مارس 2015

در دهه 60 به دنبال کودتای نظامی و آزادی احزاب سیاسی به حزب کارگر ( ترکیه ایشکی پارتیسی ) پیوست و در کادر رهبری آن قرار گرفت ولی هر گز از نوشتن و تولید ادبی و اجتماعی دست بر نداشت، مدتی از کاندیداهای جدی جایزه ادبی نوبل بود...

در هر نقطه از پیکر حکومت اسلامی سرک کشیده شود؛ بوی تعفن خرافات، تبعیض، فساد و بی اخلاقی غیرقابل تحمل بمشام میرسد. بلندگوهای حکومت اسلامی تلاش می کنند تا فساد را به افراد و دوران محدود خلاصه کنند تا اذهان عمومی از تحلیل ریشه ها غافل بماند و این مهم را کتمان کنند که نظام اسلامی خود مولد اختلاس، دزدی، غارتگری و ایران و ایرانی فروشی است! تامل درباره 37 سال تحمل اختلاس، دزدی، غارتگری و سلطه اسلام و اسلامگرایان مشغله فکری امروز ملت ایران است!

«یاشار کمال» نویسنده ترکیه‌ای کردتبار که سال‌های زیادی کاندید دریافت نوبل ادبیات بود، بدون رسیدن به این آرزوی دیرین، در 91 سالگی دار فانی را وداع گفت.
یاشار کمال از سال ۱۹۵۰ به‌کرات بخاطر دفاع از آزادی بیان و تساوی حقوق مردم دستگیر و زندانی شد. اوج خشم ‌این نویسنده در سال ۱۹۹۷ بود که در اعتراض به زندانی کردن «اشبر یاغمور دره لی» نویسنده نابینای ترک گفت: تا آخر عمرم دولت ترکیه را نخواهم بخشید!

تحلیل یکی از اساتید برتر جامعه شناسی ایران را در مورد کمپین آزادی های یواشکی جویا شدیم که خلاصه ای از آن را از نظر می گذرانید، با این توضیح که نگاه ما بی طرفانه و تحلیل این کارشناس بصورت علمی و به قصد توضیح آنچه که در حال رخ دادن است می باشد.

سخن اخر؛ اینکه حفظ استحکام مناسبات ساختاری سازمانی فقط از طریق رسیدن به منشور، برنامه و اساسنامه ای که همگی بعنوان معدل مشترک اتفاق نظرداریم تحقق نخواهد یافت. برای حفظ، تقویت، بسط و گسترش مناسبات ساختاری احتیاج به کارکرد مداوم فرهنگی خواهد بود که مناسبات ساختاری سیاسی را به سطح مناسبات انسانی، عاطفی، روانی، هنری و فرهنگی تری فرا رویاند.