و تروریست پرورها ضربه‌ی خود را در تاریکی و پشت پرده وارد کرده و مخفی بوده‌اند، جمهوری اسلامی در روز روشن و آشکارا به اقدامات تروریستی دست زده و از تروریسم حمایت کرده‌است. ما بر این اعتقادیم که اگر اراده‌ی جهانیان از همان ابتدا قاطعانه با تروریسم دولتی جمهوری اسلامی مقابله می‌کرد، احتمالا تروریسم به اندازه‌ی امروز امنیت جهانی را به خطر نمی‌انداخت. حزب دمکرات کردستان و خلق کرد بعنوان شناخته شده‌ترین قربانی تروریسم، خود را در جبهه ضد ترور دانسته و آنرا محکوم می‌نمایند. ما معتقدیم که جامعه‌ی جهانی باید راهکار عملی و قاطعانه‌‌تری جهت پیشگیری از تروریسم دولتی جمهوری اسلامی و سازمانها و گروههای تروریستی درپیش گیرد و اجازه ندهد تروریسم تحت الشعاع مناسبات سیاسی و اقتصادی قرار گیرد.
تروریسم دولتی جمهوری اسلامی و ترور مخالفان این رژیم به هیچوجه یک مشکل ایرانی و داخلی این کشور به تنهایی نبوده و نیست، بلکه یک معضل جهانی است و مجامع و محافل بین المللی نیز در مقابل آن مسئولند، زیرا سیاست ترور مخالفان در سیاست خارجی این رژیم نیز دنبال می‌گردد و نه قربانیان آن تنها به کردها یا ایرانیان خلاصه شده و نه کلیه‌ی ترورها در خاک ایران بوقوع پیوسته‌اند. از آمریکای لاتین گرفته تا اروپا و سراسر خاورمیانه، بخش اعظم اقدامات تروریستی به نحوی ازانحا با تروریسم دولتی جمهوری اسلامی مرتبط است.
قربانیان ترور میکونوس، میهمان انترناسیونال سوسیالیست، بزرگترین سازمان جهانی پس از سازمان ملل متحد بودند. این ترور تجاوز به جان رهبران کرد از سویی و حاکمیت ملی آلمان و اجلاس انترناسیونال سوسیالیست از سوی دیگر بود. به همین دلیل این جنایت، جسارت و بی احترامی آشکاری نیز به جامعه‌ی جهانی بود.
مردم آزادیخواه ایران!
نیروها و سازمانهای سیاسی و مدنی!
دکتر صادق شرفکندی و یارانش در حالی توسط تروریستهای جمهوری اسلامی بشهادت رسیدند که مشغول دیالوگ با نیروها و شخصیتهای سیاسی ایرانی بمنظور ایجاد هماهنگی و همکاری میان نیروهای اپوزسیون جمهوری اسلامی بودند. اهمیتی که د. شرفکندی برای نشست و دیالوگ با نیروهای اپوزیسیون ایرانی قائل بود از این اعتقاد حزبی‌اش سرچشمه می‌گرفت که عدم همکاری و هماهنگی میان نیروهای دمکرات و ترقیخواه کردستان و ایران، عامل اصلی بقای جمهوری اسلامی بشمار می‌رود. اما مایه‌ی تأسف است که 20 سال پس از شهادت د. شرفکندی و یارانش که در راه این آرمان جان باختند، این اتحاد تحقق نیافته است. نه تنها تحقق نیافته، بلکه هر بار به بهانه‌ای، شماری از شخصیتها و نیروهای ایرانی خارج از کشور، خواستهای جنبش ملی مردم کردستان را آماج حملات ناروای خود قرار می‌دهند. سال گذشته هنگامیکه حزب دمکرات کردستان در بیانیه‌ای، خواستار آن شد که جامعه‌ی جهانی در مقابل ستم و یورشهای دولتهای منطقه علیه ملت تقسیم شده و تحت ستم کرد از این ملت حمایت نماید، موجی از تبلیغات خصمانه علیه حزب ما و جنبش حق طلبانه‌ی مردم کردستان براه افتاد. امسال نیز انتشار موافقتنامه‌ای میان دو سازمان سیاسی کرد به بهانه‌ی دیگری بدل گشت تا اتهامات پوسیده‌ی دو رژیم پادشاهی و جمهوری اسلامی علیه جنبش ملی در کردستان تکرار گردد و کثیرالمله بودن ایران و ابتدایی‌ترین حقوق خلقهای تحت ستم ایران مورد انکار قرار گیرد. ما تأثر و تأسف خود را نسبت به وجود و عرض‌اندام اینگونه دیدگاهها و برداشتهای زیانبار اعلام داشته و بر حقوق ملی کرد و دیگر ملیتهای ایران تأکید می‌ورزیم. در همان حال توجه نیروها و سازمانها و شخصیتهای ایرانی را بسوی این واقعیت جلب می‌نماییم که بدون قبول کثیرالمله بودن جامعه ایران و برسمیت شناختن و احترام به خواستهای آنان، نه در حال حاضر در سطح اپوزیسیون هماهنگی و وحدت مبارزاتی ایجاد خواهد شد و نه در آینده یکپارچگی کشور تأمین و تضمین خواهد گردید.
