گزارشگران بدون مرز، پايگاهی را برای انتشار محتواهای ممنوع و سانسور شده در جهان و يا مطالب انتشار يافته‌ای که نويسندگان و تهيه‌کنندگان آن تحت پيگرد قضايی قرار گرفته‌اند، راه‌اندازی کرده است.
٧ آذر - ٢٧ نوامبر - گزارشگران بدون مرز، پايگاهی را برای انتشار محتواهای ممنوع و سانسور شده در جهان و يا مطالب انتشار يافته‌ای که نويسندگان و تهيه کنندگان آن تحت پيگرد قضايی قرار گرفته‌اند، راه اندازی کرده است. هدف پايگاه " ما با سانسور مبارزه می‌کنيم ( به انگليسی WeFightCensorship که به شکل خلاصه ) (WeFC ناميده می‌شود ) بی اثر کردن سانسور است. اين ابتکار بی پشينه به گزارشگران بدون مرز امکانی می‌دهد تا اقداماتش را در راستای ديده‌بانی، حمايت، جلب حمايت و همياری در دفاع از آزادی اطلاع رسانی تکميل کند.
وب‌سايت ما با سانسور مبارزه می‌کنيم، (http://www.wefightcensorship.org/) محتواهای نوشتاری، تصويری، شنيداری، عکس و ... ارسال شده از سوی روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران قربانی سانسور را منتشر می‌کند. اين مطالب از سوی کميته‌ی سردبيری سايت انتخاب و به همراه توضيحی در قالب نوشته‌ای کوتاه در باره موضوعيت محتوا، نويسنده و يا توليد کننده در سايت منتشر می‌شوند. اين معرفی برای بازديدکنندگان سايت ضروری است تا از ارزش خبری سند انتشار يافته مطلع شوند.
موضوعات انتشار يافته علاوه بر زبان اصلی خود ( چينی، فارسی، ويتنامی و...) به دو زبان اصلی سايت، انگليسی و فرانسوی نيز ترجمه و انتشار می‌يابند. اين سايت به گونه‌ای ساخته شده است که آينه سازی از آن اسان و اينگونه امکان مسدودسازی و فيل‌تر شدن را ناکارا می‌کند. برای در دسترس همگان قرار گرفتن محتواهای منتشر شده در سايت، گزارشگران بدون مرز همه‌ی کاربران اينترنت را به بازانتشار آنها فرا می‌خواند.
در اين باره،کريستف دولوار دبير اول گزارشگران بدون مرز چنين توضيح داده است: "اين سايت، وسيله‌ای است برای انصراف دولت‌ها و ديگر قدرت‌ها از سانسور و تشويق آنها به رعايت آزادی اطلاع رسانی. اين سايت بر اساس اصل "هر چه که ممنوع شود بيشتر طرح می‌شود" برای بی اثر کردن پنهان‌کاری وسانسور ساخته شده است. هر چه تلاش برای سانسور اطلاعات بر روی اينترنت بيشتر شود، اين اطلاعات از سوی جامعه کاربران بيشتر منتشر خواهد شد. ما می‌خواهيم نشان دهيم وقتی نويسنده‌ای را از آزادی انتشار محروم می‌کنند، وقتی که روزنامه‌ای را توقيف می‌کنند و يا سايت ميزبانی ويدئو را مسدود می‌کنند، نخواهند توانست مانع انتشار محتوای آنها در سراسر جهانی شوند."
کاربران در سراسر جهان اين امکان را دارند که با استفاده از "گاو صندوق" الکترونيکی امن، محتوای مورد نظر خود را به شکل ناشناس برای انتشار در سايت ارسال کنند. ابزارهای مورد نياز برای " بيش زيستن الکترونيکی"، از اين ميان وی پی ان، برنامه‌های رمز کردن داده‌ها (TrueCrypt) ، روش‌های ناشناس ماندن آنلاين (Tor)، نيز در دسترس کابران قرار گرفته است. استفاده از اين ابزارها برای نقش‌افرينان اطلاع رسانی و برای حفاظت از منابع خود در کشورهای استبدادی و به ويژه برای امنيت شخصی کاربران ضروری دارند.
برای نخستين سند در باره ايران کشوری که در آن سانسور مرزی ندارد، و با تکيه برمعنای نمادين آن، ويدئوی سخنرانی ايت‌الله خمينی، بنيان‌گذار جمهوری اسلامی ايران، در ١٢ بهمن ١٣٥٧ انتخاب شده است. اين سخنرانی به هنگام بازگشت به کشور آيت‌الله، پس از پانزده سال تبعيد، در گورستان بهشت زهرا ايراد شده بود. در اين سخنرانی ايت‌الله خمينی به شدت رژيمی را که " شهرها را ويران و گورستان‌ها را اباد" کرده بود، به باد انتقاد می گيرد، بر حقوق ملت برای اعتراض بر حکومت "غير انتخابی" که "نامشروع" است تاکيد می‌کند، بر ضرورت تغيير قانون اساسی حتا اگر " پدران ما" به آن " رای" داده‌اند، زمانی که نسل جديد بخواهند، اصرار می‌کند، و مطالبات بسياری را طرح می‌کند و وعده‌ها می‌دهد که در جمهوری اسلامی هيچگاه تحقق نيافتند. سال‌هاست اين سخنرانی بنيان گذار نظام با آنکه "ممنوع" نشده است، ( اين سخنرانی بر روی سايت يوتيوب قابل مشاهده است) اما پخش آن از راديو و تلويزيون ايران، از يک سال پس از انقلاب، نخست سانسور و سپس به تدريج "فراموش" شده است. در پی اعتراضات گسترده مردمی پس از انتخاب مجدد محمود احمدی‌نژاد در انتخابات مورد مناقشه ٢٢خرداد ١٣٨٨، اين سخنرانی معنا و بار سياسی ديگری پيدا کرد که می‌توان گفت در عمل پخش سخنان آيت‌الله درسخنرانی که بدترين نسبت‌ها را به "سرکوب‌گران " مردمی داده است "که کاری جز اعتراض در خيابان نکرده‌اند"، ممنوع شده است.
آژانس تبليغاتی پوبليسيس بروکسل (Publicis Bruxelles) کارزاری برای راه‌اندازی اين سايت به گزارشگران بدون مرز اهدا کرده است که عکس‌هايی است از ولاديمر پوتين، محمود احمدی نژاد و بشاراسد، در پوششی ناکامل و با اين نوشته : "رژيم‌های تماميت‌خواه ديگر نمی‌توانند هيچ چيزی را پنهان کنند."
گزارشگران بدون مرز انجمنی جهانی در دفاع از آزادی اطلاع رسانی‌ست. گزارشگران بدون مرز در سازمان‌های ملل متحد، يونسکو، شورای حقوق بشر، سازمان جهانی کشورهای فرانسه زبان، دارای جايگاه ناظر است. سازمان دارای ده شعبه در برلن، بروکسل، ژنو،مادريد،نيويورک،روم،استکهلم، تونس، وين و واشنگيتن است، مقر دفتر مرکزی و منشی‌گری بين‌المللی گزارشگران بدون مرز در شهر پاريس است. پروژه سايت ما با سانسور مبارزه می‌کنيم از حمايت ابزار اروپايی برای دمکراسی و حقوق بشر اتحاديه اروپا ( IEDDH) و شهرداری پاريس بهره‌مند است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید