مارس 2011

خانم فریدا واحدی از مدیران ایرانی جامعه بهایی هند و رئیس امور خارجه این جامعه میباشند. مدت زیادی بود که در صدد مصاحبه با ایشان و آشنایی مخاطبین با ایشان و دیدگاههای ایشان و جامعه بهایی در زمینه مسائل مختلف ایران بودم که بنا بر مشغله کاری ایشان و مسافرتهای زیاد و محدودیت زمانی خودم این مهم به تعویق می افتاد. روز گذشته گفتگویی با خانم فریدا واحدی یکی از مدیران ایرانی جامعه بهایی هند در ساختمان لوتوس , در زمینه حبس مدیران جامعه بهایی در ایران , مسائل روز ایران از نگاه بهاییان داشتیم که در ویدئو زیر

داشت باورمان میشد که ظلم ابدیست / و خبرها هم بوی مرگ می داد و یاس / و دلاوران نیز در انتظار دار بودند که به وسعت ایران برپا بود / و گوشه های عزلت که بسیاری را سایبان بود

سالهاست برايم مايه شگفتی بوده است که چرا بازگويی رويداد 28 مرداد که از آن حدود 60 سال می گذرد بيش از هر واقعه ای در تاريخ ايران توسط کسانيکه از همه بيشتر در عرصه سياسی ايران فعال بوده اند، تکرار می شود. اگر واقعاً هدف آنها از اين کار نشان دادن مخالفت خود با سلطنت است چرا حتی بيش از انقلاب 57 يا شهريور 20 يا حتی انقلاب مشروطه، به اين موضوع می پردازند؟ حتی يک سری داستانهايی نيز در مورد رفتار دکتر مصدق در نشستن روی صندلی انگليسی ها در دادگاه لاهه توسط برخی انسانهای ناآگاه پرداخته شده است که به گواه

خانم فریدا واحدی از مدیران ایرانی جامعه بهایی هند میباشند. مدت زیادی بود که در صدد مصاحبه با ایشان در زمینه دیدگاههای ایشان و جامعه بهایی درباره مسائل مختلف ایران بودم که بنا بر مشغله کاری ایشان و مسافرتهای زیاد و محدودیت زمانی خودم این مهم به تعویق می افتاد. روز گذشته گفتگویی با ایشان در ساختمان لوتوس , در زمینه حبس مدیران جامعه بهایی در ایران , وضعیت بهاییان در ایران و مسائل روز ایران از نگاه بهاییان داشتیم ..

«کدام روز بُوَد که روزِ زن نَبُوَد/ زیرا که زندگی ست زن»/ جهان در چرخشی دلکش/ چنان شیدا/ چنان زیبا/ چو گُلگشتی به گِردِ تو همی گردد/ تویی در سینه چون آتشگهِ مِهر

اين جنبش ميهني و سبز هر چه نداشته باشد بازگشت به خويشتن و هويت ايراني مردمانمان را سبب ساز شده، به انان قدرت تغيير نهفته در وجودشان را يادراور گشته كه ايراني مي تواند و ايران مي ماند و عرب تباران خائن با خفت و ذلت خواهند رفت( انشاءالله).

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی ملیتهای ایران به مناسبت8 مارس، روز جهانی زن، با توجه به اطلاعات در دسترس و آرشیو کمپین اقدام به انتشار اسامی و وضعیت زنان محبوس در شکنجه گاههای رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی می نماید.

این دو حرکت با رفع نقاط ضعف و با برسمیت شناختن حق و حقوق همدیگر با توجه به پتانسیل هائی که دارند می توانند برای رسیدن به آینده روشنی نسبت به همدیگر تأثیرگذار باشند. با مصالحه و تعامل همدیگر گامهای عملی برداشته و برای یک جامعه دمکراتیک و ضداستبداد به مبارزات پیگیرانه روی آورند. نه در حاشیه قرار داشتن حرکت ملی آذربایجان سودی به حال این جنبش دارد و نه سکوت معنی دار جنبش سبز در برابر حرکت ملی آذربایجان و مسائل ملی در ایران.

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی ملیتهای ایران به مناسبت8 مارس، روز جهانی زن، با توجه به اطلاعات در دسترس و آرشیو کمپین اقدام به انتشار اسامی و وضعیت زنان محبوس در شکنجه گاههای رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی می نماید. کمپین از تمام محافل و مجامع بین المللی و نهادها و مراکز حقوق بشر درخواست می‏نماید در جهت آزادی خواهران در بندمان تلاشهای لازم را انجام دهند.

اشکال اساسی اینست که ملت و بتبع آن ملیت و ملیگرائی حتی در اروپا که مرجع این اصطلاحات است، تعریف جامع و مانعی ندارد و دقیقا به همین علت فقدان تعریف منطقی ملیگرائی قابل تشخیص منطقی و عملی از شوینیسم، فاشیسم و نازیسم نیست، چه رسد به ایران که از ابتدا تاکنون جایگاه اقوام گوناگون بوده است