اوت 2007

دوستان عزیز مقاله ذیل که یک نقد روانکاوانه در باب حافظ و در باب بحران مدرنیت حافظ و عارف درون ماست، توسط سایت زمانه به مدت دو هفته توقیف شده است و سپس نیز با انتقادات واهی رد گشته است. موضوع اصلی انتقاد آقای جامی، ناراحتی او از نقد من بر حافظ و عرفان است. زیرا بباور ایشان، تنها او و امثال او قادرند عرفان را درک و نقد کنند. در جواب انتقادش من از او خواستم، مقاله ذیل مرا که یک متخصص و یک نویسنده تازه سایت زمانه هستم، منتشر سازد و نقد خویش را نیز بر این مقاله بنویسد و منتشر سازد، تا...

اما آیا با فدارلیسم استانی مسئله حل خواهد شد یا صدها بار پیچیده
تر؟ اگر بخواهیم بر این نمط حکم کنیم، باید اساسا شعار عدم تمرکز را بازپس بستانیم و چماق رضاشاهی مرکز مقتدر را بر سر همة بخشهای اتنیک جامعة ایران بگیریم. گمان من این است که در این صورت، تنها و تنها راه تجزیه را به عنوان یک راه حل انسانی و مقرون به توسعه پیش پای بهرملت
های ایرانی گذاشته
ایم؛ گو یک دورة ده بیست سالة دیگر هم بتوانیم تمامیت ارضی ایران را چنین نگاه داریم. این آن چیزی
ست که آقای امینی از دریافتش ناتوانند؛

عمده هدف این اتحادیه جبران نیروی کارخود است که بشدت روبه تحلیل می رود. کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیاو نیوزلندو ژاپن تابحال توانسته اند متخصصان کشورهای درحال رشد رابه کشورخودفراخوانند. این ازاین نظر مهم است که علاوه برسود این کشورها ازنیروهای متخصص کشورهای درحال رشد، خود ازصرف هزینه گران پرورش این متخصصان هزینه می کنند

در کشورهائي که دموکراتيک نيستند، کماکان کسب قدرت هدف مرکزي فعالين سياسي است، گرچه در حالتي نظير انقلاب آمريکا، گرفتن قدرت از طريق انقلاب مسلحانه انجام شد و کسي هم بخاطر به قدرت رسيدن ازطريق انقلاب کردن ديکتاتور نشده است،