آوریل 2019

در مثنوی و دیوان شمس از پرندگان بی شماری یاد شده که فهم معانی نمادین شان مقرون به درک مصادیقی است که مولانا در سلک تشبیه واستعاره و مجاز به خواننده القاء میکند.
از اینرو پی بردن به مدلول سخن مولانا و فهم ژرفای اندیشه ی وی جز با بررسی دقیق متن و سیر در جلوه های مشابه فکری او که در ابیات دیگر سروده های مولانا متجلّی است نامیسراست.تبری ازاین نکته که محتمل به تحمیل تاویل های نابجاست. باعث می شود، با استفاده از سوابق قرینه های ادبی و عرفانی و شواه

شاید یک سالی می گذرد از زمانی که از هایده ترابی (که غرق در مطالعات سومری و اکدی و آن خطوط عجیب و غریب میخی بود) درباره ی توجهِ ویژه ی آن مردمان به گذشته شنیدم: گذشته به صورتِ چیزی که در پیشِ روست. در پیوند با همین نکته بود که پس از چندی یک قطعه و سه رباعی نوشتم (آذر ماه ۹۷)، ولی می دیدم که انتشار آنها نیاز به یادداشت و توضیحی از هایده نیز دارد. حال از او سپاسگزارم که این یادداشت آغازین را نوشته است که خواهید خواند، و پس از آن چند سروده ی من خواهد آمد.
س.ی.