ژانویه 2018

در عکسی که دور دنیا چرخید، او را با سر برهنه می‌بینیم‌ که روسری سفیدش را بر سر یک چوب تکان می‌دهد: دختر ناشناسی که امروز در زندان است. داچیا مارِینی، نویسنده ایتالیایی، متنی کوتاه در ستایش و حمایت از او نوشته است.

این مقاله از هموطنان دعوت می نماید که پتیشنی را برای آزادی زندانیان سیاسی و دیگر خواسته ها امضا نمایند. امضای این درخواستنامه،‌ گامی در پیش بردن و تحققِ حقوق مدنی ماست، در ساختن جامعه ای مدنی برای ایران، شریک شویم.

هویت در تعریف ذهنی، بمعنی موجود دارای تفکر است که مرز شناخت عقلی خود را دارد و چگونگی کمی و کیفی آن را که انسانی ست می شناسد.

آقای خامنه‌ای، شما بعد از مرگ خمینی، یعنی در چهاردهم خرداد 1368به روش استالینی در تاریک خانه‌ی مجلس خبرگان، به رهبری برگزیده شدید و روز بعد از حجت الاسلامی به آیت اللهی ارتقائ درجه یافتید! بعد از 28 سال در نواری که از مجلس خبرگان به بیرون درز و به گوش ملت نامحرم ایران رسید، معلوم شد که رهبری شما موقت و تا برگزاری رفراندوم بوده که قدرت به مذاق شما شیرین و با همان روش آقای خمینی رهبر مادام العمر و به سرکوب آزادی‌های مشروع مردم ادامه دادید!

شکی نیست که این قیام مراحل خاص خود را باید طی کند و در خیز اول خود نشان داد که ” مانور سرنگونی ” را بخوبی به انجام رسانده است . جمهوری اسلامی با بحران هایی دست به گریبان است که قادر به حل

به واقع می بایست بابت وجود و فعالیت این افراد و گروهها بعنوان مخالفان رژیم ، به نظام جمهوری اسلامی تبریک گفت. به شخصه اگر جای نظام می بودم ، دستِ اینگونه مخالفانم را به گرمی میفشاردم. به راستی هدف اینان از زیر پا گذاشتنِ اخلاق و شئونات مبارزات سیاسی چیست!؟ آیا جز این نیست که بعدها بی اخلاقی اینان بعنوان مخالفان نظام ، دستاویزِ آنهایی باشد که اکنون مردم را به مرز فلاکت و نگون بختی رسانده اند!؟

در روزهایی که سانچی و دریانوردان ایرانی در آتش می سوختند، ارتش ایالات متحده با یک فروند هواپیمای گشت دریایی پی - ۸ پوسایدن، اقدام به تلاش برای یافتن اثری از دریانوردان و مهار آتش کرد.

حکومت جمهوری اسلامی به جای رسیدگی به خواسته های بر حق مردم، نه تنها اجازه برگزاری تظاهرات را که حق مسلم مردم است، به رسمیت نمی شناسد، بلکه موج وسیعی ازسرکوب، ضرب وشتم وکشتار مردم بی دفاع در خیابان ها را آغازکرده است و تعداد زیادی از معترضین به صورت غیر قانونی بازداشت شده اند.

گروه های اپوزیسیونی که بی مهابا با کشورهای عرب منطقه، بخصوص عربستان سعودی ارتباط دارند، بهانه را برای فضای رسانه ای داخل کشور که سرشار از حس عرب ستیزی و ضدسعودی می باشد مهیا می کنند و رسانه های جمهوری اسلامی نیز با سواستفاده از عواطف ناسیونالیستی مردم، تمامی گروه های اپوزیسیون را وابسته به سعودی ها معرفی می کنند.