اوت 2011

با اینکه همه ما ایرانیان زبان خوب می دانیم که در ایران امروزی با حاکمان اسلامیش اقلیتهای مذهبی و قومی در ایران امروزی هیچ حق و حقوقی ندارند و تحت سخترین فشارها و ظلمهای این حکومت قرار گرفته اند ولی من نیز به عنوان یک اقلست مذهبی و قومی بر خود لازم می دانم که نگاهی داشته باشم به آنچه که خودم لمس کردم و سالیان سال است که ملت ما تحت این شرایط به دلیل ترس از جان و نابودی باورهایمان مجبور به قبول و فقط سکوت و مخفی نگه داشتن اعتقادات و ایمانهای درونی خود بوده و هستیم.

سه شنبه دوم آگوست 2011 ساعت 21 به وقت اروپای مرکزی شرکت کنندگان در ارتباط با «تحریم و یا شرکت در « انتخاباب ؟» سخنرانی کردند که عبارتند از : جهانگیر لقایی ، کیانوش توکلی ، چاوش ، حميد حمیدی ، دلیر کردستانی و.....برای شنیدن سخنرانی ها لینک زیر را کلیک نمائید:

در سطح ملی و بین المللی نیست. متاسفانه گرچه مردم ایران بدلیل حضور استبداد دائمی و اعمال سیاستهای جهانی نتوانسته اند خود را از ویژگی های یک جامعه توده ای چندان دور کنند، اما محصول جنبش کنونی (خرداد 88) که با مطالبات دموکراسی خواهانه و سکولار و حذف روحانیت ( مرگ بر خامنه ای ) به میدان آمده است احیای استبداد و یا پذیرش سهل صاحبان قدرت و تزویر و محکومیت در مقابل سیاستهای جهانی نیست. با این اوصاف تا کنون جامعه ایران بدلیل ویژگی تاریخی همواره همراهی با استبداد را تجربه کرده است....

اگرچه مبارزات دانشجويان دانشگاههای ايران بعد از پيروزی انقلاب بخاطر مبارزه با استبداد و ديکتاتوری و کسب آزادی و استقرار حاکميت قانون و برگزاری انتخابات آزاد دور می زد، تا از آن طريق نمايندگان واقعی مردم انتخاب شوند و حاکميت ملت برقرار گردد. اين خواستها و شيوه مبارزه مورد تائيد می باشد و بدرستی افراد و نيروهای آزاديخواه تا کنون از آن پشتيبانی کرده اند. اما «دفتر تحکيم وحدت» فرقش با « کنفدراسيون» در اين امر نهفته است که کنفدراسيون همانطور که قبلا اشاره رفت...

نوشته آقای آزموده در شرایطی بازتاب می یابد که آقای موسوی خود نیز در چنگال مافیای ولی فقیه گرفتار شده است و تاوان همسوئی با برخی از مطالبات جنبش ملت ایران را می پردازد. ستمگریها،جنایات، توحش و خلافکاری های اسلامیون به موسوی و مدافعان جمهوری اسلامی محدود نمی شود و افکار همه آنانکه پرچم ارتجاعی اسلام سیاسی را برافراشته اند بوی تعفن می دهد.بیداری ملی ایرانیان در مراحل نهائی گسست از هر نوع حکومت دینی است و دیگر اسلام بعنوان ابزار تحمیق توده ها، لااقل در ایران کارائی خود را از دست داده است.

گذشت آمنه وخشونت نهادی شده درقانون قصاص! آنچه که باین رویداد تراژیک که از هفت سال پیش جریان دارد اهمیتی نمادین می دهد،همانا کانونی شدن مواجهه جبهه بیداری وتاریک اندیشی جاری درمتن جامعه، درکنه این ماجراست:نبردسنت ومدرنیته،نبرد مذهب وقوانین قرون وسطائی با حقوق بشر،تقابل کنش مبتنی برانتقام وکین با کنش مبتنی بر پیوند متقابل وآزاد انسانها وخشکاندن خشونت برپایه تقویت بنیان های زندگی اجتماعی.

کشور ایران دارای اقوام و ملیتهای گوناگونی است که دارای تفاوت ها و شباهتهایی هستند، مثلأ ایرانیان از نظر زبان و دین و فرهنگ و موزیکهای خود با هم تفاوتهایی دارند اما همه در کشوری بنام ایران زندگی می کنند و همه دارای یک زبان مشترک (زبان فارسی، البته زبان فارسی بدون نظرخواهی مردمی و یا رفراندم منصفانه رسمی شده است، آموزش و تحصیل به زبانهای اقوام و ملیتهای ایرانی در مدارس و دانشگاههای مناطق آنان را مطلقأ قدغن کرده اند) می باشند. از دیر باز این تفاوتها و شباهتها توسط حاکمین و نوع نظام سیاسی حاکم مثلأ

امروز پانزده روز است که پیمان در بازداشتگاه پلیس سوئد در شهری به نام فلن بسر می برد. با تمام تلاشهای که داشته است هیچ امیدی ندارد و تاریخ پروازی را که به او اعلام نموده اند به راستی که پروازش به سوی مرگ است.

در ميان اين جوش وخروش بود كه من به ايران وارد شدم،درآن زمان نسبت به پادشاه كمترين احساس نامطلوبي نداشتم،حتي اميدواربودم كه بتوانم با اوهمكاري كنم،اوتا آنزمان ازامكاناتش استفاده اي مستبدانه وضد دمكراتيك نكرده بود،درسال 1946پس ازبازگشت به ايران محمد رضاشاه مرا به حضور پذيرفت،هنوزتصوير اودركتابخانه خصوصي اش درحاليكه به ميزي بزرگ تكيه دارددرذهنم زنده است،پرسيد:شما اين سالهادرفرانسه چه رشته اي مي خوانديد؟

تعداد اندکی از ادیان چنین آزار سختی را در سرزمین مادری شان چشیده اند. بهائیان در سی سال گذشته از تبعیض و آزار روشمند به دست مقامات ایرانی رنج برده اند. رهبران آنها دستگیر و شکنجه شده اند، خانه های شان مورد یورش قرار گرفته، تعالیم شان ممنوع شده و جوامع شان را نجس و مطرود خواندهاند.