
جعفر اقدامی زندانی سیاسی در نامه سر گشاده خود به اپوزیسیون خارج از کشو از جمله می نویسد: " اپوزیسیون خارج کشور تنها نقطه امید و تنها نیرویی که می تواند این طلسم را بشکند.... این امر مستلزم تشکیل کنگره ای ملی است که در بر گیرندۀ تمامی نیروهای دموکراسی خواه و سکولار باشد ..."
آیا براستی اپوزسیون خارج کشور چنین رسالت و توانی در خود سراغ دارد؟ ودر این بین نقش جامعه بزرگ ایرانیان خارج چیست؟
آیا براستی اپوزسیون خارج کشور چنین رسالت و توانی در خود سراغ دارد؟ ودر این بین نقش جامعه بزرگ ایرانیان خارج چیست؟