ما از کلیه‌ی سازمانها و شخصیتها و هر فرد ایرانی آزادیخواه و مسئول انتظار داریم علیه این حملات تبلیغاتی و اینگونه دیدگاههای نادرست ایستادگی کرده و مشوق مقابله شجاعانه و واقعبینانه با واقعیات جامعه‌ی ایران و نشست و دیالوگ بمنظور درک متقابل و پی ریزی پایه‌هایی مستحکم برای اتحاد داوطلبانه‌ی ایران فردا باشند.
مردم مبارز کردستان!
بیست سال پیش جمهوری اسلامی با این هدف د. صادق شرفکندی و یارانش را ترور کرد که ضربه‌ی بزرگی نه تنها به حزب دمکرات، بلکه به جنبش ملی در کردستان ایران وارد آورد. اما خوشبختانه این حزب و این جنبش، علیرغم مواجهه با موانع ناخواسته و پشت سر گذاشتن فراز و فرودهای گوناگون، کماکان خارچشم مقامات جمهوری اسلامی هستند. تفکرات ملی در کردستان ایران از سویی عمیقتر و نهادینه‌تر گشته و از سوی دیگر منطقه‌ی وسیعتر و گستره‌ی بیشتری از جغرافیای کردستان را دربرگرفته‌است. جنبش مدنی علیرغم آنکه با مخالفتها و خصومت شدیدی مواجه است گسترش یافته و خلق کرد کماکان دارای سازمانیافته‌ترین و برجسته‌ترین نیروی سیاسی است، به نحوی که نیروهای سیاسی کرد نه تنها بسادگی به حاشیه رانده نخواهند شد، بلکه قادر به ایفای نقش اساسی و سرنوشت سازی در تحولات آینده‌ی ایران هستند.
مشکل اصلی اپوزیسیون کرد در کردستان آنستکه کماکان پراکنده و متفرق است و میان آنها همکاری و هماهنگی لازم وجود ندارد. حزب دمکرات کردستان این امر را یک مشکل جدی و حتی خطری علیه منافع ملت کرد در حال و بویژه در آینده می‌داند. همانگونه که بارها اعلام کرده‌ایم نزدیکی و وحدت دمکراتها را زمینه‌‌ساز و سرآغاز اتحاد و همکاری نیروهای سیاسی در سطحی بزرگتر می‌دانیم.
مردم آزادیخواه کردستان!
خانواده‌ی سرفراز شهدا!
در بیستمین سالروز شهادت د.صادق شرفکندی و یارانش یکبار دیگر تجدید عهد می‌نماییم که راه آنان را کماکان ادامه داده و تا تحقق آرمانهایشان از پای نایستیم. اطمینان داریم که خلق کرد به آن سطح از هشیاری سیاسی و ملی رسیده‌است که به سازمانهای سیاسی و مبارز خود نیرو و توان ببخشد تا بتدریج جای خالی مبارزان از دست رفته‌ی خویش را پر نمایند. راز بقای حزب دمکرات کردستان، پس از ضربات سنگین فراوان و فراز و نشیبهای سخت و دشوار، بدون تردید نیروی لایزال توده‌های مردم کردستان است.
گرامی باد یاد و خاطره‌ی د.صادق شرفکندی، فتاح عبدلی، همایون اردلان، نوری دهکردی و تمام شهدای راه آزادی،
مداوم باد راه شهدای میکونوس تا تحقق اهداف و آرمانهای مقدس آنان،
مرگ بر رژیم تروریست و تروریست پرور جمهوری اسلامی.
حزب دمکرات کردستان
دفتر سیاسی
26 شهریور 1391 (16 سپتامبر 2012)
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید