اوت 2019

استبداد همیشه دو بال قدرت داشته است: یکی روحانیت و دیگری شاه. کشورهای اروپایی ابتدا کلیسا را از قدرت خلع و سپس قدرت را از پادشاه گرفتند، ولی ایرانیان ابتدا پادشاه را از قدرت خلع کردند و اکنون نوبت روحانیت است که از قدرت پایینش آورند

حداقل برای من دقیقا روشن نیست که ترم «گذار از جمهوری اسلامی» از چه زمانی وارد فرهنگ سیاسی اپوزیسیون

اگر تاریخ را از آخر به اول بخوانیم به همین نفرتی می‌رسیم که امروز علیه اسلام و مسلمان‌ها وجود دارد.بدون توجه به تاریخ، مثل این است که در تمامی طول تاریخ همه ارزش‌ها و حساسیت‌ها مثل امروز بوده و انگار همیشه مثل الان زندگی می‌کردیم و مثل الان حساسیت بر حقوق بشر وجود داشته است. حتی در دوران اخیر هم می‌توان از خشونتی که خارج از جامعه‌ی مسلمانان به کار می‌رود و سبعیتی که وجود دارد مثال‌ آورد. البته نمی‌خواهم انتقاد را با انتقاد جواب دهم، بلکه می‌خواهم قضاوت را منصفانه‌تر و تاریخی‌تر و فروتنانه‌تر

شرایط رو به تلاطم کنونی میهن مان، جبهه ملی را هم وادار نموده تا در پاسخ به نیازهای جامعه ایرانی و میهن، به بازنگری سیاسی و تشکیلاتی خود بپردازد. اعلام موجودیت سامانه ششم جبهه ملی و چارت سازمانی معطوف به دمکراتیزاسیون تشکیلاتی جبهه و انتقال محوریت از نقش شخصیت به خرد جمعی، گام های مثبتی ست که آغاز شده و هنوز به نتایج مطلوب دست نیافته است.

در آغاز سخن این پرسش طرح خواهد شد که “نتایج مطلوب” کدام است؟

جزم‌گرایان نیازمند اثبات آنند که برحق اند و و مطلقاً درست فکر می کنند. اعمال تبعیض در مورد مخالفان و تلاش خشمگینانه برای تغییر نظر دیگران می تواند نشانه‌ای از جزم‌گرایی باشد. جزم‌گراها آنچه را نتوانند جوابی برای آن در ذهن داشته باشند، موضوعی بی اهمیت و بی‌ربط تشخیص می دهند و تنها موضوعاتی را مهم می دانند که برایش پاسخِ آماده دارند.