دیکتاتورهای کاریزماتیك چگونه خلق می شوند؟‎

 آیا رهبران دیکتاتور، جلادان را مى سازند، یا جلادان، رهبران دیکتاتور را، یا توده ها هر دو را، به عبارت دیگر آیا صاحبان قدرت، جاهلان را بالا مى كشند و علیه انسانها بكار مى گیرند یا جاهلان با شمشیر و شلاق خود تختهاى فرمانروایى را ایمن و استوار مى كنند تا در زیر آن بخزند و خوش باشند، یا اینكه هر دو را توده ها با هورا به عرش علاء مى برند و سپس خود از آنان به وحشت مى افتند، طبیعا انحصارطلبان افرادی را با پرستیژ کاریزماتیک شکار می کنند و در زیر سایه ژست کاریزماتیک این رهبران، پایه های حاکمیت های دیکتاتوری خود را به همراه جلادان و جاهلان بنا می نهند و توده ها هم بخاطر عدم شاخت دقیق از منافع فردی و اجتماعی خود دنباله رو و قربانی ژشست های کاریزماتیک و شعارهای پوپولیستی این انحصارطلبان واقع می گردند و بعد از مستحکم کردن پایه های حاکمیت قدار متوجه ماجرا می شوند که کار از کار می گذرد و دیگر هیچ کاری نمی توانند بکنند. 
بدیهی است که جلادان و رهبران دیکتاتور با کاریزما خلق می شوند، ولی با مرگ کاریزما نمی میرند و همچنان به حیات خود ادامه می دهند، و در نتیجه کاریزما سازی در هر شکلی کاری است فوق العاده خطرناک که انحصارطلبان می توانند سالهای متمادی زیر سایه کاریزمای رهبران خود، جامعه ‌را گرفتار رعب و وحشت و استبداد نمایند