ایران نو : انگاره ای نو در جهانی نو

جهان آزاد دست کم سی سالی است که سیاست بازدارندگی (containment ) جمهوری اسلامی را در پی گرفته است.

 این سیاست نظام ولایی را در تنش افروزی برون مرز و سرکوب درون مرز باز نداشته و بی تردید شکست خورده است. عقل حکم‌ می کند که سیاست شکست خورده بی نتیجه به کنار گذاشته شود و راهکاری دیگری به اجرا گذاشته شود.

راهکار نو، به جای مماشات در برابر سرطان جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی و سعی در کنترل تاثیرات منفی آن ها، سیاست گذاری برای از میان بردن همیشگی آن است. می بایستی سیاست مداران جهان آزاد را توجیح کرد که سیاست خارجی و کارزارهای انتخاباتی خود را بر پایه پاسخ به سه دغدغه امروزین مردم جهان، یعنی امنیت، انرژی و اقتصاد (SEE = Security, Energy , Economy) به رای دهندگان و جامعه مدنی ارائه دهند. پاسخی نو بر پایه پارادایمی نو در جهانی نو بدون‌ جمهوری اسلامی.

بر کسی پوشیده نیست که پس از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، اسلام سیاسی شیعه و سنی،  حکومتی و غیر حکومتی در خاورمیانه و جهان،  رشد تصاعدی کرد و‌جریاناتی مانند حزب الله، القاعده، طالبان، داعش و دیگر را به وجود آورد و تروریسم و نا امنی را از کابل تا دمشق، از بیروت تا بغداد و از تهران تا آرژانتین و المان و پاریس و نیویورک گسترش داد.

امروزه میلیاردها دلار از پول مالیات دهندگان شهروندان جهان برای پیشگیری از تروریسم و ناامنی و جنگ و سرکوب هزینه می شود و در پی آن، میلیون ها تن از سوریه، افغانستان و ایران و .. در سراسر دنیا پناهنده می شوند و زندگی می کنند که این هم‌ تاثیر زیادی بر بودجه، فرهنگ و امنیت کشورهای میزبان گذاشته است .

با حمله پوتین به اوکراین و در نتیجه تحریم های گسترده علیه روسیه و ایران ، بهای انرژی از جمله بنزین و گاز برای شهروندان و کمپانیها چند برابر شده است. با وجود آن که تحریم هایی نیز اقتصاد دولتی، خصولتی، فشل و رانتی جمهوری اسلامی را نشانه رفته است، هنوز هم سیاستمداران اروپا و کانادا و سایر کشور ها برای جذب قراردادهای بازرگانی به مماشات با جمهوری اسلامی ادامه می دهند.

اما این سیاستمداران می باید به شرایط جدید امنیت، انرژی و اقتصاد خود پس از نظام ولایی بیاندیشند. چرا که پس از فروپاشی جمهوری اسلامی تروریست پرور،  سایر جریانات حکومتی و غیر حکومتی اسلام سیاسی نیز در زمان کوتاهی دومینو وار از صحنه تاریخ جهان پاک خواهند شد و جهان امن‌تری به جای خواهند گذاشت که در آن تعداد پناهندگان در اروپا و جهان نیز کاهش خواهد یافت.

ایران آزاد پس از جمهوری اسلامی پس از زیربنا سازی منابع زیاد نفت و گاز خود می تواند بخش مهمی از کمبود انرژی جهان را تامین کند و اروپا ناچار نخواهد بود که به این اندازه به انرژی روسیه وابسته باشد.

اقتصاد شکوفای ایران آزاد با سیستم قضایی مستقل و بازار آزاد و شفاف، فضای بزرگی برای مبادله دو طرفه خدمات ، کالا و نیروی متخصص انسانی فراهم خواهد کرد. قدرت خرید ایرانیان بسیار رشد خواهد کرد که بازار جدیدی برای بازرگان جهان آزاد خواهد بود. با گسترش فضای امن تر در خاورمیانه سایر کشورهای خاورمیانه نیز کم کم‌ به این رشد اقتصادی خواهند پیوست.

دنیای پسا جمهوری اسلامی امن‌تر، شکوفاتر و شادمان تر نه تنها برای ایرانیان،  بلکه برای سایر مردم جهان خواهد بود. سیاستمداران جهان، به ویژه در کشورهای ابرقدرت‌ می بایستی به همان دنیایی بیاندیشند که جوانان و مردم ایران و جهان می خواهند.

واقعیت این است که حقوق بشر، حقوق زنان و کودکان ایرانیان اولویت سیاستمداران خارجی نیست.  آنها در وحله اول به بهبود زندگی شهروندان خود اولویت می دهند.  اما از آن جا که منافع ملی ایشان در امنیت، انرژی و اقتصاد با گذار از جمهوری اسلامی بهتر تامین می شود، آنگاه می توان انتظار داشت که جهان مدرن همچنان که از نازیسم، فاشیسم، راسیسم و‌کمونیسم‌ حکومتی عبور کرد، از جمهوری اسلامی و اسلامی سیاسی نیز یک بار و برای همیشه عبور کند. در حالی که اکثر فعالان و سیاسیون ایرانی، از زاویه انساندوستی از شهروندان وسیاستمداران جهان درخواست همیاری و پشتیبانی دارند.